Μεγάλη διαδρομή έχει ακόμη να διανύσει μέσα στις δικαστικές αίθουσες του Αρείου Πάγου το καυτό ζήτημα της συνταγματικότητας ή μη του αδικήματος της απιστίας κατά των τραπεζικών στελεχών. Μια διαδρομή η οποία, ανάλογα με την τελική κρίση των αρεοπαγιτών, μπορεί να απασχολήσει ακόμη και τη Βουλή προκειμένου να βελτιωθεί το σχετικό άρθρο 405 του Ποινικού Κώδικα.

Πάντως, τα έως τώρα μηνύματα είναι ότι η σχετική διάταξη του νέου Ποινικού Κώδικα είναι συνταγματική, αλλά όλα είναι αβέβαια έως την οριστική κρίση των αρεοπαγιτών μέσα στην ερχόμενη άνοιξη.

Την ίδια στιγμή, λόγω της νομικοδικαστικής αυτής εκκρεμότητας έχει μπλοκάρει και η χορήγηση τραπεζικών δανείων από την ανασφάλεια δικαίου που πλανάται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κανένα στέλεχος των τραπεζών να μη βάζει την υπογραφή του για εκταμίευση δανείων. Κατά συνέπεια, έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο η αγορά και μάλιστα προτού προλάβει να πάρει ανάσα από τη μνημονιακή περίοδο, δεχόμενη συν τοις άλλοις το πλήγμα της πανδημίας του COVID-19.

Ο νέος Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 405 προβλέπει ότι η δίωξη σε βάρος των τραπεζικών στελεχών για το αδίκημα της απιστίας δεν θα γίνεται πλέον αυτεπάγγελτα από την Εισαγγελία, αλλά μετά από έγκληση που θα υποβάλλουν, όταν και εφόσον το κρίνουν, οι διοικήσεις των τραπεζών. Μάλιστα, μετά την κατάργηση του αυτεπάγγελτου της δίωξης των τραπεζικών στελεχών, τέθηκε τρίμηνη προθεσμία στα πιστωτικά ιδρύματα προκειμένου να αποφασίσουν αν θα υπέβαλαν ή όχι μηνύσεις κατά στελεχών τους. Δηλαδή αν ήθελαν τη διάσωση των εκκρεμών υποθέσεων, αλλιώς αυτές θα έκλειναν δικαστικά. Επίσης, προβλέφθηκε ότι το αδίκημα της απιστίας για τα στελέχη των τραπεζών από κακούργημα θα διώκεται πλέον σε βαθμό πλημμελήματος.

Ωστόσο, κάποιες υποθέσεις δικάστηκαν, όπως αυτή του παλιού Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, και ευνοήθηκαν οι εμπλεκόμενοι. Την ίδια στιγμή, από συγκεκριμένη ομάδα δικαστών, όπως λένε ποινικολόγοι, εκδόθηκαν από τα κατώτερα δικαστήρια της Αθήνας αποφάσεις που έκριναν αντισυνταγματική τη διάταξη περί απιστίας των τραπεζικών στελεχών. Ακολούθησαν όμως και αντίθετες αποφάσεις από τα δικαστήρια της πρωτεύουσας, ενώ στη συνέχεια δικαστές εκτός Αθηνών εξέδωσαν αποφάσεις που έκριναν αντισυνταγματική αυτή τη διάταξη.

Αναίρεση

Στο μεταξύ, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Παπαγεωργίου άσκησε αναίρεση επί βουλεύματος του Δικαστικού Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών με το οποίο έπαυσε η δίωξη τόσο κατά των τραπεζικών στελεχών όσο και κατά ιδιώτη. Πράγματι, την περασμένη Τρίτη 8 του μήνα, στο Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου (σε σχηματισμό 3μελούς συμβουλίου), κεκλεισμένων των θυρών, εξετάστηκε-συζητήθηκε η αναίρεση του κ. Παπαγεωργίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το συμβούλιο δεν θα λάβει απόφαση και με βούλευμά του θα παραπέμψει το ζήτημα λόγω μείζονος σπουδαιότητας στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ποινικού Δικαστηρίου προς οριστική κρίση.

Ετσι, με σύμφωνη γνώμη της προέδρου του Αρείου Πάγου Αγγελικής Αλειφεροπούλου, η υπόθεση θα προσδιοριστεί να συζητηθεί στην Ολομέλεια μέσα στις αρχές του επόμενου έτους και η κυρία Αλειφεροπούλου θα αποφασίσει αν θα εισαχθεί στη μείζονα ή στην ελάσσονα (μεγάλη ή μικρή) Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Παρ’ όλα αυτά, η οδύσσεια της νέας αυτής διάταξης δεν σταματά εδώ. Και αυτό γιατί -σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες- από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μέσα στον ερχόμενο Ιανουάριο θα ασκηθεί και νέα αναίρεση επί υπόθεσης με αυτό το νομικό θέμα, χωρίς να αποκλείεται μέσα στον Φεβρουάριο του 2021 να ασκηθεί και τρίτη αναίρεση, εφόσον οι σχετικές προθεσμίες το επιτρέψουν.

Οπως διαμορφώνεται ο χάρτης των ενεργειών στον Αρειο Πάγο, η οριστική απόφαση που θα ξεκαθαρίσει το τοπίο στο θέμα της συνταγματικότητας ή μη της απιστίας των στελεχών των τραπεζών αναμένεται τουλάχιστον στην εκπνοή της ερχόμενης άνοιξης. Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, δικαστές, δικηγόροι και νομικοί επιστήμονες έχουν εκφράσει την άποψη ότι η επίμαχη ρύθμιση του νέου Ποινικού Κώδικα είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι αντίστοιχη προστατευτική διάταξη για τους τραπεζοϋπαλλήλους έχει νομοθετηθεί σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη και έχει λειτουργήσει θετικά.

Εξάλλου, προσθέτουν ότι υπάρχει η Τράπεζα της Ελλάδος η οποία έχει τη δυνατότητα επιβολής διοικητικών κυρώσεων στα πιστωτικά ιδρύματα, εφόσον διαπιστώσει έκνομες ενέργειες ή παράνομες πράξεις και αποφάσεις. Επιπρόσθετα, η φιλονικούμενη διάταξη, εφόσον κριθεί συνταγματική, λύνει οριστικά τα χέρια των τραπεζικών στελεχών, απελευθερώνει έως έναν βαθμό την έγκριση δανειακών συμβάσεων και δίνει μια ανάσα πνοής στη μαστιζόμενη εδώ και χρόνια ελεύθερη οικονομία του ιδιωτικού τομέα, αλλά και στην αγορά γενικότερα. Αντίθετα, σε περίπτωση κατά την οποία σε βάθος χρόνου η επίμαχη διάταξη κριθεί αντισυνταγματική από τον Αρειο Πάγο, τότε η λύση αναγκαστικά θα δοθεί από τη Βουλή. Και αυτό γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Τσιάρας θα πρέπει να καταθέσει στο Κοινοβούλιο τροπολογία επί του συγκεκριμένου άρθρου του Ποινικού Κώδικα. Οι επιλογές που υπάρχουν είναι δύο: η πρώτη να επανέλθει η προηγούμενη διάταξη και η δεύτερη να παραμείνει ο βασικός πυρήνας της νέας διάταξης και να διευρυνθούν τα αδικήματα πλέον της απιστίας, έτσι ώστε να μη θεωρείται αντισυνταγματική.

Διαβάστε ακόμη:

Ασταμάτητο το bitcoin: Ξεπερνά τα $22.000 – Τώρα προβλέπουν άνοδο ως και τα $400.000

ΥΠΟΙΚ: Διαγράφονται τα πρόστιμα για τις συγκεντρωτικές καταστάσεις του 2014

Brexit: Δικαίωμα για tax free αγορές στην Ελλάδα για τους ταξιδιώτες από το Ην. Βασίλειο