-Χαίρετε, ο δεύτερος γύρος της υπόθεσης των παρακολουθήσεων έχει σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον πρώτο, είναι ασφαλώς πιο «φαντασμαγορικός» γιατί έχει μέσα... απ’ όλα και όχι ένα ξερό και σχετικά αδιάφορο πρόσωπο, όπως εκείνο του Ανδρουλάκη. Βεβαίως, έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα για την ώρα, ότι ο ισχυρισμός της παρακολούθησης των τηλεφώνων των 106 ονομάτων της πολιτικής, δημοσιογραφικής και... ολίγον κοινωνικής ζωής της χώρας (έπονται αλλά 200, μου λένε, την επόμενη εβδομάδα) δεν προέρχεται από νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ. Το άρθρο της εφημερίδας Documento, που δημοσίευσε τη λίστα αυτή, μιλάει για ένα πασίγνωστο λογισμικό, το Predator, το οποίο δεν κατέχουν οι ελληνικές κρατικές υπηρεσίες, έτσι έχουν αποφανθεί όλες οι έρευνες που έχουν ξεκινήσει με αφορμή δημοσιεύματα εδώ και έξι μήνες, αλλά ο ισχυρισμός είναι ότι το χρησιμοποιούσαν για λογαριασμό της κυβέρνησης. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να αποδειχθεί, πρώτον και κυριότερον, η σύνδεση των υποκλοπών με κάποιον κυβερνητικό παράγοντα, όπως επίσης η γνησιότητα της λίστας. Και τα δυο -είτε η ίδια η εφημερίδα είτε κάποια άλλη πηγή- θα πρέπει να τα αποδείξει -ειδικά το πρώτο- ώστε να παραχθεί σοβαρό πολιτικό αποτέλεσμα. Πόσο πιθανό είναι δεν το ξέρω, ας περιμένουμε λίγο να το δούμε, όπως λίγο περιμέναμε για να καταλάβουμε τι συνέβη με πολλά σκάνδαλα ή «σκάνδαλα» -ας θυμηθούμε την υπόθεση Novartis- αν και δεν μου φαίνεται να μοιάζουν. Σε αυτές τις υποθέσεις καλό θα είναι να μετράνε όλοι τα λόγια τους, να παραμένουν ψύχραιμοι παρατηρητές των εξελίξεων, να μην εθελοτυφλούν, αλλά και να μην εξωτερικεύουν με πάθος τους πολιτικούς τους πόθους και τις επιθυμίες τους. Αλλά και να το κάνουν, μια χαρά, δικαίωμά τους, άλλωστε -χοντρικά- σε αυτή τη «στενή πιάτσα» όλοι γνωρίζουν για όλους τα πιο πολλά. Πάντως, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το επόμενο 15νθήμερο.

Η αιτία είναι εκλογές ή παίζει και κάτι άλλο;

-Το ερώτημα που πλανάται στα… πέριξ αυτής της πολιτικοδημοσιογραφικής και επιχειρηματικής πιάτσας που λέγαμε, είναι αν η νέα αυτή υπόθεση είναι «Τσίπρας και αντιπολιτευόμενος Τύπος» μόνο, το οποίο μου φαίνεται φυσιολογικό γιατί πάμε προς εκλογές και ότι υπάρχει, θα παίζει ή έχει και... κάτι ακόμα μέσα; 'Η μαζί είναι και αλλά κέντρα, εντός ή και εκτός της χώρας, με προφανέστατο σκοπό τον Μητσοτάκη και το να μην υπάρχει κυβέρνηση από τα Χριστούγεννα έως και τις εκλογές. 'Η στις εκλογές να μην προκύψει αυτοδυναμία κάτι που φυσικά μπορεί να συμβεί, ούτως ή άλλως. Για να συμβούν όλα αυτά βεβαίως δεν αρκούν λίστες που... βασίζονται σε καλές πηγές, αλλά κανονικά στοιχεία παρακολούθησης -hard evidence που λένε και οι ειδικοί- και απαραιτήτως σύνδεσή τους με την κυβέρνηση, έστω και εμμέσως – πλην, όμως, με σαφήνεια. Γιατί και τον Καραμανλή τον άκουγαν -όπως αποκαλύφθηκε- τον Μάρτιο του 2005, αλλά τις εκλογές τις πήρε… αέρα, γιατί ουδέποτε αποδείχτηκε το ποιος.

Παγώνουν οι business

-Τέλος, να σημειώσω το εξής, μιας και η στήλη ασχολείται κυρίως με τα οικονομικά, αν τυχόν αυτό το θέμα έχει ουρά και κρατήσει μέρες ή μήνες μην περιμένετε να δείτε όχι επενδυτική βαθμίδα -που μάλλον δεν φαίνεται (ή φαινόταν) να είναι μακριά- αλλά ούτε καν «deal done» επιχειρηματικές συμφωνίες, αφού ουδείς ξένος ή και Έλληνας επιχειρηματίας ακουμπάει τα δισ. του σε χώρα που εισέρχεται σε φάση πολιτικής αποσταθεροποίησης.

Η Εθνική Τράπεζα, οι Σαουδάραβες και το Μουντιάλ του 2030

-Ρώτησα φίλο τραπεζίτη, που εργάζεται σε διεθνές μαγαζί με πολλαπλές διασυνδέσεις, σχετικά με τις διαθέσεις του PIF για την Εθνική Τράπεζα και την πολυσυζητημένη πρόταση για αγορά έως και του 20% των μετοχών της. Η απάντηση ήταν «δεν τους βλέπω ιδιαίτερα ζεστούς, πρόκειται για government deal και σίγουρα δεν φαίνεται να είναι μπροστά στην ατζέντα τους. Δείχνουν πως περιμένουν εντολές». Η στήλη συνέχισε την έρευνα και από εξαιρετικά έγκυρη πηγή πληροφορήθηκα τα εξής: Το σαουδαραβικό ενδιαφέρον για την Εθνική Τράπεζα συνδέεται με το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2030. Η πηγή -που σημειώστε πως ενημερώνεται για τις εξελίξεις από κυβερνητικά στελέχη και παράγοντες λόγω θεσμικού ρόλου που ασκεί- εξήγησε ότι πρόκειται για επένδυση αποδοχής και όχι μια στρατηγική επένδυση του PIF. Δηλαδή, τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

Η τριπλή υποψηφιότητα και τα αντισταθμιστικά

-Η εξήγηση λοιπόν είναι ότι η Σαουδική Αραβία ενδιαφέρεται πολύ για να αναλάβει το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2030. Σήμερα γνωρίζουμε ότι τη διοργάνωση του Μουντιάλ για το 2026 έχουν αναλάβει από κοινού ΗΠΑ, Καναδάς και Μεξικό. Οι αποφάσεις για τη διοργάνωση του 2030 πρόκειται να ληφθούν στις αρχές του 2024 και οι μέχρι στιγμής υποψηφιότητες είναι ο συνασπισμός των Ισπανία, Πορτογαλία, Ουκρανία, του Μαρόκου που κατεβαίνει στη διεκδίκηση μόνο του και μια λατινοαμερικάνικη υποψηφιότητα που έχουν καταθέσει από κοινού Ουρουγουάη, Αργεντινή, Χιλή και Παραγουάη. Η Σαουδική Αραβία, σταθμίζοντας πως φέτος τη διοργάνωση έχει το Κατάρ, επιθυμεί να προωθήσει την από κοινού διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2030 από την ίδια, την Αίγυπτο και την Ελλάδα, για να υπάρχει και μία ευρωπαϊκή χώρα. Μάλιστα, η πρόταση είναι οι αρχικοί αγώνες να γίνουν κυρίως σε Ελλάδα, Αίγυπτο και τα ημιτελικά και τελικά στη Σαουδική Αραβία. Η κυβέρνηση δεν είναι αρνητική, αλλά θεωρεί ότι δεν είναι μία απόφαση της παρούσας συγκυρίας. Άλλωστε, εκτός των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων η Ελλάδα διαθέτει και άλλα γήπεδα (Καραϊσκάκη, Αγία Σοφία) ενώ μέχρι τότε θα έχει προστεθεί και ο Βοτανικός. Με τη μορφή λοιπόν αντισταθμιστικών ωφελημάτων, όπως λέγαμε και παλαιότερα, η Σαουδική Αραβία προσφέρει επενδύσεις στη χώρα μας ώστε να συνταχθεί με τη συγκεκριμένη πρόταση και στο πλαίσιο αυτό μπήκε στο τραπέζι και η αγορά του 20% της Εθνικής. Με την ευκαιρία σημειώστε πως το PIF προχώρησε πρόσφατα σε επένδυση 500 εκατομμυρίων δολαρίων στην Credit Swiss.

Το πωλητήριο στο ΙΑΣΩ και το παρασκήνιο

-Συναγερμό σήμανε η στήλη το απόγευμα της Παρασκευής καθώς κυκλοφόρησε (από γιατρούς) η πληροφορία πως το ΙΑΣΩ πουλήθηκε στο BC Partners. Τελικά, ήταν εσφαλμένος συναγερμός, καθώς ούτε κυβέρνηση ούτε άλλες πηγές, που λογικά θα γνώριζαν μία τέτοια εξέλιξη, είχαν κάποια ενημέρωση. Πήγες του ΙΑΣΩ επίσης το διέψευδαν και επιπλέον ο Ν. Σταθόπουλος (που δεν απαντούσε στα σχετικά ερωτήματα) εντοπίστηκε κάπου στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου ετοιμάζει νέο fund raise. Ωστόσο, δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά και η αγορά τελικά φαίνεται πως περιμένει εξελίξεις σε σχέση με το ΙΑΣΩ. Ψάχνοντας λοιπόν η στήλη πληροφορήθηκε ότι η πώληση του ΙΑΣΩ, που ανήκει στο Οaktree, έχει ανατεθεί (εδώ και αρκετούς μήνες) στη Morgan Stanley και κατά καιρούς έχουν γίνει συζητήσεις και διαπραγματεύσεις οι οποίες όμως δεν προχώρησαν γιατί οι οικονομικές απαιτήσεις των Αμερικανών μετόχων κρίθηκαν υπερβολικές. Μεταξύ άλλων φαίνεται ότι το ενδεχόμενο εξαγοράς του ΙΑΣΩ είχε εξεταστεί και από μεγάλο γερμανικό επενδυτικό κεφάλαιο. Με απλά λόγια, το Oaktree ζητούσε πολλά και το ερώτημα που τίθεται, είναι αν τώρα, που άλλαξε η κατάσταση στις αγορές, άλλαξαν μαζί και οι αποτιμήσεις οπότε βρέθηκε κάποιος ενδιαφερόμενος επενδυτής ο οποίος προχωρεί. Φαντάζομαι -δεν γνωρίζω κάτι, μην παρεξηγηθώ- ότι και το Ιατρικό Κέντρο είναι ενήμερο και παρακολουθεί στενά την κατάσταση, ενώ και το BC Partners δεν μένει αδιάφορο.

Παγκρήτια - Αττικής: Σενάριο συγχώνευσης καθώς οι μέτοχοι ήρθαν κοντά

-Το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής έτρωγαν στο εστιατόριο ΜILOS ο Αλέξανδρος Εξάρχου που διαχειρίζεται και συμμετέχει τις επενδύσεις των Μπάκου και Καϋμενάκη, με τη Διευθύνουσα Σύμβουλο της τράπεζας Αττικής, Ελένη Βρεττού. Αντιπαρέρχομαι τις πληροφορίες πως το γεύμα διήρκεσε ώρα, ήταν σε κλίμα ευφορίας, με εκλεκτά κρασιά κ.λπ. και πηγαίνω κατευθείαν στα δημοσιεύματα που είχαμε για σενάρια προσέγγισης της Βρεττού από τους νέους μετόχους της Παγκρήτιας προκειμένου να αναλάβει ρόλο CEO. Αν λοιπόν αληθεύουν αυτά τα σενάρια και δεδομένου ότι η Βρεττού δεν μπορεί να εγκαταλείψει τόσο γρήγορα την Τράπεζα Αττικής, εκθέτοντας τους ανθρώπους που τη στήριξαν και την υπέδειξαν για τη θέση, δεν αποκλείεται να παίζει σενάριο συγχώνευσης Παγκρήτιας, Χανίων, HSBC με την Τράπεζα Αττικής και, όπως όλα δείχνουν, σύντομα και με τη Συνεταιριστική Σερρών. Η συνένωση, δηλαδή, όλων των τραπεζών της λεγόμενης «δεύτερης κατηγορίας», προκειμένου να συγκροτηθεί ένας νέος πόλος στην αγορά. Δεν ξέρω πόσο εφικτό και αποδοτικό μπορεί να είναι σε επιχειρηματική βάση ή αν θα οδηγήσει σε τραπεζική τερατογένεση, αλλά σημειώνω ότι παρά τη μεγάλη βιασύνη που υπήρχε για την αύξηση κεφαλαίου της Τράπεζας Αττικής, ακόμη δεν έχουμε κάποιο νέο για την ΑΜΚ, γεγονός που ενισχύει τις πληροφορίες πως ακόμη οι μέτοχοι δεν έχουν συγκλίνει. Σημειώστε επίσης ότι η ΙΝΤΡΑΚΑΤ των Μπάκου, Καϋμενάκη, Εξάρχου ανακοίνωσε πρόσφατα στρατηγική συμμαχία με την Ellington, εκ των κρίσιμων μετόχων της Τράπεζας Αττικής. Οπότε υπάρχουν επαφές, υπάρχουν χρήματα και συνεπώς όλα είναι δυνατά, ιδιαίτερα όταν στις τράπεζες αυτές υπάρχουν σημαντικά προβλήματα.

Το δύσκολο restart της Notos Com

-Η γνωστή Notos Com Συμμετοχών τα τελευταία χρόνια είδε πολλές προσπάθειες αναδιάρθρωσής της να αποτυγχάνουν, με πιο ηχηρή ίσως εκείνη της Pillarstone. Τώρα, με το νέο σχέδιο εξυγίανσης με στρατηγικό επενδυτή την Optima Bank (παρέλαβε τη σκυτάλη από τη βρετανική M&G Prudential, στην οποία είχε πουλήσει δάνεια και συμβάσεις η Pillarstone), τη συμμετοχή των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, αλλά και την παρουσία στο μετοχικό κεφάλαιο της ιδρυτικής οικογένειας Παπαέλληνα, καθώς και το ομίλου Fais με ένα μικρό ποσοστό, επιδιώκεται ένα νέο restart. Το πλάνο που ήδη υλοποιείται κεφαλαιοποιεί 140,77 εκατ. ευρώ από τις υποχρεώσεις της εταιρείας (περί του 80% του δανεισμού), με αντίστοιχη αύξηση της καθαρής θέσης, δίνοντας στη Notos σημαντική κεφαλαιακή ανάσα. Ωστόσο, το restart αυτό πραγματοποιείται σε μια αρνητική συγκυρία και ήδη φαίνεται να έχουν επηρεαστεί οι επιδόσεις της εταιρείας. Στις οικονομικές καταστάσεις για το 2021 που αναρτήθηκαν προ ολίγων ημερών, η διοίκηση αναφέρει πως για το 2021 ανέμενε πως οι πωλήσεις θα ξεπερνούσαν τα 105 εκατ. και το EBITDA τα 15 εκατ. ευρώ, όμως τελικά ανήλθαν στα 94 εκατ. ευρώ και τα EBITDA στα 13 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αρνητική απόκλιση της τάξεως του 13,3%. Οι ζημιές προ φόρων, όμως, έφθασαν τα 13,3 εκατ. ευρώ. Για το 2022 και λόγω της καθυστέρησης υλοποίησης της αναδιάρθρωσης, αλλά και της συνεχιζόμενης ενεργειακής κρίσης που επηρεάζει σημαντικά το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών, το κόστος μεταφορών των εμπορευμάτων και το κόστος λειτουργίας των καταστημάτων και επιπλέον της αρνητικής εξέλιξης της ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου, η Notos εκτιμά πως οι πωλήσεις θα διαμορφωθούν στα επίπεδα των 105-108 εκατ. και το EBITDA πέριξ των 15 εκατ. Στο 9μηνο του 2022 οι πωλήσεις, πάντως, διαμορφώθηκαν στα 76,5 εκατ., έναντι 64,2 εκατ. ευρώ του 2021.

Η παραλίγο περιπέτεια του Καραγκουλέ

-Αντιμέτωπος με την περιπέτεια των πλειστηριασμών κόντεψε να βρεθεί, όπως πληροφορείται η στήλη, ο Δημήτρης Καραγκουλές, γνωστό παλαιό στέλεχος της Αριστεράς και νυν πολύ δραστήριο στέλεχος της αγοράς των ΑΠΕ. Για να είμαστε ακριβείς, στην πλατφόρμα ηλεκτρονικών πλειστηριασμών την περασμένη Παρασκευή 4 Νοεμβρίου αναρτήθηκε ένας σε βάρος του «ατομικά και ως πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της B.C.I A.E.», μία από τις εταιρείες του στον χώρο των ΑΠΕ, ωστόσο εξ αρχής τέθηκε σε αναστολή. Το σφυρί θα χτυπούσε στις 15 Μαρτίου 2023 και αφορούσε ακίνητο επί της οδού Τιμολέοντος στην Αθήνα και ειδικότερα τα διαμερίσματα του δευτέρου και τρίτου ορόφου που «αποτελούν μία αυτοτελή και ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία (ενιαία κατοικία)», με συνολική επιφάνεια 143,16 τ.μ. Επισπεύδουσα δεν ήταν κάποια τράπεζα ή servicer, αλλά μια ιδιώτης και σύμφωνα με τα στοιχεία η απαίτηση είναι 11.985,21 ευρώ και η κατάσχεση έγινε στις 28 Ιουλίου 2022. Το συγκεκριμένο ακίνητο είναι όμως «φορτωμένο» με αρκετές προσημειώσεις και κατασχέσεις. Το ωραίο είναι ότι η τιμή πρώτης προσφοράς είχε οριστεί στις 227.000 ευρώ, αλλά και εδώ ο «δαίμων» έκανε το… θαύμα του καθώς αναφέρεται το ποσό των 22.700.000 ευρώ. Τώρα, για να πάει σε αναστολή ο πλειστηριασμός, μάλλον κάποια λύση θα βρέθηκε στο μεταξύ. Ο Δημήτρης Καραγκουλές, πρώην σύζυγος της Μαρίας Δαμανάκη και γιος της Νίκης Καραγκουλέ, ιστορικής προσωπικότητας της Αριστεράς, με σπουδαίο αντιστασιακό έργο στην ΕΠΟΝ επί Κατοχής, ανήκε στα επιφανή στελέχη του ΚΚΕ μέχρι τη μεγάλη διάσπαση του 1991 οπότε μαζί με τον ομάδα Δραγασάκη μεταπήδησε στον Συνασπισμό. Στη συνέχεια εγκατέλειψε την ενεργό πολιτική και ανακάλυψε τον κόσμο του… καπιταλισμού και των επιχειρήσεων στον οποίον αφιερώθηκε με σημαντική επιτυχία. Όλα τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται μέσω διάφορων εταιρειών (Resinvest, B.C.I κ.ά.) στον χώρο των ΑΠΕ όπου έχει αναλάβει μεγάλες δουλειές και μάλιστα ορισμένες σε συνεργασία με ομίλους της άλλης άκρης του Ατλαντικού. Πώς τα φέρνει η ζωή

Οι προβολείς πάνω στις τράπεζες

-Από αύριο και μέχρι το τέλος της εβδομάδας, 9 από τις 25 εταιρείες του «μεγάλου δείκτη FTSE 25» ανακοινώνουν τα αποτελέσματα τρίτου τριμήνου. Ανάμεσά τους και οι 4 συστημικές τράπεζες. Τώρα πια που φαίνεται πως επιλύεται ευνοϊκά το «καυτό ζήτημα» της μεθοδολογίας της Eurostat, για το αν οι κρατικές εγγυήσεις επί των senior ομολόγων των τραπεζών για τις τιτλοποιήσεις κόκκινων δανείων επιβαρύνουν το Χρέος, η εικόνα του τραπεζικού κλάδου βελτιώνεται αισθητά και το πρόβλημα τώρα μετατοπίζεται για του χρόνου. Αν πραγματικά υπάρξει επιβράδυνση της Ανάπτυξης, το 2023, και από το +6% πέσουμε στο +2%, τότε ο υψηλός πληθωρισμός θα μετατραπεί σε ασήκωτο βάρος, τόσο για τα νοικοκυριά, όσο και για τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις. Όταν το ΑΕΠ αυξάνεται με υψηλούς ρυθμούς, τα προβλήματα του πληθωρισμού καλύπτονται. Όταν όμως η ακρίβεια κερδίζει την ανάπτυξη, τα κοινωνικά, οικονομικά, επιχειρηματικά και πολιτικά προβλήματα, πληθύνονται και οξύνονται.

Η νέα Intrasoft προσλαμβάνει αλλά δεν βρίσκει...

-Ούτε μία ούτε δύο αλλά 250 θέσεις εργασίας έχει «ανοικτές» για πρόσληψη, αυτή την περίοδο, η νέα Intrasoft. Όπως εξήγησε ο Αλέξανδρος Μάνος, μετά την εξαγορά της από τη δανέζικη Νetcompany το 2021, η Intrasoft τρέχει με ρυθμούς ανάπτυξης 10% ετησίως, φιλοδοξεί να γίνει ευρωπαϊκός leader στον ψηφιακό μετασχηματισμό, αλλά δεν βρίσκει μηχανικούς πληροφορικής και developers για να προλάβει τα μεγάλα έργα. Σήμερα η Intrasoft Netcompany απασχολεί 1.800 εργαζόμενους σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Πάτρα, αλλά στην προσπάθειά της βρει developers θα επεκταθεί και σε άλλες πόλεις. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα διαθέτει πολλούς άνεργους... απόφοιτους θεολογικών σχολών και ιταλικής φιλολογίας που περιμένουν διορισμό, αλλά όχι αρκετούς μηχανικούς πληροφορικής που να θέλουν να δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα.

Μετοχικές αλλαγές στην Gizelis Robotics

-Από τις 11 Νοεμβρίου και για τρεις μέρες, η Gizelis Robotics ανοίγει τις πόρτες των εργοστασίων της στο Σχηματάρι και τα μετατρέπει σε Open House εκθεσιακό κέντρο για να δουν οι πολίτες τις εξελίξεις στην ελληνική ρομποτική τεχνολογία. Αυτή η κίνηση ανοικτών θυρών γίνεται σε μια περίοδο που η Gizelis Robotics αλλάζει μετοχικά. Τα πρώτα funds που επένδυσαν στον Όμιλο, παίρνουν τα κέρδη τους και φεύγουν. Οι στόχοι του business plan επιτεύχθηκαν, με ετήσιο τζίρο της τάξης των 15 εκατ. ευρώ και την υπεσχημένη κερδοφορία. Νέα funds θα επενδύσουν τώρα στο επόμενο στάδιο της ανάπτυξης του Ομίλου Gizelis. Ίσως βάλει και κάτι περισσότερο ο ίδιος ο Βαγγέλης Γκιζελής για να αυξήσει τη συμμετοχή του στις εταιρείες που διοικεί.

Εκλογές στα Ναυπηγεία Ελευσίνας

-Στις εκλογές των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, η ΔΑΚΕ κυριάρχησε καταλαμβάνοντας τις 9 από τις συνολικά 13 έδρες, σε ένα παραδοσιακό "κάστρο" της ΠΑΣΚΕ και της Αριστεράς. Προφανώς, εκτιμήθηκε το σχέδιο διάσωσης των ναυπηγείων, κόντρα σε όσους εναντιώθηκαν.

Nέος εξαγωγικός προορισμός για τα ελληνικά τρόφιμα…

-Αν κατά καιρούς στα ελληνικά σούπερ μάρκετ διαπιστώνετε ελλείψεις σε αγροτοδιατροφικά προϊόντα, η εξήγηση είναι απλή: Οι εταιρείες και οι παραγωγοί προτιμούν να τα εξάγουν σε «καλές αγορές» του εξωτερικού, αντί να τα πουλάνε στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ελβετία. Το ελβετικό φράγκο ανατιμήθηκε θεαματικά από 1,13 SwF για 1 ευρώ, σε 0,88 SwF. Οι γνωστοί «τσιγκούνηδες» Ελβετοί, με αυξημένη αγοραστική δύναμη, επιμένουν να αγοράζουν κατά 45% προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας. Εκεί λοιπόν δημιουργείται πεδίον δόξης λαμπρό για τους Έλληνες μικροπαραγωγούς. Υπάρχει ένα πρόβλημα: Η ελβετική αγορά μονοπωλείται από δύο τεράστιες αλυσίδες (το λένε duopoly): Την αλυσίδα MIGROS (με 2,5 εκατ. μέλη και τζίρο 30 δισ. ευρώ ετησίως) και την κοοπερατίβα COP (με 1,5 εκατ. μέλη και αντίστοιχο τζίρο). Για να μπει ένα ελληνικό προϊόν στην ελβετική αγορά, πρέπει να περάσει από αυτούς τους δύο γίγαντες. Αν καταφέρει και διεισδύσει όμως, τότε ξεπουλά όλη την παραγωγή και μάλιστα σε εντυπωσιακές τιμές.