«Κλειδωμένο» κοντά στην απόλυτη ισοτιμία με το δολάριο παραμένει το ευρώ (χαμηλό 20 ετών), το οποίο εξακολουθεί να δέχεται πιέσεις από την ενεργειακή κρίση και τους φόβους περί επικείμενης ύφεσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι από τις αρχές του έτους, το κοινό νόμισμα μετράει σωρευτικές απώλειες άνω του 10% σε σχέση με το δολάριο, ενώ πολλοί αναλυτές δεν αποκλείουν μια περαιτέρω πτώση, ακόμη και κάτω του ψυχολογικού ορίου του 1 δολαρίου.
Οι αδύναμες προοπτικές εδράζονται κατά κύριο λόγο στην εν εξελίξει ενεργειακή κρίση, καθώς ο κίνδυνος διακοπής των ροών φυσικού αερίου απειλεί τη γερμανική βιομηχανία, δηλαδή την ατμομηχανή της Ευρώπης, φουντώνοντας τα σενάρια περί ύφεσης.
Η Credit Suisse τοποθετεί στο 50% την πιθανότητα συρρίκνωσης του ευρωπαϊκού ΑΕΠ μέσα στο επόμενο εξάμηνο, ενώ η Goldman Sachs τονίζει ότι η οικονομία της Ευρωζώνης ενδεχομένως ήδη βρίσκεται σε κατάσταση ύφεσης.
Πέραν της ενέργειας, η Ιταλία συνιστά εξίσου μεγάλη πηγή ανησυχίας, λόγω της πολιτικής αναταραχής, η οποία οδήγησε στην παραίτηση του Μάριο Ντράγκι και στην προκήρυξη εκλογών τον Σεπτέμβριο, με τον κίνδυνο ανάδειξης μιας λαϊκίστικης κυβέρνησης να είναι υπαρκτός. Ο οίκος S&P Global Ratings έσπευσε να υποβαθμίσει το outlook της ιταλικής αξιολόγησης, αντανακλώντας τα υψηλά επίπεδα ρίσκου, ενώ τα spreads, δηλαδή η απόκλιση της ιταλικής απόδοσης σε σχέση με τη γερμανική, κυμαίνεται στο υψηλότερο επίπεδο από το 2020.
Η υποχώρηση του ευρώ, σύμφωνα με το Bloomberg, είναι ακόμη χειρότερη σε σχέση με την κρίση χρέους του 2012, όταν το κοινό νόμισμα είχε διολισθήσει στο 1,20 δολάριο. Σήμερα βρίσκεται στο 1,02 δολάριο, ενώ στις 14 Ιουλίου έστω και προσωρινά κατρακύλησε έως το 0,95 δολάριο.
JP Morgan και Rabobank εκτιμούν ότι το ευρώ θα μπορούσε να διολισθήσει εκ νέου στο 0,95 δολάριο, δεδομένης της ευρωπαϊκής ενεργειακής κρίσης, με αποτέλεσμα να δίνουν 70% πιθανότητες η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου να βρίσκεται στο 1 προς 1 έως τα τέλη του έτους. Το Bloomberg, πάντως, τοποθετεί την πρόβλεψη για το ευρώ στο 1,06 δολάριο.
«Για κάποιους η κατάσταση είναι πιο ανησυχητική σε σχέση με πριν από 10 χρόνια και για κάποιους άλλους, πιο ευνοϊκή» τονίζει ο Themos Fiotakis, αναλυτής της Barclays, μιλώντας στο Bloomberg. «Οι συνθήκες είναι λιγότερο επικίνδυνες για την ακεραιότητα του ευρώ ως νομίσματος, αλλά η ανάπτυξη θα μπορούσε να αποτελέσει μεγαλύτερο πρόβλημα από ποτέ».
Άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, ένα μεγάλο μέρος της αποδυνάμωσης του ευρώ οφείλεται στα «φτωχά» οικονομικά στοιχεία, τα οποία αποτελούν ένα μίγμα επιβραδύνουσας ανάπτυξης και υψηλού πληθωρισμού. Ιδίως στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.
Κι όλα αυτά, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) καλείται να λύσει έναν εξαιρετικά περίπλοκο γρίφο, καθώς από τη μία πλευρά πρέπει να δράσει για να ανακόψει τον πληθωρισμό, από την άλλη πλευρά πρέπει να λάβει μέτρα για να στηρίξει την ανάπτυξη. Δύο στόχοι, οι οποίοι απαιτούν τα εκ διαμέτρου αντίθετα εργαλεία (υψηλά επιτόκια Vs χαμηλά επιτόκια)
Διαβάστε επίσης: