Λίγα 24ωρα αργότερα, στις 7 Νοέμβρη του 2020, η επίσημη καταγραφή σημείωνε το ρεκόρ εκείνης της ημέρας με: 2.556 κρούσματα, 34 νεκρούς και 207 διασωληνωμένους. Την ίδια ημέρα άρχιζε ο δεύτερος κύκλος της καραντίνας, με την απαγόρευση της κυκλοφορίας από τα μεσάνυχτα μέχρι τις πρωϊνές ώρες, τα κλειστά καταστήματα εστίασης, την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία στο φουλ και γενικώς με την εφαρμογή των μέτρων. Πολλές οικογένειες δυστυχώς, έχασαν μέσα στον χειμώνα που ακολούθησε αγαπημένους τους ανθρώπους, ενώ γιατροί και νοσηλευτές συνέχιζαν τις καθημερινές μάχες στις ΜΕΘ σε κάθε περιοχή της χώρας.
Ο φετινός Νοέμβρης έχει τα δικά του θλιβερά ρεκόρ. Μόλις χθες καταγράφηκαν 6.700 κρούσματα, 59 νέοι θάνατοι και 434 διασωληνωμένοι. Οι επιστήμονες προειδοποιούν και ανησυχούν για την επιδημιολογική εξέλιξη μέσα στον χειμώνα, συνυπολογίζοντας το χαμηλό ποσοστό εμβολιασμένων σε αρκετές περιοχές της χώρας. Ένα ποσοστό που δείχνει εκτός των άλλων και τα περιθώρια που σαφώς υπάρχουν για να πειστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες να εμβολιαστούν.
Οι έρευνες βέβαια- όπως αυτή της Pulse- δεν παραπέμπουν στα πλέον αισιόδοξα σενάρια, αφού το 56% από τους ερωτηθέντες-ανεμβολίαστους δηλώνει ότι τίποτα δεν πρόκειται να τους πείσει, ώστε να αλλάξουν στάση και άποψη. Υπάρχει όμως και ένα 14% που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να εμβολιαστεί, με την προϋπόθεση ότι θα αποκτήσει καλύτερη ενημέρωση από γιατρούς και επιστήμονες– όπως και ένα 8%, που περιμένει «σήμα» από ανθρώπους της θρησκείας. Οι απαντήσεις σε άλλα ερωτήματα είναι εξίσου αποκαλυπτικές για τις τάσεις που επικρατούν, εγκλωβίζοντας τους ανεμβολίαστους στη ζώνη του «όχι».
Είναι πασιφανές- όσο και αν ακούγεται μη ρεαλιστικό πλέον- ότι μπορεί να πειστεί σχεδόν ένας στους δύο ανεμβολίαστους πολίτες. Η κυβέρνηση έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να συνδέεται, ακόμη και σήμερα με την αρχική φιλόδοξη πρόβλεψή της για το χτίσιμο τείχους ανοσίας δια του εθελοντικού εμβολιασμού των πολιτών. Η πρόβλεψη κυβερνητικών για «τείχος ανοσίας προς το τέλος του καλοκαιριού» διαψεύστηκε από την σκληρή πραγματικότητα. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για συγκεκριμένες κατηγορίες, όπως οι γιατροί και οι νοσηλευτές ξεκίνησε τον Σεπτέμβρη, ενώ η επέκταση της υποχρεωτικότητας παραμένει στο πεδίο των συζητήσεων και των διαβουλεύσεων. Λύνεται το πρόβλημα με την επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού; Ή χρειάζεται ευρύτατη συναίνεση και συνεργασία πολιτικών και επιστημόνων, ώστε σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας να κατανοήσει τους λόγους και η χώρα να ακολουθήσει ταχύτατα το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου έχει εμβολιαστεί το 87% των πολιτών; Και πώς θα αντιμετωπιστούν οι διάφοροι γυναικολόγοι, οι παθολόγοι και οι λοιπές ιατρικές ειδικότητες, που πείθουν εγκύους να μην εμβολιαστούν, με κίνδυνο να χάσουν και το παιδί τους, αλλά και την ίδια τους τη ζωή;
Προτάσεις υπάρχουν, μέτρα ανακοινώνονται, οι εντατικοί έλεγχοι της εφαρμογής των μέτρων συμπεριλαμβάνονται στους δημοσιοποιημένους στόχους της κυβέρνησης. Οι επιστήμονες κρούουν για άλλη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου για τον χειμώνα που έρχεται όσον αφορά στην εξέλιξη της πανδημίας. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αντιπαρατίθεται για την «διαδρομή» που θα οδηγήσει στην έξοδο από την πανδημία και την επιστροφή στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα. Οι εμβολιασμένοι κινούνται αργά στο πεδίο της τρίτης «αναμνηστικής» δόσης και τα ποσοστά των ανεμβολίαστων θυμίζουν όλα όσα θα έπρεπε να είχαν γίνει αλλιώς. Πως;
Η ενημέρωση των πολιτών δεν είναι υπόθεση μιας ημέρας, ούτε μπορεί να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά στο πρώτο και στο τρίτο-τέταρτο κύμα της πανδημίας. Υποτίθεται ότι έχουν εντοπιστεί τα λάθη και οι αδυναμίες ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας κι ότι ο σχεδιασμός έχει την ευελιξία της προσαρμογής στα νέα δεδομένα και τη δυνατότητα της αναδιάταξης δυνάμεων στον «πόλεμο» που συνεχίζεται. Όσο για παράδειγμα θα αυξάνονται οι ειδικοί, οι γιατροί, οι αυτοδιοικητικοί που θα συμμετέχουν σε μια επιχείρηση ενημέρωσης πόρτα-πόρτα, τόσο οι πολίτες κάθε ηλικίας, στις πόλεις ή στα απομακρυσμένα χωριά, θα αρχίσουν να αμφισβητούν την ορθότητα της αρχικής τους επιλογής να μην εμβολιαστούν. Ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να υπάρχει θέληση, σχέδιο και συνεργασία δυνάμεων. Αλλά…