Πρόκειται άλλωστε για ένα σχέδιο νόμου που διαμορφώνει ένα νέο τοπίο στο χώρο της εργασίας και που σίγουρα «σηκώνει» αναλυτική και ουσιαστική συζήτηση για τις ρυθμίσεις που συμπεριλαμβάνει. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αφού το σχέδιο νόμου που θα παρουσιάσει σήμερα ο αρμόδιος υπουργός αφορά στο οκτάωρο εργασίας, την τετραήμερη εργασία, το καθεστώς υπερωριών και αρκετά άλλα μείζονα ζητήματα που ενδιαφέρουν άμεσα τους εργαζόμενους.

Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά και προφανώς θα απαντηθούν πλήρως μόνο εάν, με τα επίσημα «αποκαλυπτήρια» του νομοσχεδίου, ξεκινήσει πράγματι ένας διάλογος με περισσότερα επιχειρήματα και λιγότερα «συνθήματα», τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης, όσο και από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Επικοινωνιακά τρικ και κομματικές σκοπιμότητες δεν χωρούν– ειδικά τη στιγμή που οι πολίτες αναζητούν εγγυήσεις για την υπέρβαση της πολυεπίπεδης κρίσης λόγω της πανδημίας και που επιχειρείται η επανεκκίνηση της οικονομίας.

Ουδείς βέβαια περιμένει ότι η πολιτική αντιπαράθεση θα εξελιχθεί σε ήπιους τόνους- όχι μόνο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι έρχεται η «μητέρα των μαχών», αλλά διότι έχουν ήδη καταγραφεί οι διαφωνίες από τον δημόσιο διάλογο για τα επίδικα σημεία του σχεδίου νόμου. Αυτό που περιμένει ο καθένας και η καθεμιά είναι -με ή χωρίς σφοδρές αντιπαραθέσεις- να ακούσει συγκεκριμένα επιχειρήματα όχι μόνο γενικώς για το οκτάωρο και τις υπερωρίες αλλά ειδικότερα για την τηλεργασία που εισέβαλε στην ζωή των εργαζόμενων κατά την εμφάνιση της πανδημίας.

Η νέα συνθήκη για να ρυθμιστεί χρειάζεται συγκεκριμένους κανόνες, ωράριο και πλήρη καταγραφή της καθημερινής «διαδρομής». Να δίνει και να προστατεύει το δικαίωμα της αποσύνδεσης και να «προβλέπει» ρυθμίσεις για την προμήθεια και το κόστος του εξοπλισμού από τον εργοδότη. Να προστατεύει την ισορροπία της προσωπικής με την επαγγελματική ζωή. Έτσι θα προστατευτεί και το οκτάωρο αλλά και η πενθήμερη εργασία.

Οι σχετικές και στοιχειώδεις ρυθμίσεις θα έπρεπε να είχαν έρθει νωρίτερα προς συζήτηση και ψήφιση στην βουλή- κάτι που έκαναν πριν από μας άλλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Έστω και τώρα και αφού κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ έχουν καταθέσει προτάσεις, ήρθε η ώρα να αρχίσει η συζήτηση για τους κανόνες της τηλεργασίας. Πρέπει, για παράδειγμα, να είναι υποχρεωτική η ηλεκτρονική καταγραφή στο ΕΡΓΑΝΗ του χρόνου εργασίας ή η δυνατότητα αποσύνδεσης και η κάλυψη εξόδων όπως για ρεύμα και internet; Αφορά πολλούς και πολλές που εργάζονται πλέον σε συνθήκες τηλεργασίας. Αφορά και στις νεότερες γενιές που ψάχνουν δρόμους και ευκαιρίες, μέσα από την κρίση της πανδημίας…