Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει, πια, το δαχτυλίδι του πρωταθλητή στο χέρι του και την κούπα του MVP, του πολυτιμότερου παίκτη, στο σαλόνι του. Ταυτόχρονα, στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων δεν είναι, «απλώς», ένας υπεραθλητής, αλλά και ένας πολύτιμος άνθρωπος.

Ο “Greek Freak” απέδειξε ότι από τα Σεπόλια στην κορυφή του Μιλγουόκι και του παγκόσμιου μπάσκετ είναι 50 πόντοι δρόμος και πως ό,τι κι αν γραφεί για τον ίδιο και την πορεία του είναι πολύ λίγο, ακούγεται και διαβάζεται ως ελάχιστο. Μηδαμινό, μπροστά στη θεότητά του.

Ναι, πολλοί σκεφτήκαμε πως αυτός ο άνθρωπος είναι από μια άλλη διάσταση, πως κουβαλά μέσα του κάτι το θεϊκό και ουδείς θεώρησε πως σε αυτή τη σκέψη μπορεί να υπάρχει ύβρις και βλασφημία. Από όποια πλευρά κι αν προσεγγίσεις την περίπτωσή του, ανθρώπινη εξήγηση δεν διαφαίνεται.

Δεν υπάρχουν άλλα παιδιά τα οποία ονειρεύονται τα όσα έχει καταφέρει ο Γιάννης; Δεν προσπαθούν σκληρά για να επιτύχουν τη μυθική ζωή του; Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά η οποία έστεψε πρωταθλητή και απόλυτο βασιλιά τον Αντετοκούνμπο;

Πώς η τύχη, το κάρμα, το Σύμπαν, οτιδήποτε ανεξήγητο, εμβάπτισε με δόξα αυτό το παιδί από τη Νιγηρία και την Ελλάδα και, ενώ τον έκανε να πετά μέσα στο γήπεδο, τον δίδαξε να είναι καρφωμένος στο έδαφος και ταπεινός; Είναι οι αξίες που του έδωσαν οι γονείς του και η αγάπη από τα αδέρφια του; Αρκούσε μόνο το πείσμα του για να τα καταφέρει ή έχει και άστρο;

Ναι, αυτά και άλλα παρόμοια ρητορικά ερωτήματα γεννούν απαντήσεις οι οποίες ξεφεύγουν από τη γήινη ατμόσφαιρα και η όλη περίπτωση γίνεται πιο μυθική, πιο μαγική, επειδή ακριβώς όλα αυτά που πέτυχε ο Γιάννης δεν μπορούν να εξηγηθούν. Έτσι, μένεις να τον κοιτάς με δέος, να αντικρίζεις αυτό το πλάσμα που κατάφερε να ορίσει ξανά τον θαυμασμό, να γράψει το συγκεκριμένο λήμμα από την αρχή.

Το βέβαιο, επίσης, είναι πως -όταν σήκωνε το τρόπαιο για το οποίο, τελικά, προοριζόταν, γράφοντας ακόμη ένα μεγαλειώδες κεφάλαιο στην απίστευτη ιστορία του- δεν κέρασε μόνο πούρα στους συναθλητές του, αλλά όνειρα – σε όλον τον πλανήτη.

Τα όνειρα είναι εμποτισμένα με ελπίδα και ο Αντετοκούνμπο έστειλε το πιο σημαντικό μήνυμα σε όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου: τα δίδαξε τι μπορεί να κάνει κάποιος και, βασικά, μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένα παιδί το οποίο -από εκεί που πουλάει cd στους δρόμους για να επιβιώσει, γνωρίζοντας το σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού- μπορεί να στεφθεί αυτοκράτορας.

Ο Γιάννης απέδειξε πως ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις και να τα κυνηγήσεις. Για αυτό και μόνο, ας είναι διπλά ευλογημένος. Και θα ήμασταν διπλά περήφανοι για εκείνον, ακόμα κι αν δεν σήκωνε ποτέ την κούπα…