Τα μεγάλα και πλούσια προγράμματα που εξαγγέλλουν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις, αποτελούν απαραίτητο συνοδευτικό της προεκλογικής εκστρατείας. Όσο πιο φιλόδοξο είναι το πρόγραμμα, τόσο περισσότερο καχύποπτος πρέπει να είναι ο δημότης. Τα περισσότερα προγράμματα τα συντάσσει ένα προεκλογικό επιτελείο χωρίς να εξετάζει (και να ενδιαφέρεται) αν είναι εφικτές οι υποσχέσεις και οι δεσμεύσεις του υποψήφιου Δημάρχου, αν δηλαδή αυτά που υπόσχεται μπορούν να υλοποιηθούν. Βασικό κριτήριο είναι προσελκύει τους ψηφοφόρους και γι’ αυτό, όσο περισσότερες και πρωτότυπες είναι οι προτάσεις και οι ιδέες που περιλαμβάνει το πρόγραμμα, τόσο μεγαλύτερο είναι το δούλεμα.

Ψηφίζετε όποιον θέλετε ασχέτως κόμματος, φύλου, επαγγέλματος και γνώσεων, αρκεί να πείθει ή να δημιουργεί ελπίδες πως μπορεί να κάνει τα βασικά για έναν δήμο. Και αυτά είναι:

–Πεζοδρόμια και εννοούμε τα απολύτως απαραίτητα. Δηλαδή, να μπορεί κάποιος να περπατήσει χωρίς να κινδυνεύει να πάθει διάστρεμμα (στην καλύτερη περίπτωση). Λακκούβες, υψομετρικές διαφορές και άλλες τέτοιες παγίδες να εκλείψουν ώστε να μπορούν όλοι να μετακινούνται με ασφάλεια.

-Οργάνωση της κυκλοφορίας και των λειτουργιών του δήμου. Η βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών δεν απασχολεί κανέναν. Είναι χαρακτηριστικό ότι βελτιώσεις και αλλαγές που έγιναν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, τελικά υιοθετήθηκαν δια παντός καθώς φαίνεται πως κανείς έκτοτε δεν ενασχολήθηκε με το ζήτημα. Οι δήμοι επιβάλλουν πρόστιμα σε παράνομα παρκαρισμένα ΙΧ, αλλά δεν φροντίζουν με τον ίδιο ενθουσιασμό να εξασφαλίσουν χώρους που μπορεί κάποιος να παρκάρει νόμιμα. Αν οι υπηρεσίες των δήμων βολεύονται να μαζεύουν τα σκουπίδια με τα απορριμματοφόρα ώρες αιχμής, επιβαρύνοντας περαιτέρω το κυκλοφοριακό, πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις.

–Graffiti, καθαριότητα και επαγγελματίες των φαναριών. Η εικόνα συνοικιών με συνεχόμενους τοίχους γεμάτους Graffiti υποβαθμίζει τις περιοχές, την ποιότητα ζωής των κατοίκων και μειώνει την αξία των ακινήτων. Υπάρχουν πλέον ειδικές μπογιές και άλλα μέσα και μέτρα που αποτρέπουν αυτό το χάλι. Όσον αφορά την καθαριότητα χρειάζονται τα προφανή, από το πλύσιμο των πεζοδρομίων μέχρι διάφορες εστίες μόλυνσης που συσσωρεύονται σκουπίδια επειδή τα όρια του δήμου γειτνιάζουν με αυτά της Περιφέρειας ή ενός άλλου Δήμου. Τέλος, πρέπει να εκλείψουν οι επαγγελματίες των φαναριών, που θέλουν με το ζόρι να σου πλύνουν το παρμπρίζ (ιδιαίτερα στις γυναίκες οδηγούς) ή ζητούν οικονομική βοήθεια. Δεν είναι ένα σκληρό και απάνθρωπο μέτρο. Σκεφθείτε πως όταν άρχισαν να συλλαμβάνουν όσους έβαζαν παιδάκια να επαιτούν -και τήρησαν αυστηρά την απαγόρευση – η παιδική φτώχεια, τουλάχιστον από τα φανάρια και τα πεζοδρόμια, εξαφανίστηκε εντελώς.