Έναν μήνα μετά την αναγκαστική εξαγορά της Credit Suisse από την UBS, η κυβέρνηση της Ελβετίας αναμένεται να δώσει μια σκληρή «μάχη» στη Βουλή.
Σε μια έκτακτη συνεδρίαση, οι βουλευτές καλούνται να εξετάσουν την απόφαση της κυβέρνησης να παράσχει έως και 109 δισ. φράγκα για την στήριξη της ρευστότητας του νέου ελβετικού τραπεζικού «γίγαντα».
Πρόκειται για χρήματα των Ελβετών φορολογούμενων, γεγονός το οποίο έχει πυροδοτήσει αρκετές γκρίνιες ανάμεσα στους βουλευτές. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν αποκλείεται να ασκηθούν πιέσεις στην κυβέρνηση ώστε να υπάρξουν νομικές δράσεις εναντίον της διοίκησης της Credit Suisse.
Μέχρι στιγμής, είναι άγνωστο ποια ακριβώς στελέχη ενδεχομένως θα τεθούν στο στόχαστρο της Βουλής και θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις.
Ας σημειωθεί ότι η εξαγορά της Credit Suisse, η οποία βρισκόταν ένα βήμα πριν την κατάρρευση, κρίθηκε αναγκαία από κυβέρνηση και κεντρική τράπεζα, προκειμένου να αποφευχθεί το σενάριο του ντόμινο και να διαφυλαχθεί η αξιοπιστία του ελβετικού banking.
Ωστόσο, η συγχώνευση των δύο τραπεζικών κολοσσών έτυχε ελάχιστου ενθουσιασμού ανάμεσα στους πολίτες, ενώ -δεδομένου ότι το 2023 αποτελεί εκλογική χρονιά– είναι πιθανό να αναπτυχθούν αρκετές πολιτικές παρενέργειας.
Γιατί συνεδριάζει η Βουλή
Η κυβέρνηση προχώρησε τις εξελίξεις της εξαγοράς μέσω έκτακτης νομοθεσίας. Έτσι, η Βουλή, όπως και οι μέτοχοι, δεν ρωτήθηκαν για τη συμφωνία. Ωστόσο, το deal περιλαμβάνει δεσμεύσεις για την παροχή δημοσίων κονδυλίων, κάτι που επιτρέπει στους βουλευτές να συγκαλέσουν ειδική συνεδρίαση.
Το επίδικο σ’ αυτήν τη συνεδρίαση, είναι περισσότερο πολιτικό παρά ρεαλιστικό, καθώς οι βουλευτές στην πράξη δεν μπορούν να κάνουν πολλά (π.χ. να ανατρέψουν το deal). Μόνο να φέρουν σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση.
Είναι αρκετά σπάνιο το γεγονός ότι τo ελβετικό Κοινοβούλιο -το οποίο συνήθως συνεδριάζει μόλις 12 εβδομάδες κάθε χρόνο- προγραμματίζει μια ειδική συνεδρίαση, η οποία δεν συνδέεται με το κανονικό πρόγραμμα. Αντίστοιχες έκτακτες συνεδριάσεις είχαν λάβει χώρα την περίοδο της Covid αλλά και στην πτώχευση του εθνικού αερομεταφορέα Swissair το 2001
Γιατί η Βουλή δεν μπορεί να απορρίψει το deal;
Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου πριν τη συμφωνία για την εξαγορά της Credit Suisse, η κυβέρνηση είχε μαζί της μία μικρή ομάδα υψηλόβαθμων βουλευτών -την επονομαζόμενη οικονομική αντιπροσωπεία- η οποία συνυπέγραψε το deal. Πρόκειται για ένα εξαμελές σώμα, το οποίο εγκρίνει επείγοντα δημοσιονομικά μέτρα εκ μέρους της Βουλής.
Η νομοθεσία αναφέρει ότι οι βουλευτές δεν μπορούν να αντιστρέψουν την απόφαση της αντιπροσωπείας. «Εάν η Βουλή αρνηθεί την έγκριση, αυτό θα ισοδυναμεί με μια πολιτική “επίπληξη”, χωρίς νομικά αποτελέσματα».
Τι άλλο μπορεί να συμβεί;
Δεδομένου ότι το bail-out, δηλαδή η διάσωση μιας τράπεζας με κρατικά χρήματα, δεν αποτελεί μια δημοφιλή τακτική στην Ελβετία, οι βουλευτές επιθυμούν να θέσουν όρια στα περιθώρια δράσης της κυβέρνησης. Και πώς θα το πετύχουν; Εισάγοντας διατάξεις και ειδικές προϋποθέσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες για να εγκριθούν οι δημόσιες δαπάνες για τις τράπεζες.
Οι προτεινόμενοι όροι προβλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα να επεκτείνει τις κρατικές εγγυήσεις άνω των συμφωνηθέντων 109 δισ. φράγκων και ότι θα πρέπει να εξαντλήσει όλες τις νομικές επιλογές εναντίον της διοίκησης της Credit Suisse.
Οι βουλευτές ζητούν, επίσης, να αναθεωρηθεί η ρύθμιση για τη διάσωση των μεγάλων τραπεζών, δεδομένου ότι το υφιστάμενο πλαίσιο δεν απέτρεψε την κρίση. Το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο Κοινοβούλιο, οι κεντροαριστεροί Σοσιαλδημοκράτες, δήλωσαν ότι θα εγκρίνουν την κρατική ενίσχυση μόνο εφόσον η κυβέρνηση δεσμευτεί δημοσίως για τη διαμόρφωση νέων κανόνων, οι οποίοι θα αποτρέπουν περιπτώσεις, όπως αυτής της Credit Suisse.
Πώς θα επηρεαστούν οι εκλογές του Οκτωβρίου;
Η εκτελεστική εξουσία της Ελβετίας δεν αποτελείται από συνασπισμό κομμάτων και δεν συγκροτείται από την πλειοψηφία των βουλευτών. Αντίθετα, σ’ αυτήν συμμετέχουν επτά υπουργοί από τα τέσσερα μεγαλύτερα κόμματα της χώρας. Συνήθως λαμβάνουν από κοινού αποφάσεις και προσπαθούν να βρουν ρεαλιστικούς συμβιβασμούς -συχνά εκτός κομματικών γραμμών.
Οι υπουργοί δεν αντιτίθενται δημοσίως στις κυβερνητικές αποφάσεις, ανεξάρτητα από τη στάση των κομμάτων τους ή το πώς ψήφισαν προσωπικά.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες δημοσκοπήσεις, οι Σοσιαλδημοκράτες θεωρούνται ως οι πιο κατάλληλοι και αξιόπιστοι για τη διαχείριση της κρίσης. Κι αυτό ακριβώς εξηγεί την επιθετική τους στάση στη Βουλή. Αντιθέτως, οι ψηφοφόροι είναι λιγότερο ικανοποιημένοι από τους Φιλελεύθερους, στους οποίους ανήκει η υπουργός Οικονομικών, Κάριν Κέλερ-Σούτερ.
Διαβάστε ακόμα
Νίκος Σταθόπουλος: Γιατί η BC Partners έδωσε €250 εκατ. στα ΙΕΚ Ακμή (pic)