Είναι συνηθισμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση σε καταστάσεις χάους. Έτσι, η σημερινή δεν προκαλεί έκπληξη. Οι κεντρικές παράμετροι της παρούσας συγκυρίας είναι οι παρακάτω:

Κακή αρχή για την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η ορισθείσα νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μαζί με τους Επιτρόπους της, κανονικά θα έπρεπε να αναλάβει τα καθήκοντά της την 1η Νοεμβρίου. Παρά ταύτα, θα είναι όλοι τους πολύ τυχεροί αν καταφέρουν να ορκιστούν πριν από τα Χριστούγεννα. Οι δυσλειτουργίες περί τη νέα Επιτροπή, αντικατοπτρίζουν την αδυναμία της Ενωμένης Ευρώπης να αρθεί πάνω από τις εσωτερικές της διαφωνίες και να εξεύρει τρόπους αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων που έχει ενώπιον της.

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρώην υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, ορίστηκε νέα πρόεδρος της Επιτροπής το καλοκαίρι, σε έναν «βυζαντινού τύπου» ελιγμό των Βρυξελλών, όπως άλλωστε συνηθίζουν. Για την επιλογή της πρέπει να ευχαριστεί πολύ τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, καθώς και οι δυο έκαναν πολλούς εχθρούς με αυτή την επιλογή. Σε αυτούς, συμπεριλαμβάνεται ο συμπατριώτης της, Μάνφρεντ Βέμπερ, τον επικεφαλής του κεντροδεξιού μπλοκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο οποίος προοριζόταν για πρόεδρος της Κομισιόν και σήμερα είναι εξοργισμένος με τις τελικές επιλογές.

Απτόητη η φον ντερ Λάιεν, προσπάθησε να σχηματίσει μια Επιτροπή, που θα είναι ισορροπημένη με κάθε έννοια που έχει αυτή η λέξη: Ισορροπημένη ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, ανάμεσα στα διάφορα ευρωπαϊκά κόμματα που εκπροσωπούνται στο Ευρωκοινοβούλιο και με τα ανατολικά, δυτικά, βόρεια και νότια κράτη- μέλη να παίρνουν επαρκή αριθμό χαρτοφυλακίων.

Αλλά από τη στιγμή που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επικαλούμενο ηθικές ανησυχίες, απέρριψε νομίμως δυο Επιτρόπους από την ανατολική Ευρώπη, μια σοσιαλίστρια από τη Ρουμανία κι έναν συντηρητικό από την Ουγγαρία, οι αντίστοιχες πτέρυγες αναζητούν τη ρεβάνς. Ένας φιλελεύθερος από μια μεγάλη δυτική χώρα έπρεπε να αποκλειστεί, στο όνομα των “ισορροπιών”. Έτσι, αποδοκιμάστηκε η προτεινόμενη Επίτροπος της Γαλλίας, Σιλβί Γκουλάρ, με το πρόσχημα ότι είχε κατηγορηθεί για οικονομικές αταξίες. Ο Βέμπερ, προσπάθησε να μην δείξει πόσο πολύ χάρηκε από αυτή την εξέλιξη. Ο Μακρόν ήταν έξαλλος με την φον ντερ Λάιεν. Όλοι αισθάνονταν προδομένοι.

Τώρα η Γαλλία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία θα πρέπει να προτείνουν νέους Επιτρόπους, οι οποίοι με τη σειρά τους θα περάσουν νέες διαδικασίες ελέγχου. Αυτό δεν θα είναι εύκολο, με δεδομένο ότι λ.χ. στη Ρουμανία, η κυβέρνηση μόλις κατέρρευσε.

Με όλα αυτά ως δεδομένα, η φον ντερ Λάιεν ελπίζει ότι εκ νέου θα ενοποιήσει τη χωρισμένη σε φατρίες Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλει να εναρμονίσει την Επιτροπή της με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δηλαδή το όργανο στο οποίο οι ηγέτες των κρατών- μελών αποφασίζουν την πολιτική που θα ακολουθηθεί. Να οικοδομήσει εμπιστοσύνη και να επιτύχει στήριξη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Να υπερβεί τη διχοτόμηση μεταξύ δυτικών και ανατολικών κρατών- μελών. Μικρή πιθανότητα έχει να τα επιτύχει όλα αυτά. Η εκλογική νίκη στην Πολωνία του λαϊκιστικού και εχθρικού προς τις Βρυξέλλες κόμματος του Νόμου και της Δικαιοσύνης, δεν βοηθά τις επιδιώξεις της φον ντερ Λάιεν.

Αντί για επαγγελματισμό και ενότητα, στις Βρυξέλλες αυτή την περίοδο επικρατούν οι βεντέτες, οι μικρότητες και οι διενέξεις. Και δεν λείπουν, βέβαια, τα πραγματικά προβλήματα…