Γιατί η κυβέρνηση της Σουηδίας προχωρεί σε περικοπές στις δαπάνες για την φροντίδα των ηλικιωμένων κατά 310 εκατομμύρια κορώνες (33 εκατομμύρια δολάρια) όταν έχει οικονομική καθαρή περιουσία ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων κορόνων; Αυτό αναρωτιέται η Asa-Pia Jarliden, οικονομολόγος της Σουηδικής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων.
“Ποιο είναι το νόημα το κράτος να είναι πλούσιο αν οι δήμοι είναι φτωχοί;” είπε.
Τα ισχυρά συνδικάτα της Σουηδίας αποτελούν μέρος μιας ομάδας φορέων που αμφισβητεί τις δημοσιονομικές επιλογές της υπουργού Οικονομικών Magdalena Andersson, η οποία την περασμένη εβδομάδα παρουσίασε έναν προϋπολογισμό ο οποίος αποσκοπεί σε διπλάσιο πλεόνασμα από αυτό που απαιτούν οι δημοσιονομικοί κανόνες. Δεν υπήρχε τίποτα στον προϋπολογισμό να δείξει κανείς όσον αφορά στα μέτρα που πολλοί λένε ότι χρειάζονται επειγόντως, προκειμένου να διορθώσουν τις ανισορροπίες στην αγορά κατοικίας και σε άλλα, φλέγοντα ζητήματα.
Μπορεί επίσης να χρειαστεί να δοθούν κίνητρα, καθώς η μακρά οικονομική επέκταση ανασχέθηκε με τα επιτόκια της κεντρικής τράπεζας ήδη σε ιστορικά χαμηλά μετά από χρόνια προσπαθειών σταθεροποίησης του πληθωρισμού (κάτι που δεν διευκολύνεται από την έλλειψη δημοσιονομικής ώθησης). Τα επίπεδα του δημόσιου χρέους είναι τα χαμηλότερα από τη δεκαετία του 1970, καθιστώντας για την κυβέρνηση την επιλογή να συνεχίσει να “κτίζει” πλεονάσματα, ακόμα πιο περίπλοκη.
Η κ. Jarliden είπε ότι η ύπαρξη ενός μικρού ελλείμματος 0,5% θα μπορούσε να ελευθερώσει άλλα 40 δισεκατομμύρια κορώνες για δαπάνες. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναμένεται κατά μέσο όρο να παρουσιάσουν έλλειμμα 1% φέτος, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
