Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες δέχονται ασφυκτικές πιέσεις προκειμένου να μειώσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα και η ηλεκτροκίνηση προβάλλει… μονόδρομος.
Για τη συμμόρφωσή τους με τα όρια εκπομπών ρύπων έχουν επιδοθεί σε έναν αγωνιώδη αγώνα δρόμου, καθώς σε σύντομο χρονικό διάστημα καλούνται να ολοκληρώσουν μια πληθώρα πολυπρισματικών διαδικασιών, που σε άλλες εποχές θα ήταν ουτοπία.
Αναντίρρητα, η σχεδίαση «πράσινων αυτοκινήτων» θα τους επιτρέψει να αποφύγουν τα πρόστιμα-μαμούθ που καραδοκούν.
Δεν αποτελεί, όμως, εχέγγυο της εμπορικής τους επιτυχίας.
Αν θέλουν να διατηρήσουν την κερδοφορία τους, τα προϊόντα τους οφείλουν να είναι και ελκυστικά στο αγοραστικό κοινό.
Με άλλα λόγια, πρέπει να αναπτύξουν αυτοκίνητα που χαίρεσαι να τα οδηγείς, να τα χαζεύεις, αλλά και να έχουν ένα λελογισμένο κόστος απόκτησης.