Tο 96% των ανδρών το κάνουν, το 79% των γυναικών επίσης: Σύμφωνα με έρευνα για τη σεξουαλικότητα των ενηλίκων, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη Γερμανία παρακολουθεί πορνό. «Το πορνό υπάρχει στη ζωή μας, κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί», λέει η πολιτισμική επιστήμονας Μαντίτα Έμινγκ στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων (dpa).
Στο μυαλό πολλών ανθρώπων, ωστόσο, το πορνό εξακολουθεί να είναι κάτι άλλο: ένα ντροπιαστικό θέμα, ακόμη και ένας κίνδυνος για τους νέους. Ή απλώς «σκανδαλώδες», όπως έγραψε η κοινοβουλευτική ομάδα του AfD της Σαξονίας στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter).
Γι’ αυτόν τον λόγο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις η απόφαση του κρατιδίου της Σαξονίας να επιχορηγήσει τις δύο ιδρύτριες της ιστοσελίδας porn-better.com, οι οποίες θα ενισχυθούν με 25.200 ευρώ για ένα έτος στο πλαίσιο του προγράμματος «InnoStartBusiness». Δημόσια χρηματοδότηση σε μια πλατφόρμα πορνό – όποιος ακούει κάτι τέτοιο, λέει η Έμινγκ, σκέφτεται γρήγορα: «Θεέ μου, τώρα οι φόροι μου ξοδεύονται για πορνό».
Στην πραγματικότητα, η σελίδα της Λούνα Χάινε και της Έστι Κρίγκερ δεν προσφέρει καθόλου σεξουαλικά βίντεο, αλλά μονάχα συστάσεις για διαδικτυακές πλατφόρμες πέρα από το xHamster ή το YouPorn. Σε αυτούς τους mainstream ιστοτόπους συχνά δεν είναι καν σαφές αν τα βίντεο έχουν αναρτηθεί με τη συγκατάθεση όλων των συμμετεχόντων, ενώ υπάρχουν και ρατσιστικές ή σεξιστικές απεικονίσεις, όπως επικρίνει η Έστι Κρίγκερ σε συνέντευξή της στο dpa. «Η Λούνα και εγώ δεν αισθανόμασταν ότι μας αφορούν τέτοιες ιστοσελίδες, αισθανόμασταν ότι κατά κάποιο τρόπο το πλαίσιο αυτό δεν είναι για εμάς».
Τι είναι το «δίκαιο» πορνό;
Οι δύο ιδρύτριες δεν θέλουν να δαιμονοποιήσουν το mainstream πορνό, όμως θέλουν να κάνουν γνωστές εναλλακτικές λύσεις που εστιάζουν σε δίκαιες και ηθικές ταινίες. Τι σημαίνει αυτό συγκεκριμένα; «Η ιδέα του “δίκαιου” πορνό, παρόμοια με τα προϊόντα δίκαιου εμπορίου, αφορά ιδίως τη διαδικασία παραγωγής», εξηγεί η Έμινγκ, η οποία μόλις εξέδωσε ένα βιβλίο για την προσέγγιση της κοινωνίας στην πορνογραφία, με τίτλο «Porn: An Outrageous Analysis». Η διαδικασία παραγωγής λοιπόν περιλαμβάνει τα πάντα: τη συναίνεση, τη δίκαιη πληρωμή ή την πλήρη διαφάνεια.
Αντί «να δείχνουμε πάντα με το δάχτυλο τους κακούς δημιουργούς πορνό», η Έμινγκ λέει ότι θα πρέπει να ανησυχούμε περισσότερο για την προέλευση των ταινιών σεξ – και να είμαστε έτοιμοι να ξοδέψουμε χρήματα γι’ αυτές. «Δεν υπάρχει ιδιαίτερη διαφάνεια στους δωρεάν ιστοτόπους. Συχνά δεν γνωρίζετε ποιος ανέβασε τα κλιπ και πώς γυρίστηκε αυτό», τονίζει η συγγραφέας.
Το αίτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης
Πολλά ερωτήματα που έχουν προκύψει μετά τη μαζική εμφάνιση του δωρεάν πορνό στο διαδίκτυο στα τέλη της δεκαετίας του 2000 δεν έχουν ακόμη απαντηθεί ικανοποιητικά, σημειώνει η Έμινγκ. «Το πορνό αποτελεί ταμπού στην ευρύτερη κοινωνία, λίγοι μιλούν γι’ αυτό, πολλοί ντρέπονται και υπάρχει άγνοια. Αυτό είναι εμφανές, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο, όπου λαμβάνονται λανθασμένες αποφάσεις», που αφορούν ιδίως την έλλειψη επενδύσεων στη σεξουαλική αγωγή, καθώς και τη δημιουργία ενός λειτουργικού ρυθμιστικού πλαισίου.
Μια αποτυχημένη προσπάθεια προστασίας των νέων, την οποία η Έμινγκ θεωρεί οπισθοδρομική ούτως ή άλλως. «Τέτοια μέτρα διαιωνίζουν μια συζήτηση για τους κινδύνους της πορνογραφίας, παρ’ όλο που η αρνητική επίδραση στους νέους δεν έχει αποδειχθεί σαφώς και οι μελέτες για το θέμα είναι αμφίσημες». Θα ήταν πιο λογικό να διδάξουμε πορνογραφική παιδεία, παρά να θέτουμε απαγορεύσεις, τις οποίες οι νέοι, ιδίως όσοι έχουν μία στοιχειώδη κατάρτιση, μπορούν ούτως ή άλλως να παρακάμψουν. «Όσο καλύτερα μπορούν οι νέοι να διακρίνουν το πορνό από την πραγματικότητα και όσο λιγότερο συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τέτοιες εικόνες, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να υποστούν αρνητικές συνέπειες», λέει η Έμινγκ.
Επειδή η πορνογραφία αποκλείεται εντελώς από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, η ειδικός συνέβαλε στην έναρξη του προγράμματος “Teach Love” στο Πανεπιστήμιο του Φλένσμπουργκ. «Οι νέοι έρχονται σε επαφή με το πορνό, εκούσια και ακούσια, οπότε πρέπει να τους διδάξουμε πώς να το αντιμετωπίζουν».