Την Πέμπτη 1η Αυγούστου ο πρόεδρος Τραμπ, αιφνιδίασε τους πάντες, αποφασίζοντας να επιβάλλει 10% δασμούς στα εναπομείναντα 300 δις $ των αμερικάνικων εισαγωγών από την Κίνα. Σημειώνεται πως σε όλες τις υπόλοιπες εισαγωγές από την Κίνα, έχουν ήδη επιβληθεί δασμοί από το 2018. Η κίνηση αυτή του Αμερικάνου Προέδρου ήρθε μετά την προ ημερών κατάρρευση των συνομιλιών που άρχισαν στην Σανγκάη την περασμένη εβδομάδα μεταξύ ανώτατων αξιωματούχων των δύο πλευρών. Επισημαίνουμε πως η επιβολή των νέων δασμών, θα πραγματοποιηθεί στη 1η Σεπτεμβρίου. Έχει ανακοινωθεί επίσης πως το ποσοστό τους μπορεί να αυξηθεί στο 25% στο μέλλον.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός ώστε να κατανοήσει πως η παγκόσμια οικονομία, που είναι σε φάση ανασφάλειας και επιβράδυνσης θα δεχτεί ένα νέο πλήγμα ιδιαίτερα στις μεταποιητικές βιομηχανίες που εξαρτώνται πολύ από το διεθνές εμπόριο.
Το θέμα είναι αλλού και κάνει αυτήν την νέα μείωση ιδιαίτερη: Οι δύο μονομάχοι πλέον δεν έχουν άλλες εξαγωγές της άλλης πλευράς για να επιβάλλουν νέους δασμούς. Η Κίνα μάλιστα, δεν έχει αυτό το περιθώριο από το 2018, κυρίως λόγω του ότι οι εισαγωγές της από τις ΗΠΑ, είναι ασύγκριτα μικρότερες από τις εξαγωγές των ΗΠΑ από αυτήν.
Ποιες λοιπόν μπορεί να είναι οι επόμενες κινήσεις;
Δύο φιλοσοφίες κινήσεων υπάρχουν: οι επιθετικές και οι αμυντικές, απο την στιγμή που οι εκατέρωθεν εξαγωγές είναι δασμολογημένες ήδη.
Πρώτη επιθετική ενέργεια είναι η αύξηση των ποσοστών των ήδη υπαρχόντων δασμών. Εδώ οι ΗΠΑ εμφανίζονται πολύ πιο επιθετικές. Μην ξεχνάμε πρώτον, πως αυτές άρχισαν αυτόν τον πόλεμο και δεύτερον, έχουν έναν Πρόεδρο που αρέσκεται σε επιθετικές ενέργειες για διάφορους λόγους. Η Κίνα από την άλλη μεριά είναι η αμυνόμενη: ακολουθεί. Αν είναι να αποφασίσει αύξηση υπαρχόντων δασμών, μάλλον θα το κάνει αντιδρώντας σε αντίστοιχη πρωτοβουλία των ΗΠΑ.
FED και Δολάριο
Στο τραπέζι αμυντικών ενεργειών των ΗΠΑ, πρέπει να αναμένεται νέα μείωση των επιτοκίων για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της κίνησης Τραμπ. Να σημειωθεί μάλιστα πως η προηγούμενη μείωση έγινε μόλις προχθές και για το χαμηλό ύψος της οποίας είχε εκφράσει την απογοήτευσή του -προφανώς έχοντας κατά νου τί θα συνέβαινε. Πολλοι, φοβούνται πως ίσως τελικά το FED, γίνει θέλοντας και μη, το “μαξιλάρι” που θα απορροφά τους κραδασμούς των κινήσεων Τραμπ.
Επιθετική ενέργεια από πλευράς ΗΠΑ,θα ήταν και η χρησιμοποίηση της ισοτιμίας του δολαρίου στην διαμάχη με την Κίνα. Το ενδεχόμενο αυτό μέχρι τώρα φαινόταν να μην είναι στο τραπέζι. Όμως πλέον ίσως να μην μπορεί να αποκλειστεί. Ο ίδιος ο κος Τραμπ, έχει δηλώσει δυσαρεστημένος με το ισχυρό δολάριο. Δυστυχώς παράλληλα με τον εμπορικό, πολλοί φοβούνται και έναν πόλεμο νομισμάτων πλέον. Θα προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση;
…και η Κίνα ορκίζεται εκδίκηση
Ενώ στην Κίνα κυβερνητικοί αξιωματούχοι δηλώνουν απογοητευμένοι, ανήγγειλαν αντίμετρα αν οι νέοι δασμοί υλοποιηθούν την 1η Σεπτεμβρίου, όπως έχει εξαγγελθεί. Πως μπορεί να αντιδράσει όμως η Κινα, μή εχοντας άλλες αμερικανικές εισαγωγές να δασμολογήσει;
Πριν μήνες η Κινεζική πλευρά είχε αναφέρει πως μέσα στο οπλοστάσιο των αντιδράσεων της, υπάρχουν και άλλα, ποιοτικά μέτρα που μπορεί να λάβει. Αυτά ακριβώς δείχνουν να φοβούνται αμερικάνικες εταιρείας που εξάγουν στην Κίνα. Κάποια από αυτά πχ θα μπορούσαν να είναι η τεχνητή καθυστέρηση των διαδικασιών εισδοχής των αμερικάνικων εξαγωγών, ή οι περισσότερες δυσκολίες στην παροχή αδειών, περισσότερες τελωνειακές διατυπώσεις κλπ.
Μποϊκοτάζ εν όψει;
Το περασμένο καλοκαίρι, το 53% των ερωτηθέντων Κινέζων σε έρευνα 1000 ατόμων, δήλωσαν αποφασισμένα να συμμετέχουν σε ένα μποϊκοτάρισμα αμερικάνικων προϊόντων. Σε αντίστοιχη έρευνα πριν μερικές εβδομάδες, δηλαδή πριν την λήψη της τελευταίας απόφασης Τραμπ, το ποσοστό ήταν 60%. Η Κίνα έχει χρησιμοποιήσει επισήμως αρκετές φορές το μποϊκοτάρισμα, σαν μέσο αντίδρασης πχ πρόσφατα εναντίον της Ιαπωνίας και της Κορέας. Ο πληθυσμός της Κίνας πειθαρχεί σε τέτοια μέτρα, αν αποφασιστούν. Και εδώ είναι το θέμα: μέχρι στιγμής η Κινέζικη Κυβέρνηση δείχνει απρόθυμη να μποϊκοτάρισμα. Ο κύριος λόγος είναι πως εχει κάθε λόγο να φανεί διεθνώς σαν ένας ήρεμος παίχτης στην διεθνή εμπορική σκηνή. Κάποιος που αντιτίθεται στις πολιτικές προστατευτισμού στο διεθνές εμπόριο.
Ο εμπορικός πόλεμος σε μια νέα φάση;
Αν λοιπόν το όπλο πρώτης γραμμής, δηλαδή η επιβολή δασμών, έχει πλέον εξαντληθεί και η ενδεχόμενη αύξηση των ήδη υπαρχόντων δασμών είναι πεπερασμένης εφαρμογής, τί απομένει εκτός από τα όσα αναφέραμε πιο πρίν;
Και μήπως στην ουσία, βρισκόμαστε στην αρχή μιας περιόδου, όπου οι δύο αντίπαλοι και κυρίως οι ΗΠΑ, θα αναμένουν την φθορά του αντιπάλου; Κάτι σαν πόλεμο χαρακωμάτων;Σε ένα τέτοιο πόλεμο, οι ηγεσίες δεν μπορούν παρά να κοιτάζουν και τις επιπτώσεις που θα έχει η κατάσταση και στο εσωτερικό των χωρών τους. Και αυτό άφορα κυρίως τις ΗΠΑ. Πολλοί αναρωτιούνται πχ, αν τελικά σε χρηματικούς όρους, τα «οφέλη» των ΗΠΑ από την είσπραξη των δασμών, υπερτερούν από το κόστος που αυτοί έχουν για την οικονομία των ΗΠΑ. Αν όχι, πόσο θα αντέξουν οι τελευταίες να συνεχίζουν αυτόν τον πόλεμο;
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, μήπως οι λύσεις στενεύουν επικίνδυνα; Ή τελικά θα οδηγηθούμε σε κάποια λύση γρηγορότερα από όσο νομίζουμε;