Οι επιπτώσεις από την πανδημία του κορωνοϊού δεν είναι οδυνηρές μόνο για την υγεία των ανθρώπων και τη θνησιμότητα, αλλά παράλληλα και για κάθε πλευρά της ευημερίας τους, με σημαντικές συνέπειες για τον τρόπο ζωής και εργασίας, σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ.
Η μελέτη φέρει τον τίτλο «COVID-19 και ευημερία: Ζωή στην πανδημία» και σημειώνει ότι ο κορωνοϊός προκάλεσε αύξηση 16% στον μέσο αριθμό θανάτων σε 33 χώρες – μέλη του από τον Μάρτιο 2020 έως τον Μάιο 2021, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια.
Την ίδια περίοδο, τα στοιχεία ερευνών δείχνουν αύξηση των επιπέδων κατάθλιψης ή φόβου και ένα αυξανόμενο αίσθημα μοναξιάς και αποσύνδεσης από την κοινωνία σε πολλούς ανθρώπους.
Τα κρατικά μέτρα στήριξης βοήθησαν στη διατήρηση των εισοδημάτων των νοικοκυριών το 2020 και ανέκοψαν το κύμα απωλειών θέσεων εργασίας.
Ωστόσο, αν και τα προγράμματα διατήρησης της απασχόλησης προσέφεραν προστασία, το 14% των εργαζόμενων σε 19 ευρωπαϊκές χώρες του ΟΟΣΑ αισθάνονταν ότι είναι «πιθανό να χάσουν τη δουλειά τους» σε ένα τρίμηνο και σχεδόν ο ένας στους τρεις ανθρώπους σε 25 χώρες – μέλη ανέφεραν οικονομικές δυσκολίες.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι εμπειρίες από την πανδημία ήταν πολύ διαφορετικές, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και την εθνικότητα, καθώς και με το είδος της δουλειάς που κάνουν οι άνθρωποι, των αποδοχών και των δεξιοτήτων τους. Επίσης, η κρίση όξυνε τα υφιστάμενα κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα.
Στις χώρες όπου υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι εργαζόμενοι από εθνικές μειονότητες ήταν πιθανότερο να χάσουν τις θέσεις εργασίας τους κατά τη διάρκεια της πανδημία. Η ψυχολογική υγεία επιδεινώθηκε σχεδόν σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού το 2020, αλλά ήταν επίσης ορατά τα χάσματα που υπήρχαν ανάλογα με τη φυλή και την εθνικότητα.
Οι νεότεροι ενήλικοι υπέστησαν από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ψυχολογική υγεία, τις κοινωνικές διασυνδέσεις και την ικανοποίησή τους από τη ζωή το 2020 και το 2021.
Η έκθεση υποστηρίζει ότι καθώς οι κυβερνήσεις μετακινούνται από την έκτακτη στήριξη στην ενίσχυση της ανάκαμψης, θα πρέπει να εστιάσουν ξανά τις δράσεις του σε ό,τι ενδιαφέρει περισσότερο για την ευημερία του κόσμου.
Ένας βασικός στόχος πρέπει να είναι η αύξηση της εργασιακής και οικονομικής ασφάλειας των νοικοκυριών, ιδιαίτερα όσων επηρεάστηκαν περισσότερο από την κρίση –με εστίαση στους πιο ευάλωτους, τους νέους, τις γυναίκες και όσους έχουν χαμηλές δεξιότητας. Επίσης, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αντιμετώπιση του βάρους της χαμηλής φυσικής και ψυχολογικής υγείας και σε μία διακυβερνητική προσέγγιση για την αύξηση της ευημερίας των παιδιών και των νέων που είναι στη πιο μειονεκτική θέση.
Διαβάστε ακόμη
Moody’s: Τα δυνατά και τα αδύνατα χαρακτηριστικά της Ελλάδας
Υπερχρεωμένα νοικοκυριά: 420 δόσεις στις τράπεζες, 240 στο δημόσιο και κούρεμα 80%
Όμιλος Quest: Επενδυτική «εκκρεμότητα» 30 εκατ. ευρώ με την Γ.Ε. Δημητρίου