Tα τελευταία 22 χρόνια που ο Πούτιν ηγείται της Ρωσίας, έχει επανειλημμένα προσπαθήσει να υποσκάψει την υπεροχή της Δύσης. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο: η διεθνής κοινότητα καταδίκασε από κοινού την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
«Το ΝΑΤΟ είναι ενωμένο περισσότερο από ποτέ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, με νέο όραμα και στόχο», ανέφερε ο Ίαν Μπρέμερ, στέλεχος της Εurasia Group, προσθέτοντας πως «το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γερμανία υποστηρίζει τη διακοπή της οικονομικής της σχέση με τη Ρωσία και σχεδόν διπλασιάζει τις στρατιωτικές της δαπάνες. Η Γαλλία αντιτίθεται της Ρωσίας. Ακόμα και η φιλορωσική Ουγγαρία έχει καταδικάσει την εισβολή, υποδεχόμενη εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες».
Η Δύση έχει συνηθίσει τις προκλήσεις της Ρωσίας, είτε πρόκειται για κυβερνοεπιθέσεις, είτε για την άσκηση πολιτικής πίεσης μέσω της μείωσης των εισροών φυσικού αερίου, είτε μέσω της δολοφονίας του Αλεξάντερ Λιτβινένκο μέσω χρήσης ραδιενεργού υλικού ή της φυλάκισης του πολιτικού αντιπάλου του Πούτιν, Αλεξέι Ναβάλνι το 2020.
Εάν λάβει κανείς υπόψη τα παραπάνω, είναι εύκολο να καταλήξει σε ορισμένα συμπεράσματα όσον αφορά την απολυταρχία του Πούτιν και την εισβολή στην Ουκρανία, δεδομένης της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014 και της πολιτικής επιρροής που ασκεί στη Λευκορωσία και τη Γεωργία.
Παρά τις κυρώσεις της Δύσης, πολλοί είχαν κατηγορήσει την Ευρώπη και τις ΗΠΑ πως δεν αντέδρασαν όπως έπρεπε το 2014, δίνοντας στον Πούτιν την ιδέα πως μπορεί να «κάνει ό,τι θέλει» στην γεωπολιτική σκακιέρα. Παρ’ όλα αυτά, η φετινή εισβολή στην Ουκρανία φαίνεται πως ενίσχυσε τη συνοχή των Δυτικών έναντι της «ρωσικής αρκούδας». Οποιαδήποτε χάσματα μεταξύ των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Βρετανίας φαίνεται πως έχουν περάσει στην ιστορία.
Δεινές συνέπειες
Για τον πολιτικό αναλυτή Αντον Μπαρμπάσιν, η εισβολή της Ρωσίας είχε πολλαπλές συνέπειες: «έχει ενώσει τη Δύση εναντίον του. Παράλληλα, έχει διακινδυνεύσει την πολιτική του σταθερότητα ενώ έχει σιγουρέψει τη μελλοντική εισαγωγή της Ουκρανίας στις δυτικές συμμαχίες. Τέλος, έχει καταστρέψει την οικονομία της χώρας του και έχει διαλύσει οποιαδήποτε όνειρα είχε για να γίνει πραγματική παγκόσμια υπερδύναμη».
Οι διπλωμάτες, οι οποίοι ήδη βρίσκονταν σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας ακόμα και πριν την εισβολή τώρα συνεχίζουν σε ένα πρωτάκουστο επίπεδο συνομιλιών και διαπραγματεύσεων. Οι πάλαι ποτέ διαφωνίες όσον αφορά την ενέργεια, το προσφυγικό και το Brexit έχουν παραγκωνιστεί και το κύριο μέλημά τους είναι η ρωσική προκλητικότητα.
Τόσο η παγκόσμια κοινότητα όσο και η επιχειρηματική κοινότητα έχουν καταδικάσει την εισβολή, μετατρέποντας τη Ρωσία σε παρία του πλανήτη.
Για τον επικεφαλής οικονομολόγο της Berenberg Bank, Χόλγκερ Σμίντινγκ, «η Ρωσία έχει αρχίσει να μοιάζει με μια πετρο-οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης με υπερβολικό στρατιωτικό εξοπλισμό και υπερβολικά όνειρα για παντοδυναμία. Οι κυρώσεις της ενωμένης Δύσης θα επιταχύνουν την οικονομική κατάρρευση της Ρωσίας του Πούτιν πολύ περισσότερο από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του ‘80».
ΝΑΤΟϊκή ισχύς
Οι δημοκρατίες της Δύσης υποστηρίζουν την Ουκρανία έμμεσα, προσπαθώντας να αποφύγουν την περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου σε γενικευμένη σύρραξη. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, όμως, έχει θέσει ένα γεωπολιτικό δίλημμα τόσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και για το ΝΑΤΟ.
Η θέση της Ουκρανίας στα σύνορα του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας είναι μείζονος σημασίας. Η γενικευμένη θέληση των Ουκρανών και της ουκρανικής κυβέρνησης για ένταξη στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ καθώς και η σθεναρή αντίσταση των Ουκρανών έχουν ενισχύσει τη θέληση για προσάρτηση της χώρας στις δύο συμμαχίες και το θαυμασμό για το πείσμα των πολιτών σε διεθνές επίπεδο. Τα νατοϊκά στρατεύματα στις χώρες της Βαλτικής και της Ευρώπης έχουν ήδη πολλαπλασιαστεί, ενισχύοντας μία συμμαχία την οποία ο Πούτιν αποσκοπούσε στο να διαλύσει.
Για τον Μπαρμπάσιν, «το Κρεμλίνο ανέμενε μια αντίδραση από τους Δυτικούς αλλά δεν περίμενε την στροφή 180 μοιρών της Γερμανίας, η οποία τώρα έχει αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες της και θέλει να απαγκιστρωθεί από τη ρωσική ενέργεια».
Η ανησυχία της Κίνας
Οι περισσότεροι αναλυτές αναμένουν πως αργά ή γρήγορα οι γενναίοι Ουκρανοί πολεμιστές θα λυγίσουν μπροστά στην πολλαπλάσια δύναμη της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής, ενώ ο Πούτιν θα σχηματίσει κυβέρνηση-μαριονέτα στο Κίεβο.
Η σύμμαχος της Ρωσίας, Κίνα -όμως- φαίνεται πως ανησυχεί για όποια πιθανή επιμήκυνση του πολέμου. Το Πεκίνο, σύμφωνα με αμερικανούς αναλυτές, δε φοβάται μόνο τις επιπτώσεις του πολέμου στην παγκόσμια οικονομία αλλά και την ενδυνάμωση της συνεργασίας ΗΠΑ-Ευρώπης-Ιαπωνίας.
Αν και το Πεκίνο δεν έχει -μέχρι τώρα- καταδικάσει την εισβολή, πολλοί υποθέτουν πως ακόμα και ο Σι Τζινπίνγκ δεν ανέμενε τέτοια στρατιωτική δράση. Αν και η Κίνα προσπαθεί να παίξει το ρόλο του διαμεσολαβητή, πρέπει να κρατήσει ίσες αποστάσεις, δεδομένης της εμβαθυμένης συμμαχίας με τη Ρωσία.
Διαβάστε ακόμη:
Σύνοδος Κορυφής: Στις «ελληνικές καλένδες» το ευρωομόλογο – Έρχονται νέες κυρώσεις κατά της Μόσχας
Ράλι δια χειρός Πούτιν στις αγορές: Rebound 300 μονάδων στον Dow Jones – Στο +3% η Φρανκφούρτη
Κομισιόν: Έρευνα σε Google και Meta για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού