Ο πληθωρισμός θα μπορούσε να επαναλάβει την πορεία που είχε στο τέλος της δεκαετίας του 1960, η οποία έβαλε τα θεμέλια για σταθερά υψηλό πληθωρισμό τη δεκαετία που ακολούθησε, υποστηρίζει ο κορυφαίος ιστορικός της οικονομίας Νάιαλ Φέργκιουσον στο αμερικανικό δίκτυο CNBC.
Καθώς οι πληθωριστικές πιέσεις εντείνονται, δημιουργείται ένα κοκτέιλ φόβου που φέρνει στο προσκήνιο φαντάσματα περασμένων δεκαετιών, όταν το ’70 ο στασιμοπληθωρισμός, δηλαδή o συνδυασμός πολύ χαμηλής, ή στάσιμης ανάπτυξης έως υφεσιακών πιέσεων στην οικονομία, σε συνδυασμό με την ανοδική πορεία των τιμών, ήταν ο δράκος που δάγκωνε τα πάντα στο πέρασμά του, σχολιάζουν αναλυτές.
Ο Φέργκιουσον υποστήριξε πως ως αποτέλεσμα της αντίδρασης στην πανδημία με παρόμοιο τρόπο όπως στην παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αντιμετωπίζουν τώρα μια νέα πρόκληση που έχει τη τη μορφή του αυξανόμενου πληθωρισμού.
«Αυτό που είναι ενδιαφέρον στις καταστροφές είναι ότι το ένα μπορεί να οδηγήσει σε ένα άλλο. Μπορείτε να μεταβείτε από μια καταστροφή δημόσιας υγείας σε μια δημοσιονομική, νομισματική και δυνητικά πληθωριστική καταστροφή», δήλωσε στο φόρουμ Ambrosetti στην Ιταλία.
«Δεν είναι τόσο μεγάλη καταστροφή, δεν σκοτώνει ανθρώπους, αλλά η άνοδος του πληθωρισμού θα ήταν πρόβλημα».
Η FED και πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η πρόσφατη άνοδος του πληθωρισμού θα είναι «προσωρινή», αλλά ο Φέργκιουσον το αμφισβητεί. «Πόσο καιρό είναι το παροδικό; Σε ποιο σημείο αλλάζουν ριζικά οι προσδοκίες, ειδικά αν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ λέει στον κόσμο «αλλάξαμε το καθεστώς στόχευσης του πληθωρισμού και δεν μας πειράζει αν ο πληθωρισμός υπερβεί τον στόχο για λίγο»; διερωτάται.
«Έχω την αίσθηση ότι δεν κατευθυνόμαστε προς τη δεκαετία του 1970, αλλά θα μπορούσαμε να ξαναδούμε τα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν ο διάσημος πρόεδρος της Fed τότε, McChesney Martin, έχασε τον έλεγχο των προσδοκιών για τον πληθωρισμό».
Ο Φέργκιουσον τόνισε ότι ο υψηλός πληθωρισμός της δεκαετίας του ’70 ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’60, προσθέτοντας ότι είναι πολύ νωρίς για να συμπεράνουμε με σιγουριά ότι η τρέχουσα θέρμανση είναι παροδική.
Ο πληθωρισμός σε ετήσια βάση διαμορφώθηκε στο 5,4% στις ΗΠΑ τον Ιούλιο, σημειώνοντας το μεγαλύτερο άλμα από τον Αύγουστο του 2008.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 10 ετών – στο 3%– ανήλθε ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη τον Αύγουστο.
Αμερική, Ευρώπη και Κίνα αναπτύσσονται πιο αργά απ’ όσο προσδοκούσαν οι επενδυτές, με τις τιμές καταναλωτή να αυξάνονται γρήγορα και να προκαλούν πονοκεφάλους στους αρχιτραπεζίτες που “τυπώνουν” διαρκώς χρήμα για να στηρίξουν τις οικονομίες διεθνώς, στη σκιά της Covid-19 και των αδυναμιών που έχει κληροδοτήσει -πάνω από μια δεκαετία- το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008, με ορόσημο την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Ο στασιμόπληθωρισμός της δεκαετίας του 1970 μαζί με μία σειρά άλλων γεγονότων έβαλε τέλος σε μία μακρά περίοδο ανάπτυξης και ευημερίες στις δυτικές οικονομίες που ο Βρετανός ιστορικός Έρικ Χομπσμπάουμ είχε χαρακτηρίσει ως «χρυσή τριακονταετία του κεϊνσιανισμού».
Διαβάστε ακόμα:
Ελαφρύνσεις και μέτρα στήριξης: Τι θα ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ
Νίκος Ροδόπουλος: Ο ρόλος των λιμανιών στο νέο γεωπολιτικό μπρα ντε φερ
Γεωργιάδης: Προανήγγειλε μέτρα για τη μείωση των τιμών στο ρεύμα