Με την επαγγελματική εξουθένωση να βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα, ίσως θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι αυτός είναι ο λόγος πίσω από την αδιαφορία που αισθάνεται για τη δουλειά του, την εξάντληση που βιώνει στις κοινωνικές του επαφές, καθώς και την αυξημένη ευερεθιστότητά του στο εργασιακό περιβάλλον.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον οργανωτικό ψυχολόγο του Wharton και συγγραφέα best-seller, Άνταμ Γκραντ, υπάρχει ένας άλλος παράγοντας που συνήθως «παραβλέπεται». Αυτός ο παράγοντας ονομάζεται «boreout» και είναι, στην ουσία, το αντίθετο της επαγγελματικής εξουθένωσης: αντί να προέρχεται από υπερβολική εργασία και πίεση, προκαλείται από έλλειψη ενδιαφέροντος ή προκλήσεων στη δουλειά. «Το φαινόμενο αυτό έχει γίνει πιο συχνό τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την υιοθέτηση απομακρυσμένων και υβριδικών μοντέλων εργασίας», αναφέρει ο Γκραντ.
«Όταν είσαι εξουθενωμένος, είσαι υπερφορτωμένος, υπερδιεγερμένος και καταβεβλημένος», λέει ο Γκραντ, ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει συμβουλευτικό ρόλο ως επικεφαλής εμπειρογνώμονας της Glassdoor για την εργασιακή ζωή. «Όταν όμως δεν έχεις τίποτα να κάνεις και βαριέσαι, είσαι υποτονικός».
«Το να κάνει κανείς μία συγκεκριμένη δουλειά για πολύ καιρό, το να μην έχει περιθώρια για επαγγελματική εξέλιξη και το να υπάρχει έλλειψη κοινωνικής αλληλεπίδρασης μπορεί να συμβάλλουν στο να αισθάνονται οι επαγγελματίες ανικανοποίητοι και στάσιμοι σε μια κατάσταση… βαρεμάρας», προσθέτει ο ίδιος.
Περίπου το 80% των εργαζομένων στις ΗΠΑ προτιμά την απομακρυσμένη ή υβριδική εργασία, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup του 2024. Παρόλα αυτά, η έλλειψη κοινωνικής αλληλεπίδρασης είναι μία από τις προκλήσεις που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αναφέρουν πιο συχνά ότι αντιμετωπίζουν, ενώ το 30% των ερωτηθέντων δήλωσε επίσης ότι οι εικονικές συναντήσεις είναι «λιγότερο αποτελεσματικές» σε σχέση με τις προσωπικές.
Σύμφωνα με την έκθεση «State of Hybrid Work» της Owl Labs, η οποία διεξήγαγε έρευνα σε 2.000 εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, παρατηρήθηκε ότι το 2024, το 11% των επαγγελματιών στις ΗΠΑ εργάζονταν εξ αποστάσεως και το και το 27% σε υβριδικά μοντέλα, ενώ το 2023 τα ποσοστά ανέρχονταν σε 7% και 26% αντίστοιχα. Ο αριθμός των ψηφιακών θέσεων εργασίας αναμένεται να αυξηθεί κατά 25% έως το 2030, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
«Καθώς οι προσωπικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ εργαζομένων ολοένα και μειώνονται, θα μπορούσαμε να περιμένουμε περισσότερες περιπτώσεις «boreout»», λέει ο Γκραντ.
«Στις εικονικές συναντήσεις, παρατηρείται συχνά ότι οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο αποστασιοποιημένοι και φαίνεται να μην έχουν κίνητρο», λέει. «Δεν δείχνουν σημάδια επαγγελματικής εξουθένωσης, απλώς λένε: «Δεν έχω καθόλου ενέργεια για κάτι τέτοιο. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτή η συζήτηση». Εντέλει, είναι σαν να συμμετέχουν χωρίς να είναι πραγματικά παρόντες».
Επαναφορά κινήτρου και δέσμευσης στη δουλειά
Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν τόσο τα αφεντικά, όσο και οι εργαζόμενοι, για να βελτιώσουν το κλίμα στη δουλειά, όταν αυτή αρχίζει να γίνεται βαρετή και υποτονική.
«Ως πρώτο βήμα, οι ηγέτες θα μπορούσαν να υιοθετήσουν μια πιο ευέλικτη προσέγγιση όσον αφορά την εκπλήρωση των προσδοκιών σε διαδικτυακές συναντήσεις», αναφέρει ο Γκραντ. Η απαίτηση από τους εργαζομένους να έχουν τις κάμερες ανοιχτές ή να χρησιμοποιούν συγκεκριμένο φόντο, για παράδειγμα, ενδέχεται να περιορίσει τη διασκέδαση στη συνεργασία και να αυξήσει την εξάντληση των εργαζομένων, όπως καταδεικνύουν οι έρευνες.
Αντ’ αυτού, οι ηγέτες μπορούν να προωθήσουν μια πιο αυθεντική και αυθόρμητη συνεργασία, επιτρέποντας στους υπαλλήλους να συμμετέχουν στις συζητήσεις με τον τρόπο που τους είναι πιο άνετος, όπως με απενεργοποιημένες κάμερες ή ακόμη και μέσω γραπτής συμμετοχής στη συνομιλία, σύμφωνα με το CNBC Make It.
«Αυτό που δεν συνειδητοποιούν είναι ότι εξαντλούν τους ανθρώπους. Δεν είναι απαραίτητο να βλέπετε τα πρόσωπα των ανθρώπων σε κάθε συνάντηση», λέει ο Γκραντ. «Ειδικά όταν πρόκειται για μια μικρότερη ομάδα ατόμων που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους. Το να απενεργοποιούνται οι κάμερες δίνει την ευκαιρία στους ανθρώπους να ξεκουραστούν και έτσι επιστρέφουν πιο ανανεωμένοι και με μεγαλύτερη διάθεση να συμμετάσχουν».
«Επίσης, ένα σημαντικό στοιχείο που καθιστά τη δουλειά ενδιαφέρουσα είναι οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των εργαζομένων και των συναδέλφων τους. Στη σύγχρονη εποχή, οι εργαζόμενοι αλλάζουν ρόλους πολύ πιο συχνά, γεγονός που οδηγεί στη δημιουργία περισσότερων επιφανειακών φιλιών ή συναλλακτικών σχέσεων», όπως αναφέρει ο Γκραντ.
«Δεδομένου ότι δεν σκοπεύουμε να μείνουμε σε μια συγκεκριμένη θέση εργασίας, δεν αφιερώνουμε την ίδια προσοχή και ενέργεια στους ανθρώπους γύρω μας. Αντιμετωπίζουμε τους συναδέλφους ως προσωρινούς δεσμούς, τους χαιρετάμε ευγενικά χωρίς να δημιουργούμε ουσιαστική σύνδεση, ενώ σχηματίζουμε πραγματικές φιλίες με άτομα εκτός του εργασιακού περιβάλλοντος», δήλωσε σε πρόσφατη ανάρτησή του στο blog της Glassdoor.
Ο Γκραντ προτείνει στους εργαζόμενους να είναι προσεκτικοί και συνειδητοί στη δημιουργία αυθεντικών σχέσεων στον χώρο εργασίας, είτε οργανώνοντας συναντήσεις για καφέ με τους συναδέλφους τους, είτε συνεργαζόμενοι για την επίλυση ενός κοινού προβλήματος.
«Σκεφτείτε τα πράγματα που θέλετε να μοιραστείτε και που γνωρίζετε καλά, τα οποία συγχρόνως ενδιαφέρουν και άλλους ανθρώπους στον εργασιακό σας χώρο», λέει ο Γκραντ. «Αυτά μπορεί να είναι κοινές αξίες που σας οδήγησαν να ενταχθείτε στον οργανισμό, ή η διάθεσή σας να αναλάβετε δράση για την επίλυση ενός προβλήματος που σας απασχολεί ή για μια αποστολή που έχει σημασία για εσάς».
Διαβάστε ακόμη
Πλειστηριασμοί: Η βίλα του Ψυχικού, ο ιστορικός μύλος και το αρχείο της Ελευθεροτυπίας (pics)
Ηλεκτρονικές συναλλαγές 112 δισ. ευρώ σε έναν χρόνο
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.