Η συζήτηση περί βιομηχανίας και της ανάγκης αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου στην Ελλάδα κρατάει δεκαετίες τώρα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις εταιρειών που κόντρα στο γενικό ρεύμα κατάφεραν να κρατήσουν ψηλά τη «σημαία» της μεταποίησης, αποτελώντας παράδειγμα αλλά και επιβεβαίωση ότι τα πάντα είναι εφικτά. Ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Η βιομηχανία Πλαστικά Θράκης είναι ένα απ’ αυτά τα παραδείγματα…

Μάλιστα, η διαδρομή της εταιρείας, που ίδρυσε ο Σταύρος Χαλιορής και πλέον στα «χέρια» του γιου του Κώστα εξελίχθηκε σε μία μικρή πολυεθνική με πωλήσεις σε πάνω από 80 χώρες, θα έλεγε κανείς ότι είναι άμεσα συνδεδεμένη με περιόδους αναταραχής και κρίσεων που κατάφερε να μετουσιώσει σε ευκαιρίες, φτάνοντας σήμερα να αποτελεί έναν διεθνοποιημένο όμιλο που δραστηριοποιείται στους τομείς των τεχνικών υφασμάτων, της συσκευασίας και της υδροπονίας, να διαθέτει 14 εταιρείες, να έχει δραστηριότητα σε 9 χώρες, αλλά το 73% της παραγωγής να παραμένει στην Ελλάδα, πάνω από 2.000 εργαζόμενους, και έναν κύκλο εργασιών που έφτασε πέρυσι τα 370,4 εκατ. ευρώ.

O ίδιος ο σπόρος από τον οποίο γεννήθηκε η εταιρεία θα έλεγε κανείς ότι μπήκε σε μία ιδιαίτερα έντονη περίοδο που συνδέεται με τον διωγμό των Κωνσταντινουπολιτών το ’64-’65, αφού ο Σταύρος Χαλιορής ήταν μεταξύ αυτών… Αλλά και χρόνια μετά, όταν ο σπόρος μετουσιώθηκε σε κανονική εταιρεία και έπειτα στηνόταν το πρώτο εργοστάσιο παράγοντας υφαντά σακιά πολυπροπυλενίου, σχοινιά και σπάγκους προς εξαγωγή, η Ελλάδα πλέον έμπαινε στην επίπονη διαδικασία της αποβιομηχάνισης. Ακολούθησαν τα μεγάλα γεωπολιτικά γεγονότα που άλλαξαν το παγκόσμιο εμπόριο, την Ευρώπη την ίδια, μία περίοδος γενικής ακμής αλλά και αργότερα παρακμής, με την οικονομική κρίση έως την πανδημία και το γενικό lockdown. Ακόμα κι εκεί η εταιρεία «έλαμψε» μέσω της παραγωγής μασκών, για να ισορροπήσει κάνα δυο χρόνια μετά, όταν η ανθρωπότητα φαινόταν ότι ξεπερνούσε τα δύσκολα… Και έπειτα από μια περίοδο προσαρμογών στα απόνερα που δημιούργησε η πανδημία, με τη διαταραχή στην εφοδιαστική αλυσίδα και την πληθωριστική «έκρηξη», ήρθε η νέα εποχή Τραμπ και δασμών.

Κάτι που θέτει την Πλαστικά Θράκης στις εταιρείες που καλούνται να προσαρμοστούν, με δεδομένο ότι διατηρούν αξιοσημείωτη παρουσία στην αμερικανική αγορά. Κυρίως μέσω εξαγωγών προϊόντων που παράγονται κατά κύριο λόγο στις μονάδες της Ξάνθης και δευτερευόντως της Σκωτίας. Ως αντίβαρο, βέβαια, ο όμιλος διαθέτει και παραγωγική δραστηριότητα στις ΗΠΑ μέσω της κοινοπραξίας 50-50 στην εταιρεία Lumite. Στο εργοστάσιο της τελευταίας, στο Αλτο της Τζόρτζια, παράγονται τεχνικά υφάσματα και μεμβράνες για διάφορες χρήσεις. «Οι ποσότητες όμως δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτές στην Ξάνθη», λέει ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλουΔημήτρης Μαλάμος.

«Παρακολουθούμε στενά να δούμε πώς θα εξελιχθεί όλη αυτή η ιστορία με τους δασμούς και θα δράσουμε αναλόγως. Προς το παρόν, οι δασμοί στα ευρωπαϊκά προϊόντα είναι παγωμένοι στο 10%, με βάση την παράταση που έδωσε ο Αμερικανός πρόεδρος. Με δεδομένο όμως ότι και οι εξαγωγές μας στις ΗΠΑ σήμερα αντιστοιχούν σε ένα σχετικά μικρό ποσοστό του συνολικού μας κύκλου εργασιών, περίπου 5%, ο αντίκτυπος θα είναι μικρός. Περισσότερο θα έλεγα ότι τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ μάς πόνεσε το κρατικό πρόγραμμα  Build America, Buy America (BABA), το οποίο για έργα υποδομών απαιτούσε να χρησιμοποιούνται προϊόντα που παράγονται τοπικά. Αυτό μας οδήγησε σε μία άμεση προσαρμογή διεκδικώντας και τελικά καταφέρνοντας να εξάγουμε μεγαλύτερες ποσότητες στον Καναδά υπερκαλύπτοντας το κενό. Γενικά νομίζω πως οι εποχές είναι τέτοιες που δεν έχεις άλλη επιλογή απ’ το να ξεπερνάς καθημερινά τους στόχους σου και να προσαρμόζεσαι άμεσα», λέει ο κ. Μαλάμος.

Στη σημερινή συνθήκη, ο όμιλος, όπως λέει ο κ. Μαλάμος, εξετάζει αν μπορεί μέσω της αμερικανικής κοινοπραξίας να προωθήσει συγκεκριμένα προϊόντα. «Αυτό σημαίνει και μία μεγαλύτερη επένδυση εκεί;» ρωτάμε. «Είναι δύσκολο να υπάρξει μία στρατηγική απόφαση για να μεγαλώσουμε στις ΗΠΑ, διότι πρόκειται για κοινοπραξία, πρέπει να θέλει να συμμετέχει και ο συνέταιρος. Εκτός και αν αλλάξει η μετοχική σχέση. Αυτά όμως είναι ζητήματα που θα τα δούμε στην πορεία, όταν πλέον θα έχουμε και τα δεδομένα», λέει ο κ. Μαλάμος.

Επενδύσεις

Προς το παρόν οι επενδύσεις που έχουν προϋπολογιστεί για φέτος φτάνουν τα 20 εκατ. ευρώ και θα έρθουν έπειτα από έναν κύκλο επενδύσεων 60 εκατ. ευρώ την προηγούμενη διετία και σχεδόν 200 εκατ. ευρώ μέσα στα τελευταία έξι χρόνια. «Δεν επενδύουμε απλώς για να μεγαλώσουμε, αλλά για να διαμορφώσουμε τις εξελίξεις στον κλάδο μας και να ενισχύσουμε το θετικό αποτύπωμά μας – οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά. Το πλάνο μας για το τρέχον έτος εστιάζει στην ενίσχυση της παραγωγικής μας δυναμικότητας, με έμφαση σε καινοτόμες τεχνολογίες και νέες αναπτυσσόμενες αγορές προϊόντων», σημειώνει ο κ. Μαλάμος, τονίζοντας παράλληλα ότι οι μεγάλες επενδύσεις την τελευταία εξαετία για τον εκσυγχρονισμό του ομίλου ήταν απαιτητές και βοήθησαν στον εκσυγχρονισμό του ομίλου και την επιτυχή αύξηση του όγκου των πωλήσεων και της διείσδυσης σε νέες αγορές. Παράλληλα, του έδωσαν τον χώρο προκειμένου να κάνει κινήσεις αναδιάρθρωσης, όπως κάνει αυτή τη στιγμή με τη θυγατρική στη Σκωτία, Don & Low.

Γι’ αυτό και εμφανίζεται αισιόδοξος για την τρέχουσα χρονιά, παρά το γεγονός ότι στο α’ τρίμηνο υπήρξε ένα μικρό «φρένο» στις επιδόσεις. «Η αλήθεια είναι ότι το α’ τρίμηνο είναι λίγο χειρότερο απ’ αυτό που περιμέναμε και αυτό μπορεί να αποδοθεί σε έναν βαθμό στο κόστος της ενέργειας που και πάλι από τον περασμένο Οκτώβριο εκτινάχθηκε σε υψηλά επίπεδα μέχρι και τον Μάρτιο. Σε επίπεδο ομίλου υπολογίζουμε ότι η αύξηση του κόστους ενέργειας ήταν 2,5 εκατ. ευρώ. Εκτοτε υπάρχει μία αποκλιμάκωση που νομίζω ότι θα συνεχιστεί. Με δεδομένο ότι τόσο στο δεύτερο όσο και στο τρίτο τρίμηνο περιμένουμε καλύτερες επιδόσεις από κάποιες γραμμές παραγωγής που μετατράπηκαν και τώρα ξεκινούν την παραγωγή, και από την άλλη τον περιορισμό του κόστους, τότε θα έχουμε την ευκαιρία ανάκαμψης», σημειώνει ο ίδιος, παραδεχόμενος βέβαια ότι το θέμα της κερδοφορίας παραμένει το ζήτημα που πρέπει να βελτιωθεί με βάση και την εφαρμοσθείσα στρατηγική του ομίλου.

Η τελευταία κινείται πάνω σε τέσσερις άξονες, την επιδίωξη επικερδούς ανάπτυξης μέσω της καινοτομίας και της βιωσιμότητας, την εστίαση σε προϊόντα προστιθέμενης αξίας, την αναζήτηση νέων επιχειρηματικών ευκαιριών και επέκταση σε νέες αγορές, και τη διασφάλιση της οικονομικής πειθαρχίας.

Στρατηγική

Στην κατηγορία «τεχνικών υφασμάτων», στρατηγικός στόχος του ομίλου είναι να καταστεί αξιόπιστος ευρωπαϊκός παραγωγός, με παγκόσμιο αποτύπωμα, εστιάζοντας στην καινοτομία και τη βιωσιμότητα. Κι αυτό περνά μέσα από τη συνεχή βελτίωση του μείγματος των προϊόντων, τη μετάβαση στην αλυσίδα αξίας μέσω νέων δυνατοτήτων, υιοθέτηση νέων δρομολογίων προς τις αγορές και εστίαση στη βελτιστοποίηση του κόστους μετατροπής. Καθότι η εφαρμογή τους γίνεται σε μία μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων (γεωσυνθετικά, κατασκευές, γεωργία – φυτοκομία, έργα πρασίνου, σπορ – αναψυχή, νοσοκομειακά – προϊόντα υγιεινής, φίλτρα, επιπλοποιία – στρωματοποιία, ταπητουργία, υφάσματα βιομηχανικής χρήσης, ιμάντες – σχοινιά κ.ά.) είναι αυτά που μπορούν να δώσουν μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων, οπότε και προοπτικές.

Κάτι που αφορά βέβαια και τον τομέα της «Συσκευασίας», καθώς τα προϊόντα της Πλαστικά Θράκης ξεκινούν από τη χρήση τους στην πρωτογενή παραγωγή (σάκους κ.ά.) και φτάνει έως τα τελικά καταναλωτικά προϊόντα (πλαστικά κουπάκια γιαουρτιού κ.λπ.). Στον τομέα αυτό στόχος του ομίλου είναι να εξελιχθεί σε αξιόπιστο παραγωγό με έδρα τη ΝΑ Ευρώπη, που θα διαθέτει ισχυρό χαρτοφυλάκιο προϊόντων και καινοτόμων λύσεων συσκευασίας. Κάτι που θέλει να πετύχει με τη στοχευμένη αύξηση του όγκου των πωλήσεων, με γεωγραφική επέκταση και συνολικά επέκταση των αγορών, και  με νέα προϊόντα.

Και καθότι και οι δύο παραπάνω τομείς είναι στο επίκεντρο της Ερευνας και Ανάπτυξης με προσέγγιση τη βιώσιμη ανάπτυξη, ο όμιλος ήδη έχει να παρουσιάσει αρκετές καινοτομίες, όπως π.χ. το Helios – Reflect System (HRS)®, αποτέλεσμα της συνεργασίας με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, το οποίο μπορεί να αυξήσει την απόδοση των φωτοβολταϊκών πάνελ έως και 15% εάν εφαρμοστεί πάνω τους. Στα καταναλωτικά προϊόντα, οι νέες συσκευασίες μειώνουν σημαντικά τη χρήση πλαστικού.

Πρωτογενής παραγωγή

Ο τρίτος πόλος του ομίλου αφορά την πρωτογενή παραγωγή, κυρίως μέσα από τη συμμετοχή 51% που έχει στην εταιρεία Θερμοκήπια Θράκης, αποτέλεσμα της συνένωσης δυνάμεων με τον Ομιλο Ελαστρον, που επίσης είχε μια μικρή παρουσία στον χώρο της υδροπονικής καλλιέργειας.

Η ιδέα της επένδυσης στην υδροπονία στις εκτάσεις της Θράκης ανήκει στον Κωνσταντίνο Χαλιορή, ο οποίος την εποχή που ξεκινούσε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα προσπάθησε να μετουσιώσει το σύνθημα περί αναβάθμισης της πρωτογενούς παραγωγής και της διατροφικής ασφάλειας λόγω της σημαντικής εξάρτησης της ελληνικής αγοράς από τις εισαγωγές τομάτας.

Ετσι ξεκίνησε να αναπτύσσει μια επένδυση θερμοκηπιακών καλλιεργειών που αναζωογόνησε την περιοχή, καθώς απασχολεί περί τους 370 εργαζόμενους, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό εργαζόμενων του ομίλου Πλαστικά Θράκης, με έδρα την Ξάνθη, στους 1.300. Αυτή την περίοδο, η Θερμοκήπια Θράκης βρίσκεται σε διαδικασία προετοιμασίας νέας επένδυσης. Πρόκειται για μία νέα μονάδα θερμοκηπίων στη Θράκη, για την οποία η εταιρεία αυτή την περίοδο συγκεντρώνει τα απαιτούμενα αγροτεμάχια. Για τη συγκεκριμένη επένδυση, μάλιστα, ήδη έχει υπογραφεί σύμβαση με το Δημόσιο για την αξιοποίηση γεωθερμικού πεδίου στη Νέα Κεσσάνη Ξάνθης.

Αυτό που επιδιώκουν οι άνθρωποι της εταιρείας είναι η δημιουργία μιας «πέμπτης εποχής», όπου επί της ουσίας θα επικρατούν οι προαναφερόμενες ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας αγροτικών προϊόντων. Τα Θερμοκήπια Θράκης αξιοποιούν ήδη το γεωθερμικό πεδίο στην περιοχή του Νέου Ερασμείου Ξάνθης, όπου αυτήν τη στιγμή διατηρούν θερμοκηπιακή εγκατάσταση 260 στρεμμάτων και επίκειται η ολοκλήρωση μιας ακόμα επέκτασης 65 στρεμμάτων θερμοκηπίων έως και το 2027. Οι συνολικές επενδύσεις από την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης έως και σήμερα ανέρχονται στα 29 εκατ. ευρώ και με την ολοκλήρωση της επένδυσης για τα 65 επιπλέον στρέμματα, θα ανέλθουν στα 35 εκατ. ευρώ.

Στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις παράγονται ετησίως 7.000 τόνοι ντομάτας και 12.800.000 τεμάχια αγγουριού, ενώ υφίστανται και θερμοκηπιακές εγκαταστάσεις στη Βάρη Αττικής, όπου παράγεται αποκλειστικά μελιτζάνα. Υπό μελέτη βρίσκεται και η καλλιέργεια πιπεριάς, καθώς αυτήν τη στιγμή μελετώνται οι ποικιλίες που θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν.

Η πορεία

Η Πλαστικά Θράκης ιδρύθηκε το 1977 από τον Σταύρο Χαλιορή. Το 1980 λειτουργεί το πρώτο της εργοστάσιο, το οποίο παράγει υφαντά σακιά πολυπροπυλενίου, σχοινιά και σπάγκους για την ελληνική αγορά αλλά και για εξαγωγές. Το 1986 εισέρχεται στην αγορά των τεχνικών υφασμάτων πολυπροπυλενίου με τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων στην Ξάνθη, που βοηθούν στην επέκταση των δραστηριοτήτων της. Η επιτυχία είναι τέτοια που το 1992 η παραγωγική δυναμική αυξάνεται, καθώς ένα τρίτο εργοστάσιο δημιουργείται στην Ξάνθη, το οποίο διαθέτει εξειδίκευση στην παραγωγή βιομηχανικών νημάτων και νημάτων ταπητουργίας.

Το 1995 είναι μία κομβική χρονιά για την εταιρεία, καθώς τότε πραγματοποιείται η εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο Αθηνών, σε μία κίνηση που τη βοήθησε να αλλάξει επίπεδο. Δύο χρόνια αργότερα, αποφασίζεται η είσοδος της επιχείρησης στην αγορά της άκαμπτης συσκευασίας. Για τον σκοπό αυτόν εξάλλου, προχωρά και στη δημιουργία ενός νέου εργοστασίου, το οποίο βρίσκεται στα Ιωάννινα.

Σημαντικό ρόλο στην επιτυχία των Πλαστικών Θράκης διαδραμάτισαν οι εξαγορές τις οποίες πραγματοποίησε και άλλαξαν την πορεία των πραγμάτων. Η πρώτη σημαντική κίνηση πραγματοποιήθηκε το 1999 με την εξαγορά της Don & Low Ltd (Σκωτία), και βοήθησε στην εδραίωση της διεθνούς παρουσίας της, ενώ ξεκινά να δραστηριοποιείται στην κατηγορία των μη-υφαντών.

Την αμέσως επόμενη χρονιά, η εταιρεία πραγματοποίησε την είσοδό της στην αγορά των FIBC/μεγασάκων μέσω της εξαγοράς της Thrace Polybulk (Νορβηγία), ενώ τα επόμενα έξι χρόνια ήταν ιδιαίτερα σημαντικά για την παρουσία της στη ΝΑ Ευρώπη. Αυτή εδραιώθηκε μέσω της εξαγοράς της Thrace Ipoma (Βουλγαρία) και της ίδρυσης των Thrace Greiner (50% κοινοπραξία στη Ρουμανία) και Thrace Plastics Pack Doo (Σερβία).

Ακόμα, στις εγκαταστάσεις της Ξάνθης προστίθενται δύο νέες γραμμές παραγωγής, των υφασμάτων spunbond και αντίστοιχα των μη-υφαντών βελονωτών, ενώ το 2007 ο όμιλος Πλαστικά Θράκης επεκτείνει τις δραστηριότητές του στη Bόρεια Αμερική με την εξ ολοκλήρου εξαγορά της Thrace LINQ Inc. και της Lumite Inc. κατά 50%.

Με την έλευση της κρίσης επικεντρώθηκε στον εκσυγχρονισμό των λειτουργιών της και τη δημιουργία οργανωτικής δομής, ενώ σχεδόν παράλληλα επιχειρείται «άνοιγμα» στις ασιατικές αγορές με το δίκτυο των πωλήσεων του ομίλου πλέον να ξεπερνά τις 80 αγορές.

Κάπου εκεί θα ιδρυθεί και η Θερμοκήπια Θράκης Α.Ε. κάνοντας το άνοιγμα στον πρωτογενή τομέα, ενώ λίγο αργότερα ο όμιλος θα εισέλθει και στην αγορά των προϊόντων στεγανοποίησης με τη χρήση γεωσυνθετικού αργιλικού φραγμού (Geosynthetic Clay Liner – GCL) μέσω της ίδρυσης της εταιρείας Thrace-Eurobent ABEE στην Ξάνθη. Θα ακολουθήσει μία περίοδος επέκτασης της παραγωγής τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων και σε νέες κατηγορίες, όπως τα υφάσματα Spunbond μέσω της ελληνικής Thrace NG, των προϊόντων thermoforming στη Βουλγαρία (Thrace Ipoma), προϊόντων injection στην Ιρλανδία (Thrace Synthetic) και βελονωτών μη υφαντών υφασμάτων στη Β. Αμερική μέσω της Thrace LINQ, που αργότερα θα σταματήσει στο πλαίσιο της μεγάλης αναδιάρθρωσης λίγο πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Το 2020 θα ξεκινήσει η παραγωγή χειρουργικών μασκών που θα «απογειώσει» την εταιρεία για να επανισορροπήσει τρία χρόνια μετά.

Διαβάστε ακόμη

Οι κουρασμένοι Millenials δίνουν συμβουλές επιβίωσης στη Gen Z για την πρώτη τους πιθανή ύφεση

Φορολογικός έλεγχος ή αποδοχή: Το δίλημμα της χρονιάς για χιλιάδες επαγγελματίες

Πάγωσαν οι αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια – Σταθερές τιμές για το καλοκαίρι (παραδείγματα + πίνακας)

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα