Είναι μέσα περίπου της δεκαετίας του ‘50 και ένας πιτσιρικάς δέκα χρονών έχει ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα, αφού το σχολείο του είναι αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το χωριό του, την Αράχοβα Ναυπακτίας.
Ονομάζεται Γιάννης Παπακώστας, είναι πανέξυπνος όσο και ανήσυχος από μικρός, χωρίς να διαισθάνεται τότε που περπάταγε γρήγορα για να προλάβει το κουδούνι, ότι λίγες δεκαετίες μετά θα μεγαλουργήσει, πρώτα στην Αμερική και μετά στην Ελλάδα. Η φυγή του από αυτό τον κόσμο πριν λίγες ημέρες σηματοδότησε και το τέλος μιας πραγματικά μυθιστορηματικής διαδρομής με δεκάδες μαγαζιά, πολύ προχωρημένα για το αθηναϊκό nightlife και την εστίαση.
Πρώτο έρχεται αναμφίβολα στις αναμνήσεις το Casa di Pasta, το ιταλικό εστιατόριο που άνοιξε στο Κολωνάκι, όπου οι Αθηναίοι πήραν το βάπτισμα του πυρός δοκιμάζοντας πρώτη φορά φρέσκα ζυμαρικά.
Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι όλη η επώνυμη Αθήνα υποκλίθηκε στον Παπακώστα που άνοιξε άλλα δύο Casa di Pasta, στα Βόρεια και στα Νότια προάστια αντίστοιχα, ενώ μετά ήρθαν και άλλα μυθικά πια μαγαζιά από αυτό τον τελειομανή άνθρωπο.
Αυτόν που κάποια βράδια, όταν καταλάγιαζε η επώνυμη πλημμύρα και καθόταν με φίλους να πιουν ένα ποτό, θυμόταν συχνά ιστορίες από την Αμερική, εκεί που ξεκίνησε να στήνει την αυτοκρατορία του.
Το Green Kitchen και οι διάσημοι πελάτες του Studio 54!!
Μεγαλώνοντας, αφήνει πίσω το χωριό, κατεβαίνει στην Αθήνα όπου κάνει διάφορες δουλειές, έχοντας όμως πάντα στο νου του, να κάνει κάτι διαφορετικό.
Τελικά δεν θα το κάνει στην πρωτεύουσα, αλλά στην άλλη όχθη του Ατλαντικού αφού το 1967 φεύγει από την Ελλάδα και μεταναστεύει στις ΗΠΑ για να κυνηγήσει το αμερικάνικο όνειρο.
Μετά από λίγο καιρό το Γιάννης γίνεται John και το Παπακώστας Papas ενώ στην αρχή δουλεύει ως ηλεκτρολόγος και λαντζέρης μαζεύοντας χρήματα.
Το 1972 με ότι λεφτά είχε συγκεντρώσει αγοράζει το πρώτο του εστιατόριο, το οποίο ήταν αυτό στο οποίο είχε πλύνει στοίβες πιάτα σαν λαντζέρης και το ονομάζει «Green Kitchen», επειδή τα πλακάκια της κουζίνας ήταν πράσινα.
To εστιατόριο ήταν στην 54η οδό, που δεν ήταν και η καλύτερη συνοικία και τα πρώτα χρόνια ο Παπακώστας που έγινε Papas, θα πέσει θύμα ληστείας τρεις φορές.
Προσλαμβάνει ασφάλεια, η οποία τον συνοδεύει όταν φεύγει ξημερώματα με τις εισπράξεις, αλλά πέντε χρόνια μετά κι ενώ έχει αρχίσει να επεκτείνεται θα ανοίξει δίπλα από το εστιατόριο ένα κλαμπ.
Οι ιδιοκτήτες του το ονομάζουν Studio 54 και σε λίγο καιρό ο χαμός είναι τέτοιος που ο Παπακώστας λειτουργεί το εστιατόριο 24 ώρες τη μέρα, ενώ οι εισπράξεις απογειώνονται.
Ξαφνικά στο μαγαζί του τρώνε οι Rolling Stones, ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο Μίκι Ρουρκ και η Μπρουκ Σιλντς που βγαίνουν χαράματα από το κλαμπ που έγραψε ιστορία.
Μέχρι το 1985 τα Green Kitchen έχουν γίνει δώδεκα ο Παπακώστας έχει αποκτήσει παιδιά και χρόνια μετά ο γιος του Γιώργος, πετυχημένος σεφ θα πει για την συγκεκριμένη περίοδο: «Εκείνα τα χρόνια η Νέα Υόρκη ήταν επικίνδυνη και ο μπαμπάς ήθελε να μεγαλώσουμε σε ένα ήρεμο περιβάλλον με ασφάλεια. Θυμάμαι ότι για να πάρει τις εισπράξεις από τα μαγαζιά του είχε πάντα φρουρά και συνοδεία».
Ο John Papas πουλάει όλα τα μαγαζιά του εκτός από το πρώτο και επιστρέφει στην Ελλάδα με πολλά λεφτά, αποφασισμένος να επενδύσει σε αυτό που είχε μάθει καλά στη Νέα Υόρκη.
Το Casa, η Cubanita και τα άλλα παιδιά
Ο Παπακώστας επενδύει αρχικά σε αυτό που λέμε σήμερα Αθηναϊκή Ριβιέρα, αγοράζοντας ότι υπήρχε στην πλαζ του ΕΟΤ στη Βάρκιζα, την οποία αξιοποίησε δεόντως.
Στήνει το Avance, το Bio-Bio και το Penthouse Club σε συνεργασία με τον Μάκη Σαλιάρη, αλλά το μαγαζί που θα κάνει τη διαφορά είναι το ιταλικό εστιατόριο Casa di Pasta στο Κολωνάκι.
Το ανοίγει το 1990 και ο σεφ Ντομένικο Ελέζα μαθαίνει στους Αθηναίους τα φρέσκα ζυμαρικά με αυθεντικές συνταγές, κάτι που πολύ γρήγορα εκτοξεύει τη φήμη του.
Πολιτικοί, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ηθοποιοί, εκδότες, μοντέλα και διάσημοι σταρ από το εξωτερικό απολαμβάνουν την ατμόσφαιρα, ενώ ο Παπακώστας είναι πανταχού παρόν.
Το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ δίνει συχνά το «παρών» και ο φωτογράφος Σταύρος Τσακιρίδης που ήταν αποκλειστικός φωτογράφος του μαγαζιού αποτυπώνει στο φακό του τον Γιώργο Γεννηματά με τον Κώστα Γείτονα και τον εκδότη Μάκη Κουρή.
Αποτυπώνει κι άλλους, από τον Χάρβεϊ Καϊτέλ και τη Μονσερά Καμπαγιέ μέχρι τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Αλίκη Βουγιουκλάκη να τρώνε σε διαφορετικά τραπέζια.
Η επιτυχία είναι τέτοια που ο Παπακώστας θα ανοίξει αλλά δυο Casa di Pasta, ενώ το 1999 με το διορατικό του βλέμμα και ένα ξεχωριστό ένστικτο θα επενδύσει στην δύσκολη τότε περιοχή του Ψυρρή, ανοίγοντας την Cubanita.
Για τα περίφημα mohito καλλιεργούσανε σε γλάστρες μέντες και βασιλικούς στην ταράτσα, ενώ οι σερβιτόροι φόραγαν τα κόκκινα T-shirts με τον Che Guevara.
Όσο για τις πανέμορφες καλλίγραμμες χορεύτριες και συγκροτήματα τα έφερε απευθείας από την Κούβα, στην οποία πήγε ουκ ολίγες φορές αλλά το απίστευτο ήταν ότι γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο και όπως έγραψε η φίλη του Άντα Ηλιοπούλου υπάρχει φωτογραφία όπου ο Γιάννης είναι αγκαλιά με τον Φιντέλ κρατώντας αμφότεροι πούρα!
Δεν θα μείνει στην επιτυχία της Cubanita, αφού μετά ανοίγει το Red Marrakesh ένα από τα ωραιότερα μαγαζιά της Αθήνας, όπου οι κοσμικοί εντρύφησαν στον εξωτικό εκείνα τα χρόνια ναργιλέ και δόθηκαν μεγάλα πάρτι που συζητιόντουσαν μέρες! Εισερχόμενος έπλεναν τα χέρια σου με ροδόνερο, ενώ στο τραπέζι και στην θέση που καθόσουν το αρχικό του μικρού σου ονόματος ήταν γραμμένο με ροδοπέταλα.
Το Silver Star, η καλοκαιρινή Cubanita που κάηκε-ήταν κάτι που τον στεναχώρησε πολύ-αλλά και ότι άνοιξε αυτός ο αεικίνητος άνθρωπος, έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στην εστίαση και στο αθηναϊκό nightlife.
Τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί, αφήνοντας τον Γιώργο-πετυχημένος σεφ-τον Θανάση και τον Φάνη που μεγάλωσαν και δούλεψαν στα μαγαζιά του μπαμπά τους να κάνουν τα δικά τους βήματα και έζησε ώστε να δει την επιτυχία του Burger Joint.
Ο Γιώργος τον αποχαιρέτησε με κάποια πολύ τρυφερά λόγια γράφοντας μεταξύ άλλων: «Σήμερα ήρθε η μέρα που από μικρό παιδί απέφευγα ακόμα και να σκεφτώ. Σήμερα έφυγε ο ήρωάς μου! Ο μπαμπάς αγαπήθηκε από πάρα πολύ κόσμο και κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνο συνειδητοποιώ ότι το κενό που αφήνει είναι τεράστιο…».
Διαβάστε ακόμη
Λαθραία καύσιμα: Σπάει ρεκόρ η νοθεία – Χάνουμε €300 εκατ. τον χρόνο
Δημόσιο Χρέος: Τι σημαίνει η πρόωρη αποπληρωμή δύο χρόνια νωρίτερα (πίνακας)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ