Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι όσον αφορά την αντιμετώπιση της τεχνολογικής υπεροχής της Κίνας στον τομέα της πράσινης ενέργειας. Αντί για καθαρά προστατευτικές πολιτικές, η ΕΕ ενδέχεται να επωφεληθεί περισσότερο από μια συνεργασία που θα βασίζεται σε κοινά πρότυπα, επενδυτικούς στόχους και ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Το θεσμικό της πλεονέκτημα μπορεί να της επιτρέψει να διαμορφώσει διεθνείς κανόνες, προωθώντας έτσι τα κοινά οικονομικά συμφέροντα με την Κίνα.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα της κινεζικής υπεροχής είναι οι τεχνολογίες φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων της CATL και της BYD, που υπόσχονται 520 χλμ αυτονομίας με πεντάλεπτη φόρτιση. Στην ηλιακή ενέργεια, η παραγωγική ικανότητα της Κίνας ξεπερνά πλέον τα 1.200 GW πάνελ ετησίως, καταδεικνύοντας το μέγεθος της διαφοράς.

Μέσα σε αυτό το παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, η ΕΕ έχει δύο επιλογές: είτε να ενισχύσει τον προστατευτισμό της, είτε να αναζητήσει στρατηγικές συνέργειες. Στην πρώτη περίπτωση, κινδυνεύει να μείνει πίσω. Στη δεύτερη, μπορεί να επενδύσει στην πρόβλεψη κανόνων και στην ενίσχυση συνεργασιών υψηλής αξίας.

Παρά τις πρόσφατες εντάσεις στις σχέσεις ΕΕ–Κίνας, η ανάγκη για απανθρακοποίηση της οικονομίας ενισχύει τις πιθανότητες για έναν νέο πράσινο άξονα συνεργασίας. Η Ευρώπη έχει ανάγκη την ανεξαρτησία της σε κρίσιμες τεχνολογίες, ενώ η Κίνα επιδιώκει τη διατήρηση πρόσβασης σε αγορές υψηλής απόδοσης. Ο ρεαλισμός είναι απαραίτητος και από τις δύο πλευρές.

Η επιτυχία αυτής της σχέσης θα κριθεί από παράγοντες όπως η συμφωνία στους κανόνες τοπικού περιεχομένου, η πρόοδος των κοινών επιχειρηματικών σχημάτων, η ισορροπημένη χρήση εμπορικών εργαλείων (όπως οι δασμοί), αλλά και η κινητικότητα ταλέντων. Οι δασμοί έως 45,3% στα ηλεκτρικά οχήματα ενδέχεται να είναι αναγκαίο κακό, αλλά δεν αρκούν από μόνοι τους. Αντίθετα, στρατηγικές συνέργειες σε βιομηχανικό επίπεδο μπορούν να παράγουν αμοιβαία οφέλη.

Επιπλέον, οι περιορισμοί στη βίζα κινέζων μηχανικών υπονομεύουν τις προσπάθειες για κοινή καινοτομία. Μια πιο ευέλικτη πολιτική κινητικότητας μπορεί να ενισχύσει την παρουσία της Έρευνας και Ανάπτυξης εντός της ΕΕ και να αποτρέψει την τελική εξάρτηση από απλή συναρμολόγηση.

Η πραγματική πρόκληση είναι γεωπολιτική και οικονομική. Η στρατηγική συνεργασία με την Κίνα μπορεί να ενισχύσει τη βιομηχανική ανθεκτικότητα της ΕΕ, να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να αναδείξει την Ευρώπη ως ηγέτιδα δύναμη στην πράσινη ανάπτυξη. Αντίστοιχα, η Κίνα θα μπορέσει να διαχειριστεί τα αποθέματα πράσινων προϊόντων της και να διατηρήσει διεθνές κύρος.

Τόσο η ΕΕ όσο και η Κίνα έχουν κοινό έδαφος: εξαρτώνται ενεργειακά, ηγούνται τεχνολογικά και στηρίζουν την ενεργειακή μετάβαση. Αυτή η αλληλεξάρτηση πρέπει να μετουσιωθεί σε μια κοινή στρατηγική πράσινης ανάπτυξης.

Το χρονικό περιθώριο για κάτι τέτοιο, ωστόσο, στενεύει. Η προσεχής Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ τον Σεπτέμβριο πρέπει να καθορίσει σαφή στρατηγική για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και τη συνεργασία με την Κίνα. Η επιτυχία αυτής της συνεννόησης θα επηρεάσει τη δυναμική της Διάσκεψης για το Κλίμα του ΟΗΕ (COP30) και θα καθορίσει την πορεία του πλανήτη προς τον στόχο του 1,5°C.

Η Κίνα, από την πλευρά της, θα πρέπει να δεσμευτεί για μια μείωση 30% των εκπομπών έως το 2035, ώστε να συμβαδίζει με τον στόχο για μηδενικές εκπομπές το 2060. Αν το πράξει, θα ενισχύσει την αξιοπιστία της και θα διευκολύνει την ΕΕ να ανεβάσει τον πήχη.

Σε μια εποχή που οι ΗΠΑ φαίνεται να αποσύρονται από την παγκόσμια ηγεσία στον τομέα του κλίματος, Ευρώπη και Κίνα μπορούν να μετατρέψουν την ενεργειακή μετάβαση σε γεωπολιτικό πλεονέκτημα. Η ευκαιρία είναι μοναδική – αλλά όχι αιώνια.

Διαβάστε ακόμη

Δεσμευτική πρόταση της Turkish Airlines για μερίδιο στην Air Europa

Στο 3,1% «τσίμπησε» ο πληθωρισμός τον Ιούλιο με αυξήσεις σε ενοίκια, τρόφιμα και ρεύμα (γραφήματα)

Ενοίκια: Αύξηση 3,1% στις τιμές σε 12μηνη βάση

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα