«Η καταγραφή και αξιοποίηση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο αποτελεί ιστορικό καθήκον για τη χώρα. Έχουμε ήδη καθυστερήσει πολύ και οι διαδικασίες θα πρέπει να επιταχυνθούν» επισήμανε ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικά Πετρέλαια, Γρηγόρης Στεργιούλης, από το βήμα του οικονομικού φόρουμ των Δελφών.
Τα ΕΛΠΕ διαθέτουν τη βούληση, τους πόρους, την τεχνογνωσία και το διεθνές κύρος, προκειμένου να προχωρήσουν -αυτόνομα, ή με διεθνείς συνεργασίες- στον εντοπισμό κοιτασμάτων, που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη και την ενεργειακή θωράκιση της χώρας, πρόσθεσε ο κ. Στεργιούλης.
Όπως είπε, η εξέλιξη αυτή, παράλληλα με τις σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, θα μεταβάλει τις ενεργειακές προοπτικές της Ελλάδας, ενώ τόνισε ότι η κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου και τη λειτουργία αποθηκευτικών χώρων υγροποιημένου φυσικού αερίου, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να αναδειχθεί η χώρα σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο στρατηγικής σημασίας.
Παράλληλα, τόνισε τη σπουδαιότητα της ενεργειακής ασφάλειας, τονίζοντας ότι τα ΕΛΠΕ διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό, μέσω της τήρησης αποθεμάτων 90 ημερών όσον αφορά στα υγρά καύσιμα που καλύπτουν πάνω από το 60% των ενεργειακών αναγκών της χώρας, αλλά και με την οικονομική ευρωστία του Ομίλου η οποία διασφαλίζει υψηλά πιστωτικά όρια με όλους τους συναλλασσόμενους, καθώς και διπλασιασμό των πηγών τροφοδοσίας.
Οι συμφωνίες με Ιράν, Ιράκ, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο, Ρωσία, καθιστούν την απρόσκοπτη προμήθεια πρώτων υλών ευχερέστερη από ποτέ. Όπως είπε, βάσει αυτής της άποψης η έρευνα και η πιθανή εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη οικονομική και εθνική διάσταση. Παράλληλα, η σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας επιτρέπει το δανεισμό με ανταγωνιστικά επιτόκια και πρόσβαση σε μέχρι πρόσφατα «απαγορευμένες αγορές».
Ως βασικά συστατικά της ενεργειακής ασφάλειας εξήρε μεταξύ άλλων:
-τη διαθεσιμότητα σε ενεργειακά αποθέματα,
– τις προσιτές τιμές,
– την αποδοτικότητα και ανάπτυξη,
– τη βιωσιμότητα,
-τις κοινωνικά αποδεκτές και πολιτικά προσβάσιμες ενεργειακές πηγές.
Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τη φετινή ενεργειακή κρίση που έπληξε την Ευρώπη, λόγω της προσωρινής απόσυρσης των πυρηνικών εργοστασίων της Γαλλίας, αλλά και του δύσκολου χειμώνα που έπληξε πολλές χώρες, όπως την Ελλάδα, χαρακτήρισε ωστόσο ως «επιτακτική ανάγκη», τη χάραξη μακροχρόνιου Εθνικού Ενεργειακού Χάρτη και την έναρξη λειτουργίας ενός Χρηματιστηρίου Ενέργειας, προκειμένου να διασφαλιστούν η ορθολογική κατανομή επενδυτικών πόρων και η βελτιστοποίηση του προσφερόμενου ενεργειακού προϊόντος, προς όφελος του τελικού καταναλωτή.
Όπως είπε, η Ευρώπη παραμένει ευάλωτη σε πιθανές ενεργειακές κρίσεις καθώς:
– εισάγει το 53% της ενέργειας που καταναλώνει,
– εξαρτάται ενεργειακά από το αργό πετρέλαιο (σχεδόν 90%), το Φυσικό αέριο (66%), τα στερεά καύσιμα (42%) και τα πυρηνικά καύσιμα (40%),
– εισάγει πετρέλαιο και προϊόντα πετρελαίου αξίας άνω των 300 δισ. κάθε χρόνο
– η ζήτηση ενέργειας αναμένεται να αυξηθεί κατά 27% έως το 2030
– οι εξωτερικές ενεργειακές δαπάνες των κρατών-μελών υπερβαίνουν το 1 δισ. ευρώ ημερησίως και τα 400 δισ. ευρώ ετησίως.
Σύμφωνα με τον κ. Στεργιούλη, το κλειδί για τη βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η ενίσχυση της συνεργασίας σε περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και η υλοποίηση μιας συνεκτικής εξωτερικής δράσης.
Στην κατεύθυνση αυτή, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛ.ΠΕ συντάχθηκε υπέρ της λήψης άμεσων μέτρων στην Ε.Ε, που αφορούν σε ανάπτυξη μηχανισμών αντιμετώπισης κρίσης, ενίσχυση των μηχανισμών έκτακτης ανάγκης και αλληλεγγύης, διαφοροποίηση των εξωτερικών πηγών εφοδιασμού και υποδομών, αύξηση της παραγωγής ενέργειας στην Ε.Ε, δημιουργία εύρυθμα λειτουργούσας και ενοποιημένης εσωτερικής αγοράς, επίσπευση έργων διασύνδεσης, περαιτέρω αύξηση των αποθηκευτικών χώρων και, τέλος, δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας και μετάβαση σε κοινωνία χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Αναφέρθηκε τέλος στην ενεργειακή μετεξέλιξη του Ομίλου με την παροχή νέων προϊόντων και καινοτόμων υπηρεσιών, υποστηρίζοντας πως οι ενεργειακές εταιρείες υποχρεούνται να δραστηριοποιηθούν σε κάθε μορφή ενέργειας, παρά το γεγονός ότι τα ορυκτά καύσιμα θα συνεχίσουν και τα επόμενα χρόνια να αποτελούν διεθνώς τον πυλώνα της ενεργειακής ασφάλειας.