Ο πληθυσμός των εμβληματικών λευκών ψαριών (Coregonus clupeaformis) στις Μεγάλες Λίμνες της Βόρειας Αμερικής συρρικνώνεται δραματικά, με τους επιστήμονες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.
Τα ψάρια αυτά, τα οποία αποτελούν βασικό στοιχείο της διατροφής των τοπικών κοινοτήτων, επομένως είναι πολύτιμα για την αλιευτική βιομηχανία, αλλά και το οικοσύστημα, ελαττώνονται σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες.
Από τη μία η υπεραλίευση, από την άλλη χωροκατακτητικά είδη που επιδρούν αρνητικά στο βιότοπο, οδηγούν στη μείωση του πληθυσμού τους.
Συγκεκριμένα, μύδια ζέβρα και κουάγκα που έφτασαν στην περιοχή πριν δεκαετίες, αλλά πλέον έχουν διευρύνει την παρουσία τους, καλύπτοντας σχεδόν κάθε εκατοστό του πυθμένα της λίμνης Χιούρον και Μίσιγκαν, απειλούν τα λευκά ψάρια.
Τα μύδια καταβροχθίζουν το φυτοπλαγκτόν από το οποίο εξαρτώνται τα λευκά ψάρια τους πρώτους μήνες της ζωής τους, όταν το στόμα τους είναι πολύ μικρό για να καταναλώσουν μεγαλύτερα θηράματα. Εφόσον, το πλαγκτόν που έχει απομείνει είναι λιγοστό, τα ψάρια που εκκολάπτονται τώρα, συναντούν σχεδόν συνθήκες ερήμου στις λίμνες και σταδιακά χάνουν τη ζωή τους από την πείνα.
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, τα ψάρια που αλιεύονται τώρα είναι πλέον 20 ετών, δηλαδή γεννήθηκαν πριν τα μύδια προκαλέσουν τόσο σοβαρό πλήγμα στην τροφική αλυσίδα, και η απουσία νεότερων είναι ένδειξη επικείμενης κατάρρευσης. Όσο για εκείνα που καταφέρνουν να επιβιώσουν και να ενηλικιωθούν, δεν είναι αρκετά ώστε να αναπληρώσουν το κενό, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Οι αρμόδιες αρχές έχουν θέσει αυστηρά μέτρα για την αλιεία στις περιοχές, αν και όπως υποστηρίζουν κάποιοι, οι προσπάθειες είναι μάταιες, αφού τα μύδια κυριαρχούν.
Από τους αισιόδοξους, όμως, είναι ο βιολόγος του Τμήματος Φυσικών Πόρων του Μίσιγκαν, Στίβεν Λέναρτ, ο οποίος όπως είπε: «Είναι ένα μεγάλο, μεγάλο, μεγάλο πρόβλημα. Αλλά έχουμε λύσει μεγάλα, μεγάλα, μεγάλα προβλήματα στο παρελθόν».
Οι προσπάθειες για τον περιορισμό της αλιείας μεγάλης ποσότητας λευκών ψαριών από τους επαγγελματίες και ερασιτέχνες αλιείς είναι σημαντικές, αλλά ο κύριος στόχος πρέπει να είναι ο περιορισμός της εξάπλωσης των χωροκατακτητικών μυδιών, τόνισε ο Λενάρτ και πρόσθεσε ότι αν πάψει η αλιευτική δραστηριότητα, τότε θα χαθεί η βιομηχανία και ακόμα και αν ο πληθυσμός των ψαριών ανακάμψει, κινδυνεύει να μη συμβεί το ίδιο και για τη αλιευτική βιομηχανία.
Επισημαίνεται πως η αλιεία λευκών ψαριών στην κεντρική λίμνη Μίσιγκαν έχει μειωθεί κατά 94%, ενώ ακόμα και ερασιτέχνες ψαράδες έχουν σταματήσει να ψαρεύουν, θεωρώντας ότι τα ψάρια είναι πλέον τόσο σπάνια που δεν αξίζει πλέον τον χρόνο και την προσπάθεια.
Ντόπιοι και ειδικοί επιχειρούν με διάφορους τρόπους να τα σώσουν μέσω ερευνητικών προγραμμάτων, ακόμα και εκτροφής τους, άλλοι μελετούν τις ασθένειες που μπορεί να τα πλήξουν και ερευνητές αναπτύσσουν μεθόδους για τον έλεγχο των μυδιών.
Υποστηρίζουν ότι απαιτείται ακόμα περισσότερη έρευνα για να αναχαιτιστεί η δράση τους και καλούν τους αρμοδίους να λάβουν άμεσα μέτρα, όπως η μεταφορά ενήλικων λευκών ψαριών σε διαφορετικά σημεία στις λίμνες, ή η εκτροφή τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Τα λευκά ψάρια δεν είναι τα μόνα
Όπως επισημαίνουν τοπικά δημοσιεύματα από το Μίσιγκαν, τα λευκά ψάρια δεν είναι τα μόνα θύματα των χωροκατακτητικών ειδών, της απώλειας οικοτόπων και της κλιματικής αλλαγής, καθώς πολλά ακόμα είδη έχουν εξαφανιστεί στην περιοχή και άλλα κινδυνεύουν να έχουν την ίδια κατάληξη.
Σύμφωνα με το τοπικό Bridge Michigan ανάμεσα στα όσα έχουν εξαφανιστεί συγκαταλέγεται ο μπλε λούτσος, ο Thymallus arcticus, αλλά και ένα είδος περιστεριού και ένα κουκουβάγιας.
Παρότι έχουν θεσπιστεί κανόνες για την υλοτομία, το κυνήγι, την αλιεία που έχουν αποτέλεσμα, παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση και τα χωροκατακτητικά είδη απειλούν τους πληθυσμούς των ειδών.
«Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ακόμη στη μέση μιας κρίσης βιοποικιλότητας και υπάρχουν ακόμη πολλά που θα έπρεπε να κάνουμε», δήλωσε ο Μάικλ Μόνφλις, διευθυντής της υπηρεσίας Καταγραφής Φυσικών Πόρων του Μίσιγκαν.
Οι ειδικοί λένε ότι η αντιστροφή της πορείας προς την εξαφάνιση θα απαιτήσει περισσότερη προσπάθεια, επενδύσεις και προθυμία να δοθεί προτεραιότητα στον πλανήτη κι όχι στο κέρδος.
Μπορεί να αποφευχθεί περαιτέρω κρίση επομένως; Σύμφωνα με τους ειδικούς, ναι, αλλά με πολιτική βούληση και δράση.
«Το παρελθόν, μας έχει δείξει ότι εμείς, ως άνθρωποι, έχουμε μεγάλο αντίκτυπο στον κόσμο στον οποίο ζούμε», δήλωσε ο Μάικλ Μόνφλις, και πρόσθεσε ότι υπάρχουν ακόμα πολλές ευκαιρίες για θετικό αποτέλεσμα για τις μελλοντικές γενιές.
Διαβάστε ακόμα
Δασμοί Τραμπ: Ντόμινο 1,2 δισ. απειλεί την Ελλάδα αν δεν επέλθει συμφωνία με την Ε.Ε
9 κλινικές ευεξίας που προσφέρουν πλήρη επανεκκίνηση – Η μία είναι στην Ελλάδα
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.