Για τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν εάν σταματήσει η ροή του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και για την επόμενη ημέρα στην ενέργεια αναλύει στο «newmoney» ο Εμμανουήλ Παπαλέξης, κορυφαίο όνομα της ναυτιλιακής κοινότητας λόγω της ειδίκευσής του στις θαλάσσιες μεταφορές του πετρελαίου και των χημικών φορτίων. Έχει ασχοληθεί για πολλά χρόνια με ναυτιλιακά και ενεργειακά θέματα και έχει λάβει μέρος σε πολλές διεθνείς συνελεύσεις.
«Η απειλούμενη διακοπή του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου επιβάλλει σύντομες κινήσεις και αποφάσεις! Η επιβαλλόμενη πλέον απεξάρτηση από το ρωσικό πετρέλαιο και αέριο χρίζει την ανεύρεση εναλλακτικών πηγών. Όπως έχει αναφερθεί, η εξασφάλιση από δικές μας πηγές είναι μακροχρόνια, γι’ αυτό Market Sources πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Ανάπτυξη / επέκταση των ειδικών εγκαταστάσεων που θα χρειάζονται για το υγροποιημένο αέριο (LNG). Παράλληλα, και εφόσον αποφασιστεί, λόγω άμεσης ανάγκης, χωρίς αυτό να εννοεί ότι αποκλίνουμε από την περιβαλλοντική μας πολιτική για ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών ενέργειας, να τρέξουμε για την επαναφορά λειτουργίας / χρήσης του λιγνίτη που υπάρχει στην χώρα μας και στην εκκίνηση των ενεργειών για την συνέχεια της έρευνας υδρογονανθράκων στις περιοχές που ήδη πρόσφατα είχαν αρχίσει και σταμάτησαν, ή καθυστερούν όπως στο Κατάκολο, Ιωάννινα, Ρίο, Κρήτη κλπ», επισημαίνει.
Σύμφωνα με τον Εμμανουήλ Παπαλέξη, η Ελλάδα βρίσκεται σε πιο ευνοϊκή θέση από τις άλλες χώρες μέλη της ΕΕ:
«Στην υπάρχουσα κατάσταση προτεραιότητα δίνεται στο φυσικό αέριο (natural gas) πιστεύοντας πως για το πετρέλαιο υπάρχουν πιο εύκολες εναλλακτικές πηγές. Η εξάρτηση των βιομηχανικών χωρών της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο αποτελεί το 40 έως 50% των αναγκών των. Πιο συγκεκριμένα το 2019 η Γερμανία εισήγαγε 92 τρισ. κυβικά μέτρα, η Αγγλία 79 τρισ. κυβικά μέτρα, η Ιταλία 74, η Ολλανδία 45 και η Γαλλία 42 τρισ. κυβικά μέτρα. Η Ελλάδα εισήγαγε από τη Ρωσία το 40% του φυσικού αερίου που χρησιμοποιεί. Για την Ελλάδα τα πράγματα είναι ευκολότερα, διότι η πλειονότητα του αερίου που εισάγεται απορροφάται για τη δημιουργία ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που μπορεί να αντικατασταθεί με το λιγνίτη ή το πετρέλαιο.
Η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη για μας και την Ευρώπη γενικότερα, λόγω της αναγκαιότητας της υγροποίησης του φυσικού αερίου (LNG) για την μεταφορά του δια θαλάσσης. Αυτό σημαίνει ότι το πλοίο φτάνει στον προορισμό του όπου πρέπει να υπάρχει μια ειδική εγκατάσταση να παραλάβει το υγρό αέριο και εν συνεχεία να το αεριοποιήσει. Τέτοιες εγκαταστάσεις δεν υπάρχουν πολλές να ικανοποιήσουν τις ανάγκες για μεγάλες ποσότητες υγρού αερίου.
Ένα ακόμη πρόβλημα για την Ευρώπη είναι ότι τα κράτη που παράγουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου είναι μακριά από την Ευρώπη, γι’ αυτό το φυσικό αέριο πρέπει να μεταφερθεί όπως έχει αρχίσει να γίνεται, δια θαλάσσης σε υγρή κατάσταση. Εξαίρεση, φυσικά, αποτελούν η Ρωσία και άλλες χώρες στην περιοχή του Καυκάσου απ’ όπου μπορεί να μεταφερθεί με σωλήνες.
-Οι ΗΠΑ παράγουν 914,6 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους,
-η Ρωσία 638,8
-το Ιράν 250,8
– η Κίνα 194 δισ.
-Το Κατάρ 171,3
-Ο Καναδάς 164,2
-Η Σαουδική Αραβία 112,1
-Η Αυστραλία 142,6
-Η Νορβηγία 111,5
-η Αλγερία 81,5 δισεκατομμύρια
Επειδή υπάρχει στον περισσότερο κόσμο μία ασάφεια στο τι είναι LNG και LPG ζητήσαμε από τον κ.Παπαλέξη να μας εξηγήσει τι είναι τι:
«Το φυσικό αέριο αποτελείται από μεθάνιο-menthane, αλλά μπορεί να περιέχει προπάνιο και βουτάνιο. Τα επιπλέον στοιχεία μπορεί να ξεχωριστούν, να χρησιμοποιηθούν χωριστά.
Το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη στη βιομηχανία, σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, σε εμπορικές δραστηριότητες, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, στις κατοικίες (θέρμανση, μαγείρεμα, ζεστό νερό κλπ) στην κίνηση οχημάτων. Πρόσφατα έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται σε υγρή μορφή στην ναυτιλία σαν καύσιμο στα πλοία (LNG).
Το φυσικό αέριο υγροποιείται με ψύξη στους -162ο C βαθμούς και το ονομάζουμε LNG (Liquified Natural Gas). Σ’ αυτή την κατάσταση μεταφέρεται με πλοίο (LNG TANKER) ή άλλο κατάλληλα διαμορφωμένο μέσο, τρένο, βυτιοφόρο κλπ. Με την κατάλληλη επεξεργασία το LNG θα ξαναγίνει αέριο στη βάση όπου ξεφορτώνεται από το πλοίο πριν φτάσει στον καταναλωτή».
Για το LPG (LIQUIFIED PETRΟLEUM GAS) αναφέρει:
«Είναι propane gas-αέριο προπανίου ή αέριο βουτανίου-boutane gas, το οποίο κατόπιν συμπίεσης υγροποιήθηκε. Το LPG χρησιμοποιείται σε αγροτικές περιοχές για θέρμανση σπιτιών, μαγείρεμα και άλλες γεωργικές και εμπορικές εφαρμογές. Και το LPG μεταφέρεται με πλοίο (LPG TANKER) ή άλλο κατάλληλο μέσο. Το LPG προέρχεται από δύο πηγές. Το 60% από πετρέλαιο και φυσικό αέριο και 40% από τη διύλιση αργού πετρελαίου».
Η παγκόσμια παραγωγή φυσικού αερίου το 2020 ήταν 4.000 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία ναι μεν είναι μεγάλες παραγωγικές χώρες όμως μαζί καταναλώνουν το 50% της παγκόσμιας παραγωγής.
Λόγω του γεγονότος ότι η δυτική Ευρώπη εξυπηρετείτο με φυσικό αέριο μέσω των αγωγών η εισαγωγή του LNG στην Ευρώπη από μακρινές χώρες υπήρξε πολύ μικρή. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχουν αρκετές εγκαταστάσεις πλοίων για LNG φορτία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία στην ανάλυση του κου Παπαλέξη μόνο το 30% της παραγωγής φυσικού αερίου διανέμεται στο εμπόριο και από αυτό το 21% μεταφέρεται σε υγροποιημένη μορφή (LNG) με πλοία ή τρένα και βυτιοφόρα. Η χαμηλή αυτή ποσότητα του εμπορίου οφείλεται στο υψηλό κόστος μεταφοράς. Κυρίως χώρες που χρησιμοποιούν αγωγούς είναι η Ρωσία, ο Καναδάς, η Νορβηγία, η Ολλανδία, η Αγγλία και η Αλγερία. Μεγάλο μέρος του εμπορίου του υγροποιημένου αερίου (LNG) γίνεται στην Ασία, Ειρηνικό, Ινδονησία όπου Μαλαισία και Αυστραλία είναι οι εξαγωγικές LNG χώρες. Η Ιαπωνία εισάγει περισσότερο LNG απ’ όλες τις άλλες γειτονικές χώρες.
Ο κ. Παπαλέξης εξηγεί ότι «υπάρχει φυσικό αέριο σε πολλά σημεία της γης το οποίο όμως δεν ανανεώνεται διότι η δημιουργία του χρειάζεται χιλιάδες χρόνια. Ως εκ τούτου το φυσικό αέριο δεν θεωρείται ανανεώσιμη ενέργεια. Είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσει κανείς με ακρίβεια τα αποθέματα γι’ αυτό και οι υπολογισμοί συνεχώς αλλάζουν. Οι τέσσερις χώρες Ρωσία, Ιράν Κατάρ και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής καλύπτουν τα μισά από τα αποθέματα παγκοσμίως» και προσθέτει:
«Τα αποδεδειγμένα αποθέματα του φυσικού αερίου παγκοσμίως το 2017 ήταν 6.925 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (TCF). Με βάση την σημερινή κατανάλωση το αέριο αυτό θα είναι αρκετό για τα επόμενα 52 χρόνια. Αυτό βέβαια διαφέρει για τη Ρωσία, τα αποθέματα της οποίας είναι 1,688 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (TCF). Με βάση την υπάρχουσα κατανάλωση η ποσότητα αυτή αρκεί για τα επόμενα 102 χρόνια. Πιστεύεται, ότι καινούργιες πηγές ενέργειας θα ανακαλυφθούν ειδικά στον Αρκτικό κύκλο».
Αναφορικά με τις άλλες δύο μορφές ενέργειας των υδρογονανθράκων ήτοι πετρέλαιο και του κάρβουνου η κατάσταση δεν είναι δύσκολη όπως στο φυσικό αέριο:
«Ο λόγος είναι πως υπάρχουν από τα αμφότερα αρκετές ποσότητες ώστε να καλύψουν τις ποσότητες που η Ρωσία θα σταματήσει να τροφοδοτεί», τονίζει ο κ.Παπαλέξης:
«Η κατάσταση του πετρελαίου (Crude Oil) φαινόταν κανονική για το 2022 έως ότου προέκυψε ο πόλεμος της Ουκρανίας με τη Ρωσία. Η παγκόσμια ζήτηση για το τρίμηνο του 2022 υπολογίστηκε αρχικώς σε περίπου 100 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και η διαθεσιμότητα προς το μέσον ή τέλος του χρόνου αναμένεται να είναι η ίδια. Λόγω όμως της επερχομένης διακοπής του ρωσικού πετρελαίου αναμένεται να λείψουν από την αγορά 5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως. Η ποσότητα αυτή πρέπει να καλυφθεί από άλλες χώρες παραγωγής και για να το πετύχουν αυτό θα πρέπει να αυξήσουν την παραγωγή τους όπως ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν οι Η.Π.Α.»
Για το κάρβουνο λέει:
«Και για να κλείσει ο κύκλος των υδρογονανθράκων μένει το κάρβουνο το οποίο είναι η 2η σπουδαιότερη μορφή ενέργειας μετά το πετρέλαιο που καλύπτει τις παγκόσμιες ανάγκες ενέργειας με 27,2%. Δεν υπάρχει πρόβλημα διαθεσιμότητας. Ο πλανήτης μας είναι πλούσιος σε κάρβουνο με μεγαλύτερη παραγωγό την Κίνα η οποία παράγει το 50% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής. Το κάρβουνο υπήρξε η κύρια καύσιμη ύλη για την παραγωγή του ηλεκτρισμού. Παρά την προσπάθεια απεξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες υπάρχουν σήμερα πολλές χώρες που χρησιμοποιούν κάρβουνο στη βιομηχανία τους καθώς και σε άλλες δραστηριότητες.
Είναι ευχάριστο που βλέπουμε μεγάλη κινητικότητα δια την επέκταση και δημιουργία ειδικών σταθμών για να δεχτούν υγροποιημένο αέριο καθώς επίσης και την επανεκκίνηση και επαναφορά των παρατημένων μέχρι τώρα επαφών με τις επενδυτικές εταιρείες για έρευνες υδρογονανθράκων».
Διαβάστε ακόμη
Κομισιόν: Τρίτη ακριβότερη χώρα η Ελλάδα στην ΕΕ στο κόστος χονδρεμπορικής ηλεκτρικής ενέργειας
Ρεκόρ 40 ετών θα καταρρίψει ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ
Schwabe Hellas: Το ελληνο-γερμανικό joint venture που κατέληξε στο ηλεκτρονικό σφυρί (pic)