Στροφή προς την πράσινη ναυτιλία με στόχο τη μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου κατά 30% (GHG – EEDI Phase 3) σε σύγκριση με το 2008 αλλά και λιγότερες εκπομπές οξειδίων του αζώτου κάνει η παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία μέσα όμως σε ένα ασαφές περιβάλλον. Ο δρόμος μπροστά, όσον αφορά το ποιο είναι το κατάλληλο καύσιμο του μέλλοντος, δεν είναι ακόμη σαφής.

Η ναυτιλιακή βιομηχανία και οι ρυθμιστικές αρχές δεν εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος. Για παράδειγμα, δεν έχουν συμφωνήσει να χρησιμοποιούν τους ίδιους στόχους μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα κατά το ίδιο έτος βάσης. Για τον στόχο του 2030 έχουμε τώρα τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ), που επιβάλλει μείωση 40% σε σύγκριση με τις εκπομπές του 2008, ενώ το «EU’s Fit for 55» ορίζει τη μείωση κατά 55% σε σχέση με τις εκπομπές του 2019.

Στο μεταξύ και σύμφωνα με ανάλυση της Clarksons Research “Fuelling Transition”, σήμερα το 4,3% του παγκοσμίου στόλου έχει μηχανές με δυνατότητα χρησιμοποίησης εναλλακτικού καυσίμου εκτός από το πετρέλαιο.

Στις παραγγελίες για ναυπηγήσεις το 34,8% με βάση τη συνολική χωρητικότητά τους, έχει τη δυνατότητα χρήσης εναλλακτικών καυσίμων έναντι 27,7% το 2020 και 10,3% το 2015.

Πρώτη επιλογή εναλλακτικού καυσίμου είναι το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο-LNG για το 30,6% του υπό παραγγελία στόλου ήτοι 573 πλοία ενώ 95 πλοία θα έχουν δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν LPG. Περί τα 150 πλοία θα έχουν δυνατότητα πρόωσης μέσω ματαριών ή υβριδικών συστημάτων.

Μέσα στο 2021 για το 33,8% των νέων παραγγελιών συνολικά 425 πλοία, υπάρχει πρόβλεψη χρήσης εναλλακτικού καυσίμου. Το 2020 ήταν 209 πλοία.

Επίσης το 21% του παγκόσμιου στόλου με βάση τη χωρητικότητα έχει εγκαταστήσει συστήματα βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης μέσω βελτίωσης του συστήματος πρόωσης και μείωση της τριβής προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση καυσίμου και οι αντίστοιχες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους, όπως η εφαρμογή υφαλοχρωμάτων νέας τεχνολογίας, με αποτέλεσμα η πιο λεία επιφάνεια να δημιουργεί μικρότερη αντίσταση στη γάστρα ή η τοποθέτηση ειδικών σωλήνων (ducts) και πτερυγίων (fins) στη γάστρα με στόχο την εξομάλυνση της ροής στην προπέλα και το πηδάλιο και της δημιουργίας μικρότερης τριβής που αυξάνει την αντίσταση του πλοίου.

Συστήματα καθαρισμού διοξειδίου του θείου τα γνωστά scrubbers έχουν τοποθετηθεί σε 4.568 πλοία ήτοι το 24% του παγκόσμιου στόλου.

Όσον αφορά στις υποδομές υπάρχουν παγκοσμίως 143 λιμάνια με υποδομές ανεφοδιασμού με φυσικό αέριο και άλλα 93 προγραμματίζουν να κατασκευάσουν ανάλογες υποδομές. Τέλος 1.229 πλοία έχουν εξοπλιστεί ή πρόκειται να εξοπλιστούν με συστήματα ηλεκτρικής διασύνδεσης με εγκαταστάσεις στη στεριά.

Πρόσφατο παράδειγμα η Capital Maritime and Trading συμφερόντων Βαγγέλη Μαρινάκη, η οποία έχει σε εξέλιξη ναυπηγικό πρόγραμμα για έξι δεξαμενόπλοια- product carriers στα ναυπηγεία Hyundai Vietnam Shipbuildings, αξίας 217, 2 εκατ. δολαρίων. Θα είναι dual fuel ready, δηλαδή με άμεση χρήση και φυσικού αερίου ως καύσιμου και με χρήση αιολικής ενέργειας (wind roter), ενώ θα είναι και τα πρώτα με τεχνολογία amp, δηλαδή θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ηλεκτρική ενέργεια όταν βρίσκονται στα λιμάνια.

Διαβάστε ακόμη:

ΡΑΕ: «Φουλ» της…αποθήκευσης με νέες άδειες ισχύος 532 MW

Αυτός είναι ο κρυφός «παράδεισος» των εκατομμυριούχων του bitcoin

Prodea: Το νέο συγκρότημα των 35 εκατ. στο «δαχτυλίδι» της Κηφισίας και τα «πράσινα» projects άνω των 250 εκατ.