Του Στέλιου Μορφίδη 

Σε «μητέρα» όλων των μαχών μεταξύ κυβέρνησης, δανειστών και συνδικάτων αναμένεται να εξελιχθεί η εργασιακή μεταρρύθμιση που πρέπει να προωθηθεί στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο.

Το ΔΝΤ έσπευσε χθες με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του ασκώντας «πίεση» προς την ελληνική κυβέρνηση μιας και μέσω του αιτήματος της για παγίωση του κατώτατου μισθού στα σημερινά επίπεδα σπεύδει να υπονομεύσει την προσπάθεια της Αθήνας να επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Σε δηλώσεις του ο υπ. Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος το πρωί επισημαίνει πάντως πως «ο κατώτατος μισθός δεν είναι στο τραπέζι των συζητήσεων με το ΔΝΤ».

«Στόχος της κυβέρνησης είναι ο μισθός να μην αποφασίζεται από το κράτος, αλλά από τους εργαζόμενους με τους εργοδότες», επανέλαβε ο υπουργός σε δηλώσεις που έκανε στο κανάλι «Ε» σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να “εξουδετερώσει” τις προτάσεις του ΔΝΤ, όπως το έκανε στην περίπτωση του ασφαλιστικού.

Γι αυτό το λόγο την επόμενη εβδομάδα, όπως είπε καλεί όλους τους κοινωνικούς εταίρους στο υπουργείο ώστε από κοινού να επαναλάβουν τη θέση τους για προσδιορισμό του κατώτατου μισθού μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. 

Οι πιέσεις 

Το ΔΝΤ ζητεί ευθέως ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας και πλήρη απελευθέρωση των επαγγελμάτων.

Στο πλαίσιο αυτό καλεί την κυβέρνηση να διατηρήσει το σύνολο των μεταρρυθμίσεων που είχαν γίνει, συμπεριλαμβανομένου και του κατώτατου μισθού, για τον οποίο μάλιστα το Ταμείο σημειώνει πως εξακολουθεί να είναι «από τους μεγαλύτερους στις χώρες της ΕΕ με βάση το κατά κεφαλήν ΑΕΠ». 

Επίσης ζητεί να διατηρηθεί επίσης ο μειωμένος κατώτατος μισθός για τους νέους καθώς «η ανεργία των νέων είναι υψηλή».

Παράλληλα απαιτεί «την υιοθέτηση αλλαγών ώστε να ευθυγραμμιστεί το πλαίσιο που αφορά τις μαζικές απολύσεις και τις συλλογικές δράσεις (σσ συνδικαλιστικός νόμος) με τις βέλτιστες πρακτικές εντός της ΕΕ». 

Κάτι όμως που σύμφωνα με ειδικούς στο χώρο των εργασιακών σημαίνει ότι το Ταμείο επιμένει να καλοβλέπει την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων με νόμο με βάση το καθεστώς που διέπει ορισμένες χώρες της Ένωσης.

Για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στις αγορές υπηρεσιών και αγαθών ζητεί να συνεχιστεί το άνοιγμα των «κλειστών» επαγγελμάτων και μάλιστα να δοθεί προτεραιότητα σε αυτά που όπως λέει είναι κρίσιμα για την μακροοικονομική προοπτική της χώρας. Μάλιστα αναφέρει τους μηχανικούς, τους δικηγόρους και τους λιμενεργάτες.

Κάτι που αναμένεται να προκαλέσει επιπλοκές στη …λύση που προωθεί η κυβέρνηση για την εργασιακή ειρήνη στον ΟΛΠ μετά τη σύμβαση παραχώρησης στην Cosco με την πρόσφατη υπόσχεση προς τους λιμενεργάτες ότι δεν θα θιγούν τα κεκτημένα τους!

Επίσης ζητά να εφαρμοστούν οι συστάσεις του ΟΟΣΑ που ακόμα είναι σε εκκρεμότητα για να μειωθούν τα εμπόδια στον ανταγωνισμό και να επεκταθούν οι παρεμβάσεις και σε άλλους τομείς (χονδρικό εμπόριο, κατασκευές, ηλεκτρονικό εμπόριο, μεταποίηση).

Ζητά παράλληλα τη μείωση των γραφειοκρατικών βαρών.

Επιπρόσθετα ζητά τη συνέχιση της αναθεώρησης του συστήματος αδειοδότησης ώστε να ευθυγραμμιστεί με τις βέλτιστες πρακτικές κυρίως στους κλάδους τροφίμων και ποτών αλλά και στον τουρισμό.