Η Sarah Sissons χρειάστηκε λιγότερο από ένα μήνα για να πάρει την μεγάλη απόφαση εγκαταλείποντας μετά από 25 χρόνια το Ντουμπάι. Η 39χρονη μετακόμισε στην Αυστραλία τον Μάιο με τον άντρα και την κόρη της. Ήρθε για πρώτη φορά στο επιχειρηματικό κέντρο του Κόλπου ως έφηβη, όταν ο πατέρας της ήταν πιλότος της Emirates και ποτέ δεν έφυγε.«Το Ντουμπάι είναι το σπίτι μου», λέει η Sissons, η οποία είχε ένα μικρό καφέ και εργάστηκε ως σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού. Αλλά «είναι ακριβά εδώ και δεν υπάρχει ασφάλεια για τους αποδήμους. Αν πάρω τα ίδια χρήματα στην Αυστραλία και εξαντλήσουμε τα πάντα, τουλάχιστον θα έχουμε ιατρική ασφάλιση και δωρεάν εκπαίδευση ».Είναι μια επιλογή που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια αλλοδαπoί που ζουν στις χώρες του Κόλπου, καθώς η πανδημία και η κάθετη πτώση των τιμών της ενέργειας επιβάλλει οικονομικές προσαρμογές.
Οι πλούσιες αραβικές μοναρχίες του Κόλπου εξαρτώνται, για δεκαετίες, από ξένους εργαζόμενους που μετέτρεψαν χωριά σε κοσμοπολίτικες πόλεις. Πολλοί μεγάλωσαν ή έκαναν οικογένειες στο Ντουμπάι χωρίς όμως να αποκτήσουν ιθαγένεια ή μόνιμη κατοικία και χωρίς οφέλη που θα μπορούσαν να τους κάνουν να αντέξουν σε δύσκολους καιρούς. Ο αντίκτυπος είναι μεγαλύτερος στο Ντουμπάι, του οποίου το οικονομικό μοντέλο βασίζεται στην παρουσία αλλοδαπών που αποτελούν περίπου το 90% του πληθυσμού.
Η Oxford Economics εκτιμά ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα μπορούσαν να χάσουν έως και 900.000 θέσεις εργασίας – εντυπωσιακό νούμερο για μια χώρα 9,6 εκατομμυρίων – και προβλέπει ότι το 10% των κατοίκων της θα εγκαταλείψει την περιοχή. Ινδοί, Πακιστανοί και Αφγανοί μετανάστες φεύγουν ήδη με πτήσεις επαναπατρισμού, αλλά είναι η απώλεια των αλλοδαπών υψηλότερων εισοδημάτων που θα έχει οδυνηρές επιπτώσεις σε ένα εμιράτο προσανατολισμένο στη συνεχή ανάπτυξη.
«Η έξοδος των κατοίκων της μεσαίας τάξης θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σπιράλ θανάτου για την οικονομία», δήλωσε ο Ryan Bohl, αναλυτής Μέσης Ανατολής στο Stratfor. «Τομείς που βασίζονταν σε αυτούς τους επαγγελματίες και τις οικογένειές τους, όπως εστιατόρια, είδη πολυτελείας, σχολεία και κλινικές, θα υποφέρουν. Χωρίς κυβερνητική υποστήριξη θα απολυθούν χιλιάδες άνθρωποι που θα φύγουν από τη χώρα. Ο ILO προβλέπει ότι περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο εργαζόμενοι παγκοσμίως διατρέχουν υψηλό κίνδυνο περικοπής μισθού ή απώλειας θέσης εργασίας λόγω του κορωνοϊού.
Ορισμένοι ηγέτες του Κόλπου, όπως ο πρωθυπουργός του Κουβέιτ, ενθαρρύνουν τους αλλοδαπούς να φύγουν καθώς ανησυχούν για τους ντόπιους. Η περίπτωση του Ντουμπάι όμως, η οικονομία του οποίου εξαρτάται από το ρόλο του στο παγκόσμιο εμπόριο, τον τουρισμό και την θέση του ως επιχειρηματικός κόμβος, είναι διαφορετική. Το 2013, το Ντουμπάι κατατάχθηκε ως το 90ο πιο ακριβό μέρος για τους ομογενείς, σύμφωνα με τον σύμβουλο Mercer με έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι τώρα στην 23η, καθιστώντας την την πιο ακριβή πόλη στη Μέση Ανατολή, αν και έπεσε από την 21η θέση το 2019 καθώς τα ενοίκια μειώθηκαν λόγω της υπερπροσφοράς.
Η εκπαίδευση αναδεικνύεται ως καθοριστικός παράγοντας για τις οικογένειες, ειδικά καθώς περισσότεροι εργοδότες καταργούν τα πακέτα που καλύπτουν τα δίδακτρα. Παρόλο που υπάρχει τώρα μια ευρύτερη επιλογή σχολείων σε διάφορες τιμές το Ντουμπάι είχε το υψηλότερο κόστος στην περιοχής πέρυσι στα 11.402 δολάρια σύμφωνα με τη βάση δεδομένων International Schools Database. Ο Mahdi Mattar, διεθύνων σύμβουλος της MMK Capital, μιας συμβουλευτικής εταιρείας σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια και επενδυτές σχολείων του Ντουμπάι εκτιμά ότι οι εγγραφές ενδέχεται να μειωθούν κατά 10% -15%.
Η Sarah Azba είναι δασκάλα που έχασε τη δουλειά της όταν τα μέτρα κοινωνικής απόστασης οδήγησαν τα σχολεία στο διαδίκτυο. Αυτή και τα παιδιά επιστρέφουν στις ΗΠΑ, όπου ο 14χρονος γιος της θα πάει στο δημόσιο σχολείο και η κόρη της στο κολέγιο. Ο σύζυγός της θα μείνει και θα μετακομίσει σε ένα μικρότερο, φθηνότερο σπίτι. «Ο χωρισμός της οικογένειάς μας δεν ήταν μια εύκολη απόφαση, αλλά έπρεπε να κάνουμε αυτόν τον συμβιβασμό», δήλωσε η Azba.
Για δεκαετίες, το Ντουμπάι ήταν η περιοχή με την λάμψη των τεράστιων εμπορικών κέντρων και των ψηλότερων κτιρίων στον κόσμο. Στην έρημο οικοδομήθηκαν ολόκληρες συνοικίες με βίλες σχεδιασμένες για οικογένειες ομογενών που ζουν στο Ντουμπάι με δέλεαρ τους παχυλούς, αφορολόγητους μισθούς. Όμως, τα προβλήματα εμφανίστηκαν πολύ πριν από το 2020. Τα εμπορικά κέντρα ήταν απασχολημένα, αλλά οι αγοραστές δεν ξόδεψαν τόσο πολύ. Κατασκευάστηκαν κατοικίες αλλά υπήρχαν λιγότεροι αγοραστές.
Η οικονομία δεν επέστρεψε ποτέ στον φρενήρη ρυθμό που απολάμβανε πριν από την παγκόσμια πιστωτική κρίση του 2008. Η Expo 2020, μια εξαμηνιαία έκθεση που αναμένεται να προσελκύσει 25 εκατομμύρια επισκέπτες, έπρεπε θεωρητικά να σηματοδοτήσει μια επαναφορά. Ομως και αυτό καθυστερεί λόγω του Covid-19.«Το Ντουμπάι, όπως και ο υπόλοιπος Κόλπος, εξαρτάται από ξένους εργαζόμενους.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ήταν απρόθυμοι να τονώσουν την οικονομία με άμεσες δαπάνες. Αλλά αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια έξοδο απόδημων που θα παρατείνουν την επιβράδυνση της οικονομίας που προκαλείται από τον ιό », δήλωσε ο Ziad Daoud, επικεφαλής οικονομολόγος των αναδυόμενων αγορών του Bloomberg Economics. Η αδύναμη ζήτηση σημαίνει ότι η ανάκαμψη θα πάρει χρόνο. Σε αντίθεση με ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής, τα ΗΑΕ δεν βλέπουν επανεμφάνιση κρουσμάτων Covid-19 και προχωρούν σε σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων αλλά η εξάρτησή τους από τις διεθνείς ροές ανθρώπων και αγαθών σημαίνει ότι είναι ευάλωτα. Η Emirates Group, ο μεγαλύτερος αερομεταφορέας μεγάλων αποστάσεων στον κόσμο,προχωρά σε 30.000 απολύσεις . Τα ξενοδοχεία του Ντουμπάι πιθανόν να μειώσουν το 30% του προσωπικού. Η μονάδα Care-hailing της Uber στη Μέση Ανατολή, Careem, απέκλεισε σχεδόν το ένα τρίτο των θέσεων εργασίας τον Μάιο. Το Move it Cargo and Packaging που εδρεύει στο Ντουμπάι δήλωσε ότι λαμβάνει περίπου επτά κλήσεις την ημέρα από κατοίκους που θέλουν να στείλουν τα υπάρχοντά τους στο εξωτερικό.