Η αποκάλυψη του Politico ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αιτηθεί οικονομική ενίσχυση από την Παγκόσμια Τράπεζα δεν μπορεί παρά να δημιουργεί περίεργους συνειρμούς. Όλοι τους αφορούν τον …τρίτο κόσμο, όπου συνήθως δραστηριοποιείται η Παγκόσμια Τράπεζα βοηθώντας χρηματοδοτικά στην κατασκευή υποδομών.
Εξάλλου στόχος της είναι η χορήγηση τεχνικής και οικονομικής βοήθειας σε αναπτυσσόμενες χώρες για τεχνικά – αναπτυξιακά έργα (π.χ. δρόμοι, γέφυρες, σχολεία, δίκτυα ηλεκτρισμού και ύδρευσης κοκ) με δεδηλωμένο στόχο τη μείωση της φτώχειας.
Το δημοσίευμα δεν αναφέρει ποσό στην αίτηση της Αθήνας, ωστόσο το Μέγαρο Μαξίμου είχε γνωστοποιήσει σε non paper το βράδυ του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να ζητήσει ένα ποσό περί τα 3 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση προγράμματος δημιουργίας 100.000 θέσεων εργασίας.
Το αίτημα θα εξετάσει το ΔΣ της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ο Νοτιοκορεάτης Τζιμ Γιονγκ Κιμ.
Η έδρα του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσινγκτον. Ο Όμιλος αποτελείται από ένα “συγκρότημα” πέντε τραπεζικών θεσμών.
1. Τη Διεθνή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης(ΔΤΑΑ που χορηγεί αναπτυξιακά δάνεια με επιτόκια αγοράς σε πιστοληπτικά αξιόπιστες χώρες, εγγυάται δάνεια και παρέχει αναλυτικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες δανείζοντας περίπου 10,5 δις δολάρια ΗΠΑ κάθε χρόνο.
2. Την Ένωση Διεθνούς Ανάπτυξης, η οποία χορηγεί άτοκα δάνεια σε μη αξιόπιστες πιστοληπτικά χώρες απέναντι στις χρηματαγορές, επιβάλλοντας μόνο ετήσιο διαχειριστικό κόστος ύψους 0,7% του δανείου και δανείζοντας περίπου 6 δισ δολάρια ΗΠΑ το χρόνο.
3. Τη Διεθνή νομισματική και χρηματοοικονομική επιτροπή η οποία αναζητά κεφάλαια χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων στην ιδιωτική αγορά και αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα των αναπτυσσόμενων χωρών.
4. Την υπηρεσία πολυμερούς εγγύησης επενδύσεων η οποία παρέχει εγγυήσεις για την πραγματοποίηση επενδύσεων
5. Το Διεθνές Κέντρο Διευθέτησης Επενδυτικών Διενέξεων, το οποίο διευκολύνει την επίλυση διαφορών γύρω από επενδύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων και των ξένων επενδυτών.