Βρισκόμαστε στο 1963. Στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο, μια νεόκοπη εταιρεία έχει στήσει το stand της απέναντι από αυτό της Ferrari. Το όνομα αυτής, Lamborghini και παρουσιάζει το μοντέλο 350GTV, το οποίο γίνεται δεκτό με διθυραμβικές κριτικές. Στο Σαλόνι “ψιθυρίζουν” ότι ο ιδρυτής της Lamborghini, Φερούτσιο Λαμποργκίνι, άνοιξε την αυτοκινητοβιομηχανία μετά από έναν καυγά με τον ιδρυτή της Ferrari, Έντζο Φεράρι. Και ότι έχει ορκιστεί να φτιάχνει καλύτερα αυτοκίνητα από τη Ferrari, τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα του κόσμου.
Εξηνταένα χρόνια αργότερα, οι ιδρυτές των δύο αυτοκινητοβιομηχανιών δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως οι -θρυλικές σήμερα- μάρκες τους. Έχουν περάσει πια σε άλλα χέρια, αλλά ο ανταγωνισμός συνεχίζει να υπάρχει και έχει… διευρυνθεί. Έτσι, σήμερα η Lamborghini επιχειρεί να “προσπεράσει” τόσο τη Ferrari, όσο και την “ομόσταυλη” Porsche, ετοιμάζοντας την ΙΡΟ της. Αν και οι άνθρωποι του Volskwagen Group στο οποίο ανήκει η ιταλική μάρκα λένε ότι θα ήταν ικανοποιημένοι με μια αποτίμηση της Lamborghini στα 15 δισεκατ. ευρώ, όλοι ξέρουμε ότι στοχεύουν πιο ψηλά…
Από τη Ρόδο, στα “σαλόνια”
Ο, γεννημένος το 1916, γιος Ιταλών γαιοκτημόνων -για την ακρίβεια, καλλιεργητών σταφυλιών- και πτυχιούχος μηχανολόγος- μηχανικός, Φερούτσιο Λαμποργκίνι, εστάλη στη Ρόδο για να υπηρετήσει ως μηχανικός αεροσκαφών για την Ιταλική Πολεμική Αεροπορία στον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν το νησί κατελήφθη από τις βρετανικές δυνάμεις, ο Λαμποργκίνι έμεινε ως αιχμάλωτος. Και, αφού ήταν εκεί, άνοιξε ένα συνεργείο επισκευής -αρχικά- βαρέων οχημάτων και στη συνέχεια, γεωργικών.
Με αυτή του την εμπειρία, το 1946 έπεισε τους γονείς του να βάλουν υποθήκη τα αγροκτήματά τους και να ανοίξει μια εταιρεία κατασκευής τρακτέρ, χρησιμοποιώντας τα ανταλλακτικά των στρατιωτικών οχημάτων που είχαν απομείνει από τον πόλεμο. Μέχρι τα μέσα των 50s, οι δουλειές πήγαιναν τόσο καλά που η Lamborghini δεν προλάβαινε τις παραγγελίες τρακτέρ, ενώ “αναγκαστικά” επεκτεινόταν στην κατασκευή λεβητών και συστημάτων κλιματισμού. Μέχρι το 1960, ο Λαμποργκίνι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της Ιταλίας.
Με την επιτυχία και τον πλούτο του να αυξάνονται ραγδαία, ο Φερούτσιο αγόρασε έναν… στόλο από σπορ αυτοκίνητα, με “κορωνίδα” τους μια Ferrari 250GT. Συνήθιζε, μάλιστα, στα επαγγελματικά του ραντεβού, να εμφανίζεται με τη Ferrari στους πελάτες και να προσφέρεται να τους μεταφέρει, προφανέστατα σε μια επίδειξη του υψηλού πρεστίζ και του πλούτου του. Όμως, όπως εξήγησε ο Βαλεντίνο Μπαλμπόνι, ο επί περίπου μισό αιώνα συνεργάτης του Λαμποργκίνι, μηχανικός, δοκιμαστής και ο μοναδικός άνθρωπος που έδωσε το όνομά του σε Lamborghini, η αλήθεια είναι πως δεν ήταν και τόσο καλός οδηγός. “Έκαιγε συνέχεια τον συμπλέκτη”.
Ο Φερούτσιο, κάθε τρεις και λίγο βρισκόταν στο συνεργείο της Ferrari για αλλαγή συμπλέκτη, η οποία, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, δεν ήταν ιδιαίτερα φθηνή διαδικασία. Έτσι, απηυδησμένος από τις συνεχείς “επισκέψεις” στη Ferrari, ο Φερούτσιο ζήτησε από τον αρχιμηχανικό του να λύσει τη 250GT του και να δει τι συνέβαινε και αν μπορούσε να τη φτιάχνει μόνος του. Όταν το έκανε, διαπίστωσε ότι η Ferrari χρησιμοποιούσε ακριβώς το ίδιο σετ συμπλέκτη, από τον ίδιο προμηθευτή. Η διαφορά ήταν ότι ο Λαμποργκίνι τα χρέωνε 10 λιρέττες, αλλά η Ferrari… 1000!
“Δεν μπορούσε να το χωνέψει αυτό. Ήταν τόσο έξαλλος”, λέει ο Μπαλμπόνι. Έτσι πήγε στο γραφείο του Έντζο Φεράρι, στο Μαρανέλο. Όρμησε σαν ταύρος μαινόμενος μέσα στο γραφείο του και είπε στον -επίσης γνωστό για τον εκρηκτικό χαρακτήρα του- enginattore: “Φτιάχνεις τα όμορφά σου αυτοκίνητα με τα ανταλλακτικά από τα τρακτέρ μου”, του είπε. Ο Φεράρι του απάντησε σε ειρωνικό τόνο: “Είσαι απλά ένας οδηγός τρακτέρ. Ένας αγρότης. Να μην παραπονιέσαι που οδηγείς τα αυτοκίνητά μου, επειδή είναι τα καλύτερα αυτοκίνητα του κόσμου”.
Αυτό εξόργισε ακόμα περισσότερο τον Λαμποργκίνι. “Σωστά, είμαι ένας αγρότης, όμως θα σου δείξω στην πραγματικότητα πώς να φτιάξεις ένα σπορ αυτοκίνητο και θα το κάνω μόνος μου, για να σου δείξω πώς πρέπει να είναι στην πραγματικότητα ένα αληθινό σπορ αυτοκίνητο”. Ο Φεράρι του απάντησε ουρλιάζοντας: “Δεν φταίει το αυτοκίνητο, φταις εσύ που δεν ξέρεις να οδηγείς. Παράτα με ήσυχο. Γύρνα στα τρακτέρ σου”. Την ώρα που έβγαινε, κατακόκκινος από τα νεύρα του, από το γραφείο του Έντζο, στο Μαρανέλο, ο Λαμποργκίνι ορκιζόταν ότι θα έκανε πραγματικότητα αυτό που είχε “υποσχεθεί” στον Φεράρι.
Προσέλαβε έναν marketing expert για να τον βοηθήσει να “χτίσει” τη Lamborghini Automobili SpA. Του εξήγησε τι ήθελε. “Εμένα δε με σταματάει κανένας. Αν αποφασίσω κάτι, είμαι σαν ταύρος που ορμάει”, του είπε. Αυτό ήταν. Με αφορμή και το ζώδιο του Φερούτσιο, η εταιρεία απέκτησε σήμα έναν ταύρο που ετοιμάζεται να ορμήσει. Και κάπως έτσι, με τρομερή ορμή, σε μόλις 4 μήνες, η ομάδα των κορυφαίων μηχανικών που είχε προσλάβει, έφτιαξε την 350GTV.
Από το πρώτο μοντέλο της εταιρείας κατασκευάστηκε μόλις ένα πρωτότυπο. Την επόμενη χρονιά, στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης, η εταιρεία εμφανίστηκε με την εξέλιξη αυτού του μοντέλου, που ονόμαζε 350GT και ήταν ελαφρώς πιο αργό από το πρωτότυπο, αν και οι επιδόσεις του ήταν εξωφρενικές για την εποχή. Ο λόγος ήταν ότι ο Λαμποργκίνι ήθελε τα μοντέλα του να είναι εξωφρενικά γρήγορα, αλλά αξιόπιστα ταυτόχρονα. Και ενώ ο ειδικός Τύπος της εποχής “έσταζε μέλι” για τα δημιουργήματα της εταιρείας με έδρα στη Σαντ’Αγκάτα, το 1965, οι τρεις κορυφαίοι μηχανικοί που είχε προσλάβει ο Φερούτσιο, οι Τζανπάολο Νταλάρα, Πάολο Σταντζάνι και ο Νεοζηλανδός Μπομπ Γουάλας, του παρουσίασαν ένα πρωτότυπο που είχαν σχεδιάσει στον ελεύθερό τους χρόνο.
Ο Λαμποργκίνι είδε το πρωτότυπο, το Ρ400 και τους είπε ότι είναι αντίθετο με τη φιλοσοφία της εταιρείας, καθώς οι τρεις μηχανικοί είχαν φτιάξει κάτι καινοτόμο, που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο στο δρόμο, όσο και στους αγώνες ταυτόχρονα. Τους άφησε όμως να το εξελίξουν “για εργαλείο μάρκετινγκ και τίποτε παραπάνω”. Δύο χρόνια αργότερα, το μοντέλο αυτό, με τον κινητήρα στο κέντρο του -πίσω από τον οδηγό- και τον σχεδιασμό από το κέντρο του Bertone -του ανθρώπου που είχε σχεδιάσει τη Ferrari 250GT- θα παρουσιαζόταν στο κοινό, φέροντας το όνομα του ταύρου Miura που είχε σκοτώσει έναν ταυρομάχο εκείνη τη χρονιά.
Η Miura δεν ήταν προορισμένη να “σκοτώσει” τις αντίπαλες Ferrari απλά. Ήταν, με διαφορά, το γρηγορότερο αυτοκίνητο του πλανήτη -με τελική 380 χ.α.ω. και επιτάχυνση 0-100 σε 6,7 δευτερόλεπτα. Ήταν τόσο γρήγορη, που ένας δημοσιογράφος ο οποίος δοκίμασε τη Miura, εφηύρε μια νέα λέξη για να την περιγράψει: “Supercar”. Αυτό ήταν. Ο Λαμποργκίνι είχε μόλις εφεύρει μια ολόκληρη κατηγορία, τα supercars. Και, από εκεί και πέρα, όλες οι Lamborghini θα έφεραν τα ονόματα των εξυπνότερων και πιο σκληρών ταύρων. Εκτός από ένα, την Countach, το όνομα της οποίας σημαίνει “Ουάου”.
Και η… προσπέραση της Porsche
Η μοίρα, στη συνέχεια, τα έφερε έτσι και η αυτοκινητοβιομηχανία που δημιούργησε ο Λαμποργκίνι χρεοκόπησε μια φορά και άλλαξε τρεις φορές χέρια, καταλήγοντας, τελικά, στο Volkswagen Group –τοποθετούμενη υπό τον έλεγχο της Audi, χωρίς όμως ποτέ να αλλάξει έδρα και χωρίς οι Γερμανοί να παρέμβουν στα ιταλικά δημιουργήματα.
Και κάποια στιγμή πέρυσι, η μοίρα τα έφερε έτσι, ώστε παραλίγο η βιομηχανία του Λαμποργκίνι να περάσει στα χέρια ενός δισέγγονου ενός άλλου “αντιπάλου” του, του Φέρντιναντ Πόρσε. Η ελβετική εταιρεία Quantum Group, η οποία ελέγχεται από τον γιο του πρώην προέδρου του VAG, (και δισέγγονο του Πόρσε) Άντον Πιχ και τον πρώην CEO της Porsche, Ματίας Μέλερ, πρόσφεραν 7,5 δισεκατ. ευρώ για να αποκτήσουν τη Lamborghini.
Τα στελέχη του Volkswagen Group δεν ενέδωσαν στην “πολιορκία”. Ανακοίνωσαν με ένα λιτό “η Lamborghini δεν είναι προς πώληση” ότι η αυτοκινητοβιομηχανία θα μείνει στον ίδιο όμιλο που βρίσκεται και η Porsche. Άλλωστε, ήδη “έτρεχαν” τα σχέδια για ξεχωριστή εισαγωγή της Lamborghini στο χρηματιστήριο, ώστε να “τρέξει” και πάλι απέναντι στη Ferrari των περισσότερων από 40 δισεκατ. ευρώ σε αποτίμηση.
Στην πορεία για το χρηματιστήριο, η Porsche “προσπέρασε” τη Lamborghini και έκανε την εντυπωσιακή, μεγαλύτερη αρχική δημόσια προσφορά (ΙΡΟ) της χρονιάς. Αυτό, ωστόσο δεν σήμαινε ότι το σχέδιο θα έμενε στην άκρη. Άλλωστε, η επιτυχία της Porsche με την ΙΡΟ των 9,8 δις ευρώ, άνοιξε την όρεξη στους επιτελείς της Volkswagen, τώρα που οι αποσχίσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία είναι “της μόδας” (όπως έκανε η Mercedes-Benz, η Renault κ.α.). Άλλωστε, η Lamborghini είναι πολύ δημοφιλής στα νεανικά κοινά και στους νέους super rich, κάτι που επιβεβαιώνει και το νέο ρεκόρ πωλήσεων στο πρώτο εξάμηνο (5.090 αυτοκίνητα).
Διαβάστε ακόμη