Το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου, με μια απόφαση βόμβα, δικαίωσε 13 υπαλλήλους, καθώς έκρινε ότι η πλήρης κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, αλλά και του επιδόματος θερινής αδείας, σε υπαλλήλους απασχολούμενους με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου σε νομικά πρόσωπα όπου ισχύει το Ενιαίο Μισθολόγιο είναι αντισυνταγματική και αντίθετη σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις.

Έτσι, το εναχθέν νομικό πρόσωπο υποχρεώθηκε να καταβάλει αναδρομικά τον 13ο και 14ο μισθό της τελευταίας πενταετίας.

Ειδικότερα, 13 υπάλληλοι απασχολούμενοι με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου προσέφυγαν, με δικηγόρο τον Γεώργιο Μελισσάρη, στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου κατά της Αθλητικής Ομοσπονδίας όπου εργάζονταν, διεκδικώντας αναδρομικά την καταβολή των επίμαχων δώρων της τελευταίας πενταετίας.

Η Ομοσπονδία, η οποία επιχορηγείται τακτικά από το κράτος σε ποσοστό που υπερβαίνει το ήμισυ του ετήσιου προϋπολογισμού της, είχε παύσει να καταβάλλει τα επιδόματα εορτών, Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα θερινής αδείας, εφαρμόζοντας, ουσιαστικά, την υποπαράγραφο Γ.1. του ν. 4093/2012.

Η Ειρηνοδίκης Αγγελική Σακελλαρίου κατ’ αρχάς επισημαίνει ότι η επίμαχη κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας δεν θεσπίσθηκε νομίμως, για τους αυτούς ακριβώς λόγους για τους οποίους και οι λοιπές περικοπές μισθών και συντάξεων που θέσπισε ο ν. 4093/2012 έχουν κριθεί αντισυνταγματικές με σειρά αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Έτσι έκρινε ότι η περικοπή των εν λόγω δώρων είναι αντίθετη σε πλειάδα συνταγματικών άρθρων (άρθρα 2, 4, 21, 22, 25 και 93), ενώ προσκρούει και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.) και στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.

Κατά συνέπεια, επισημαίνει η δικαστική απόφαση, «η μισθολογική κατάσταση των επίμαχων υπαλλήλων ρυθμίζονταν από τους Ν. 4024/2011 και Ν. 4093/2012, συμμορφούμενη δε προς τον τελευταίο, η εναγομένη Ομοσπονδία προέβη στην εξ ολοκλήρου κατάργηση των επιδομάτων εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων και αδείας, η οποία και συνεχίσθηκε μετά τη θέση σε ισχύ από 1.1.2016 του ν. 4354/2015 (άρθρο 34), ελλείψει αντιθέτου προβλέψεως».

Διαβάστε τη συνέχεια στο protothema.gr