Η κλιματική μετανάστευση θα αποτελέσει αναπόφευκτα μια από τις σημαντικότερες προεκτάσεις της κλιματικής κρίσης στον πλανήτη, πυροδοτώντας αλυσιδωτές επιπτώσεις λόγω των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών.

Αυτό εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο διεθνής σύμβουλος κυβερνήσεων κρατών και πόλεων για την υγεία και τη βιωσιμότητα, πρώην διευθυντής Πολιτικής και Διακυβέρνησης για την Υγεία και την Ευεξία (Ευρωπαϊκή Περιφέρεια Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας), καθηγητής, Δρ. Άγις Δ. Τσουρός.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, κατά μέσον όρο 21,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί βίαια κάθε χρόνο από το 2008, εξαιτίας κινδύνων που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες (όπως πλημμύρες, καταιγίδες, πυρκαγιές, ακραίες θερμοκρασίες).

«Η ΕΕ δεν κατάφερε να έχει μια ενιαία πολιτική στο ζήτημα των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών. Δεν είναι στο άμεσο αύριο, αλλά αν δεν είμαστε προνοητικοί και δεν επενδύουμε στο τι θα συμβεί μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με μεγάλες κρίσεις κοινωνικές. Χρειάζεται ετοιμότητα, πρέπει να επενδύσουμε σε αυτό όχι μόνο επί χάρτου», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσουρός.

Όπως υπογραμμίζει, η λέξη κλειδί είναι η ανθεκτικότητα και σε αυτήν θα πρέπει τα κράτη να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση. «Χρειάζεται να εστιάσουμε στην αναγκαιότητα να αντιληφθούμε ότι η έννοια της προετοιμασίας έχει πολιτική στρατηγική και διάσταση. Η λέξη κλειδί είναι η ανθεκτικότητα δηλαδή πώς μπορούν οι κοινωνίες να ετοιμάζονται με σχέδια, με προσομοιώσεις, με δομές με προσωπικό με επενδύσεις, με συστήματα ανταπόκρισης σε τέτοια φαινόμενα, αλλά και με έναν πολίτη που θα είναι πολύ πιο ενεργός όχι παθητικός δέκτης μηνυμάτων, που συμμετέχει στις αποφάσεις ειδικά στο επίπεδο το τοπικό των κοινωνιών, με ικανότητες, δεξιότητες, πληροφορία.

Η συμμετοχή στις αποφάσεις σημαίνει ότι αυξάνουμε το κοινωνικό κεφάλαιο και δημιουργούμε δυνατότητες κοινωνικής ενδυνάμωσης. Έτσι, μπορούμε να χτίσουμε επίπεδα ανθεκτικότητας που είναι προϋπόθεση για να μπορέσει κανείς να ζει με τέτοιες απειλές. Είναι ανάγκη να επενδύουμε στο ω μη γένοιτο» προσθέτει ο κ. Τσουρός.

Με πολυετή εμπειρία στους τομείς πολιτικές και διακυβέρνηση για την υγεία, υγιείς πόλεις, ισότητα, πρόληψη, προαγωγή υγείας και συστήματα δημοσίας υγείας, ο Δρ Τσουρός χαίρει διεθνούς αναγνώρισης για το έργο του. Κατά τη διάρκεια της 27ετούς πορείας του στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, είχε επίσης την ευθύνη βασικών τομέων, όπως των χρόνιων νοσημάτων, των ευάλωτων πληθυσμών, της περιβαλλοντικής υγείας, και της υγείας των μεταναστών, ενώ είχε τον ηγετικό ρόλο για την ανάπτυξη του παγκόσμιου κινήματος «Υγιείς Πόλεις» και της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Υγεία και Ευεξία – Health 2020.

Μελετώντας διεξοδικά τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης ο κ. Τσουρός διαπιστώνει ότι οι ανισορροπίες που προκαλούνται στο περιβάλλον εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής μπορεί να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες εκείνες ώστε να εμφανίζονται καινούριες επιδημίες και πανδημίες σε πολύ μεγαλύτερη συχνότητα.

Η κλιματική κρίση θα οδηγήσει σε συχνότερες πανδημίες

«Η κλιματική κρίση δημιουργεί ανισορροπίες στο περιβάλλον με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν προϋποθέσεις και συνθήκες μεταφοράς και εμφάνισης και καινούριων επιδημιών και πανδημιών σε συχνότητα πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ξέραμε. Διευκολύνονται αυτές οι καταστάσεις ουσιαστικά» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όπως εξηγεί, οι κίνδυνοι από την κλιματική κρίση εμφανίζονται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. «Τα ακραία καιρικά φαινόμενα για παράδειγμα έχουν άμεσα ή έμμεσα τρομακτικές επιπτώσεις για την υγεία, αλλά και την επίδραση στην ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε, στο νερό, την ποιότητα και την ποσότητά του, στα τρόφιμα, στην ποιότητά τους (ασφάλεια) αλλά και στην παραγωγή, στις καλλιέργειες.

Μπορεί να φτάσουμε να έχουμε λιμούς σε σημεία του πλανήτη λόγω ανυδρίας, δεν θα είναι δυνατόν να υπάρχει σωστή γεωργία. Και μετά, υπάρχει το θέμα των μεταδιδόμενων νοσημάτων. Γινόμαστε όλο και πιο ευάλωτοι και μέσα σε αυτή την εξίσωση υπάρχει ο κίνδυνος μίας καινούριας πανδημίας. Ο λόγος είναι ότι καταστρέφεται η ισορροπία στο σύστημα. Δεν πρέπει λοιπόν να βλέπουμε την κλιματική κρίση μονοδιάστατα. Ο πιο σωστός τρόπος να το βλέπει κανείς είναι να εξετάζεται ταυτόχρονα η ισορροπία στο περιβάλλον, στις ανθρώπινες κοινότητες, καθώς και οι διαταραχές μέσα σε αυτό το σύστημα» επισημαίνει ο Δρ Τσουρός.

Σύμφωνα με τον κ. Τσουρό, η απειλή της κλιματικής κρίσης πέρα από τις οικονομικοκοινωνικές διαστάσεις που λαμβάνει δημιουργεί ταυτόχρονα τεράστια ανασφάλεια και αβεβαιότητα. «Οι άνθρωποι που ζουν στη φτώχεια, οι άνθρωποι που μπορεί να είναι περιθωριοποιημένοι, οι κοινωνικά ευάλωτοι εκτίθενται σε πολλαπλούς κινδύνους».

Διαβάστε ακόμη

HSBC: Αυξάνει τις τιμές στόχους των ελληνικών τραπεζών

CNBC: Η Βρετανία ετοιμάζει ειδική ρύθμιση για τη βιομηχανία κρυπτονομισμάτων εντός 12μήνου

Πλειστηριασμοί: «Πιάνουν θέση» οι μνηστήρες για το ακίνητο της Sotris στον Ελαιώνα (pics)