Το καλοκαίρι του 2022, όταν η νεολαία της Γερμανίας είχε πρόσκαιρα την αίσθηση ότι θα μπορούσε λίγο-πολύ να επιστρέψει στην κανονική ζωή, η Άνικα έζησε μια από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής της.
Η 17χρονη πήγε για πρώτη φορά σε κλαμπ της Κολωνίας μετά από δύο χρόνια, χόρεψε και ξέχασε για μερικές ώρες ό,τι υπήρχε σχετικά με μάσκες, τεστ και καραντίνα.
«Ηταν κάτι το ιδιαίτερο που θα θυμάμαι όταν μεγαλώσω» είπε.
«Όλοι μου λένε να χαρώ τα νιάτα και την ηλικία μου, αλλά αυτό το συναίσθημα χάνεται. Όταν αργότερα ρωτήσουν τα παιδιά μας πώς περάσαμε τα νεανικά μας χρόνια, θα τους πούμε, ”στο σπίτι”».
Η Άνικα είναι τυπική περίπτωση αυτού που λέγεται «γενιά του κορωνοϊού».
Ναι μεν η λεγόμενη έρευνα COPSY του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Αμβούργου-Έπεντορφ βγάζει το συμπέρασμα ότι παιδιά και έφηβοι αισθάνονται καλύτερα από ό,τι στο δεύτερο κύμα, αλλά θα πρέπει να περάσουν μερικά χρόνια για να καταγραφούν οι συνέπειες του λοκντάουν, οι περιορισμοί στις επαφές και η διαδικτυακή διδασκαλία, στα παιδιά αυτής της γενιάς.
Διαταραχές ύπνου, διατροφικές ταραχές και αγχώδεις διαταραχές
Εάν λοιπόν όλα πάνε καλά, η Άνικα θα πάρει το απολυτήριό της το καλοκαίρι και ονειρεύεται ήδη μια αξέχαστη γιορτή. Για τη συνέχεια κάνει άλλα σχέδια, αλλά αυτό είναι το αδύνατο σημείο που μαθαίνει με τρόπο επίπονο. Δεν υπάρχει σχεδιασμός για οτιδήποτε, χωρίς να ανατρέπεται.
Πριν από λίγο καιρό έκανε την τρίτη δόση του εμβολίου στον γιατρό Άξελ Γκερσλάουερ. Όπως και στο παρελθόν ο παιδίατρος έχει πολλή δουλειά. Ένας εκ των ασθενών του ήταν μια 17χρονη. Πήρε ένα θετικό PCR τεστ και τον αναζήτησε για να του πει τον καημό της. Ότι εδώ και δύο χρόνια δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ότι η γενιά της ανήκει στους ηττημένους της πανδημίας.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στην DW