“Καθώς συνεχίζουμε το ταξίδι προς ένα πιο βιώσιμο μέλλον, το ερώτημα δεν είναι πότε, αλλά πώς θα επιτύχουμε την απαιτούμενη μετάβαση” αναφέρει ο Nick Brown, διευθύνων σύμβουλος της Lloyd’s Register, στην έκθεση Global Maritime Trends 2050, που δημοσίευσε ο Lloyd’s Register, η οποία περιγράφει τα μελλοντικά τοπία και τα προκλητικά σενάρια “What If” για τη ναυτιλιακή βιομηχανία τα επόμενα χρόνια.
Η έκθεση αναλύει τις τάσεις της βιομηχανίας και τις συνδυάζει με διάφορους τρόπους για να δημιουργήσει πολύ διαφορετικά μέλλοντα για τον ναυτιλιακό τομέα. Ειδικότερα, λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή και η απεξάρτηση από τον άνθρακα θα αποτελέσουν καθοριστικές προκλήσεις για τις επόμενες δεκαετίες, οι τάσεις κατηγοριοποιούνται σε δύο άξονες: τη φύση της παγκόσμιας συνεργασίας στην ατζέντα για το κλίμα και την ταχύτητα υιοθέτησης της τεχνολογίας.
Σε αυτούς τους δύο άξονες, προσδιορίστηκαν τα ακόλουθα τέσσερα σενάρια:
1. Δίκαιη, σταδιακή μετάβαση: υψηλή παγκόσμια συνεργασία σε συνδυασμό με σταδιακή υιοθέτηση νέας ή/και προηγμένης τεχνολογίας.
2. Ταχεία, τεχνολογικά καθοδηγούμενη μετάβαση: υψηλή παγκόσμια συνεργασία σε συνδυασμό με ταχεία υιοθέτηση νέας ή/και προηγμένης τεχνολογίας.
3. Περιφερειακή και κατακερματισμένη μετάβαση: υψηλός παγκόσμιος κατακερματισμός σε συνδυασμό με ταχεία υιοθέτηση νέας ή/και προηγμένης τεχνολογίας.
4. Καθυστερημένη μετάβαση: υψηλός παγκόσμιος κατακερματισμός σε συνδυασμό με αργή υιοθέτηση νέας ή/και προηγμένης τεχνολογίας.
Τα 4 μελλοντικά σενάρια για τη μετάβαση της βιομηχανίας
#1 Απλή, σταδιακή μετάβαση
Μια δίκαιη, σταδιακή μετάβαση προβλέπει υψηλά επίπεδα παγκόσμιας συνεργασίας σε συνδυασμό με τη σταδιακή αλλά ελεγχόμενη ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών. Περιλαμβάνει ευρύτερες συζητήσεις σχετικά με το τι πρέπει να κάνει ο ναυτιλιακός τομέας για την επιτυχή και δίκαιη απεξάρτηση από τον άνθρακα.
Αυτή η μετάβαση στον ναυτιλιακό τομέα θα καθοδηγείται από μια διακυβερνητική συμφωνία που θα περιορίζει επιτυχώς την υπερθέρμανση του πλανήτη στον 1,5 βαθμό μέχρι το 2050 και θα ανοίγει τον δρόμο για την ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών.
Ως εκ τούτου, το 2050 θα χρησιμοποιούνται διαφορετικά σύνολα καυσίμων που θα απαιτούν διαφορετικά συστήματα, όπως κινητήρες, συστήματα παροχής καυσίμων, δεξαμενές καυσίμων και υποδομές δεξαμενισμού. Επίσης, θα αυξηθούν οι ανάγκες εκπαίδευσης και πρόσληψης πληρωμάτων επί των πλοίων για τη λειτουργία των νέων διαφορετικών συστημάτων.
Σε αυτό το μέλλον, η ενσωμάτωση της τεχνολογίας θα πραγματοποιηθεί σταδιακά: αντανακλώντας ορισμένες από τις δυσκολίες που σχετίζονται με την επίτευξη παγκόσμιας συναίνεσης, τη διανομή των οφελών και τη διασφάλιση ότι η πολιτική, οι επενδύσεις και τα πρότυπα υγείας και ασφάλειας θα προχωρήσουν με σταθερό ρυθμό.
#2 Ταχεία, τεχνολογικά καθοδηγούμενη μετάβαση
Τα υψηλά επίπεδα παγκόσμιας συνεργασίας μπορεί επίσης να συνοδεύονται από ταχεία ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών σε ολόκληρο τον ναυτιλιακό τομέα. Αυτό
μέλλον – μια ταχεία, τεχνολογικά καθοδηγούμενη μετάβαση – θα προβλέπει αυτοματοποιημένες λύσεις, έξυπνες τεχνολογίες, αποδοτικότητα καυσίμων και συστημάτων και υψηλότερα επίπεδα ανταλλαγής δεδομένων.
Η υπόθεση σε αυτό το μέλλον είναι ότι η παγκόσμια συνεργασία για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές θα επιβάλει την ταχεία εξάπλωση νέων τεχνολογιών μέσω υψηλών επενδύσεων, οικονομικών κινήτρων και ευνοϊκών πολιτικών που θα μπορούν να συμβαδίζουν με το ρυθμό των καινοτομιών του κλάδου.
Η ταχεία εξάπλωση της τεχνολογίας, εάν γίνει με συνεργασία, θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίας στη ναυτιλία προστατεύονται καλύτερα.
Αλλά αυτό το μέλλον δεν είναι χωρίς κινδύνους, με κυριότερο την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Η αύξηση της αυτονομίας των πλοίων ανοίγει τεράστιους κινδύνους γύρω από την κυβερνοασφάλεια και τη δυνατότητα να προκαλέσει πολύ σοβαρές διαταραχές. Όχι μόνο στα πλοία, αλλά και στις λιμενικές λειτουργίες. Έτσι, αν και είναι καλό πράγμα από άποψη αποτελεσματικότητας, πρέπει να υιοθετήσουμε πολύ διαφορετικές διαδικασίες αξιολόγησης κινδύνων για να το αντιμετωπίσουμε.
#3 Περιφερειακή και κατακερματισμένη μετάβαση
Μια περιφερειακή και κατακερματισμένη μετάβαση θα συνδυάζει χαμηλά επίπεδα συνεργασίας με την ταχεία ενσωμάτωση της τεχνολογίας.
Η υπόθεση εδώ είναι ότι οι χώρες ενδέχεται να μην είναι σε θέση να συνεργαστούν για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές – είτε λόγω γεωπολιτικών είτε λόγω οικονομικών διαφορών στις προτεραιότητες – και, με τη σειρά τους, θα βασίζονται στην ταχεία ενσωμάτωση της τεχνολογίας για να επιτύχουν μονομερώς τους εθνικούς κλιματικούς στόχους και να προσαρμοστούν γρήγορα στις αυξανόμενες κλιματικές προκλήσεις. Ως εκ τούτου, οι ρυθμοί τεχνολογικής ενσωμάτωσης θα ποικίλλουν ανά χώρα, καθώς η απουσία συνεργασίας σημαίνει ότι η τεχνολογική υιοθέτηση εξαρτάται από την οικονομική και τεχνική ικανότητα.
Ο κίνδυνος εδώ είναι ότι οι φτωχότερες οικονομίες θα μείνουν πίσω, επιδεινώνοντας τις οικονομικές ανισότητες. Ένας άλλος είναι ότι οι τεχνολογίες θα αναπτυχθούν χωρίς προσεκτική εξέταση και προετοιμασία. Δεδομένου του τελευταίου, οι κίνδυνοι κυβερνοεπιθέσεων σε αυτό το μέλλον είναι ιδιαίτερα υψηλοί.
Η περιορισμένη συνεργασία, η περιορισμένη ανταλλαγή δεδομένων και οι υψηλές διακυβερνητικές εντάσεις μπορεί να αφήσουν περιθώρια σε περισσότερους κακοποιούς να δρουν με περιορισμένη εποπτεία.
#4 Καθυστερημένη μετάβαση
Η καθυστερημένη μετάβαση περιγράφει ένα μέλλον όπου η παγκόσμια συνεργασία είναι κατακερματισμένη και η υιοθέτηση της τεχνολογίας αργή, με αποτέλεσμα μη αναστρέψιμα κλιματικά σημεία καμπής.
Η επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής θα σημάνει ότι ορισμένα πλοία και αγαθά θα καταστούν ανασφάλιστα, λόγω της αναπόφευκτης αύξησης των φυσικών καταστροφών και των σκληρότερων συνθηκών στη θάλασσα που αυξάνουν τους κινδύνους να πέσουν πράγματα στη θάλασσα.
Η IPCC προειδοποιεί ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, αυτό το μέλλον προϋποθέτει τη σταδιακή ενσωμάτωση της τεχνολογίας.
Σε αντίθεση με το πρώτο σενάριο , όπου η σταδιακή υιοθέτηση της τεχνολογίας συνοδεύεται από συντονισμένες προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς, η σταδιακή ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε αυτό το πλαίσιο σημαίνει ότι δεν επιτυγχάνεται επαρκής μείωση των εκπομπών, επιδεινώνοντας τις υφιστάμενες προκλήσεις προσαρμογής σε έναν όλο και πιο ακατοίκητο κόσμο.
Διαβάστε ακόμη
ΔΕΘ: Ώρα αποφάσεων για Ταμείο Καταστροφών και παροχές 2024
Ενοίκια: Από 7% έως 20% σε έναν χρόνο η αύξηση κοντά σε σταθμούς μετρό της Γραμμής 4 (πίνακας)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ