Έτσι θα έρθουν πλούσιοι ξένοι στην Ελλάδα – το σχέδιο του ΥΠΟΙΚ

Την καθιέρωση ειδικού καθεστώτος φορολόγησης για ξένους εκατομμυριούχους που θα επενδύσουν στη χώρα μας, με βάση το μοντέλο το οποίο εφαρμόζεται στην Ιταλία προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας σe συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι, επιβεβαιώνοντας το σχετικό ρεπορτάζ του newmoney.gr.

Ο κ. Σταϊκούρας είπς ότι τα κριτήρια ουσιαστικά θα είναι δύο: «Πόσα χρόνια κατά το παρελθόν είχε βρεθεί ή ζούσε στην Ελλάδα, αλλά και το ποσό που θα επενδύσει στη χώρα μας» ο ξένος κροίσος και επενδυτής.

Οι διατάξεις για τον θεσμό του «διαμένοντος μη κατοίκου» (“Non Domiciled Resident” ή “Non-Dom”) πρόκειται να συμπεριληφθούν στο μεγάλο φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση την προσεχή Τετάρτη και να ψηφιστεί από τη Βουλή έως τα τέλη του μήνα. Το υπουργείο Οικονομικών με τις διατάξεις αυτές θα δώσει κίνητρα σε ξένους να επιλέξουν την Ελλάδα ως φορολογική έδρα, κομίζοντας μέρος από τα κεφάλαια και τις επενδύσεις τους στη χώρα μας

Όσοι υπαχθούν στο καθεστώς του Non-Dom θα πληρώνουν στην Ελλάδα έναν προκαθορισμένο εφάπαξ ετήσιο φόρο για το σύνολο των εισοδημάτων που αποκτούν ανά τον κόσμο. Στην Ιταλία, το μοντέλο της οποίας θα υιοθετήσει η κυβέρνηση, προβλέπεται σταθερή καταβολή εφάπαξ ετήσιου φόρου 100.000 ευρώ για το παγκόσμιο εισόδημα του φορολογουμένου και 25.000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς του.

Η κυβέρνηση εξέτασε τι ισχύει σε σειρά ευρωπαϊκών χωρών (Ιταλία, Μάλτα, Κύπρος, Πορτογαλία κ.ά.) και κατέληξε στην απόφαση ότι το επιτυχημένο μοντέλο της γειτονικής Ιταλίας ταιριάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά της χώρας μας. Έτσι, οι προϋποθέσεις ένταξης που σχεδιάζεται να εφαρμοστούν και στη χώρα μας είναι οι εξής:

1.    Ο ενδιαφερόμενος να μεταφέρει τη φορολογική έδρα του στην Ελλάδα και

2.    Να ήταν φορολογικός κάτοικος άλλων χωρών πλην Ελλάδος για το μεγαλύτερο διάστημα της τελευταίας 10ετίας. Στην Ιταλία προβλέπεται ότι ο ενδιαφερόμενος πρέπει να ήταν φορολογικός κάτοικος άλλης χώρας για τουλάχιστον 9 από τα 10 φορολογικά έτη που προηγούνται του έτους για το οποίο ζητεί να ενταχθεί στο καθεστώς Non-Dom.

Όπως ισχύει στην Ιταλία, έτσι και στην Ελλάδα οι εκατομμυριούχοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις που θα θελήσουν να επωφεληθούν από τα κίνητρα μεταφοράς της φορολογικής έδρας τους στη χώρα μας θα πρέπει να διαμένουν στην Ελλάδα ή να έχουν εδώ τη φορολογική κατοικία τους για τουλάχιστον 183 ημέρες στη διάρκεια του φορολογικού έτους. Το σύνολο των ημερών αυτών μπορεί να προκύπτει αθροιστικά, δηλαδή οι ημέρες δεν θα απαιτείται να είναι συνεχόμενες.

Το ευνοϊκό καθεστώς θα έχει ημερομηνία λήξης ύστερα από μία συγκεκριμένη περίοδο (15ετία στην Ιταλία) και δεν θα μπορεί να ανανεωθεί. Όσοι ενταχθούν σε αυτό θα έχουν μεν δικαίωμα να ζητήσουν την απένταξή τους νωρίτερα, αλλά δεν θα μπορούν να επανενταχθούν στη συνέχεια.

Στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θεωρούν πως η συγκυρία για την υιοθέτηση του Non-Dom είναι ιδανική, καθώς οι «φορολογικοί παράδεισοι» περιορίζονται (τον περασμένο μήνα βγήκε από τον σχετικό κατάλογο και η Ελβετία), ενώ η παρατεταμένη αβεβαιότητα γύρω από το Brexit ανησυχεί πολλούς. Επιπλέον, σύμφωνα µε πρόσφατη έκθεση της εταιρείας παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών Knight Frank, φέτος –για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια– το 26% των πολυεκατοµµυριούχων του πλανήτη σχεδιάζει να αλλάξει χώρα!

Τα άλλα συστήματα και το πλεονέκτημα του ιταλικού μοντέλου

Αντίστοιχα μοντέλα έχουν υιοθετήσει η Μάλτα, όπου προβλέπεται ενιαίος φορολογικός συντελεστής (flat tax) 15% στο παγκόσμιο εισόδημα με ελάχιστο φόρο 15.000 ευρώ, η Κύπρος, όπου προβλέπονται αφορολόγητες αγοραπωλησίες μετοχών και ομολόγων και αφορολόγητα εισοδήματα από μερίσματα και τόκους, ενώ η ελάχιστη απαιτούμενη διάρκεια παραμονής στη χώρα είναι μόλις 60 ημέρες, και η Πορτογαλία, όπου ισχύει σταθερός φορολογικός συντελεστής 20% για το παγκόσμιο εισόδημα των «διαμενόντων μη κατοίκων».

Για να απολαμβάνει κάποιος τα φορολογικά προνόμια, θα πρέπει να καταβάλλει ετησίως ένα ποσό φόρου. Το μεγάλο πλεονέκτημα του ιταλικού μοντέλου είναι ότι, επειδή δεν υπάρχει φορολογική κλίμακα και το ποσό του φόρου είναι σταθερό, ανεξαρτήτως εισοδήματος, όσο μεγαλύτερη είναι η περιουσία, τόσο αυξάνεται το όφελος. Εξάλλου, ο προκαθορισμένος φόρος των 100.000 ευρώ είναι ιδιαιτέρως δελεαστικός για τα επίπεδα πλούτου στα οποία απευθύνεται το μέτρο.

Οι φορολογούμενοι υποχρεούνται να περνούν ένα συγκεκριμένο αριθμό ημερών στη χώρα στην οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα. Έτσι, η χώρα αντλεί πρόσθετα έσοδα με τη μορφή έμμεσων φόρων, εισφορών κ.λπ. για τις δαπάνες που πραγματοποιούν οι Non-Dom κατά τη διαμονή τους σε αυτή.

Η Ιταλία εφαρμόζει το συγκεκριμένο μοντέλο από τις αρχές του 2017. Το ενδιαφέρον ένταξης σε αυτό έχει αυξηθεί κατακόρυφα το τελευταίο διάστημα, λόγω της αβεβαιότητας του Brexit. Το ειρωνικό είναι ότι η πρώτη διδάξασα τον θεσμό του διαμένοντος μη κατοίκου ήταν η Βρετανία, η οποία είχε καταστήσει το Λονδίνο τη βασική ευρωπαϊκή πόλη εγκατάστασης διεθνών επενδυτών με μεγάλη προσωπική περιουσία.

Ειδικό καθεστώς και για ξένους συνταξιούχους στη Νότια Ιταλία

Η Ιταλία υιοθέτησε πρόσφατα ακόμα ένα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς για φορολογικούς κατοίκους εξωτερικού που είναι συνταξιούχοι ξένων ασφαλιστικών ταμείων. Το καθεστώς αυτό αφορά τη μετεγκατάσταση στη Νότια Ιταλία και προϋποθέτει ο ενδιαφερόμενος να μην ήταν φορολογικός κάτοικος Ιταλίας τα τελευταία 5 χρόνια και να εγκατασταθεί σε ιταλικό δήμο με λιγότερους από 20.000 κατοίκους στη Νότια Ιταλία (Σικελία, Καλαβρία, Σαρδηνία, Καμπανία κ.λπ.). Δυνατότητα ένταξης σε αυτό το σχήμα έχουν μόνο για διάστημα έως 6 ετών κάτοικοι χωρών που έχουν υπογράψει συμφωνία διοικητικής συνεργασίας με την Ιταλία. Το σχήμα προβλέπει οριζόντιο φορολογικό συντελεστή 7% επί του εισοδήματος που αποκτήθηκε στο εξωτερικό, ο οποίος καταβάλλεται εφάπαξ έως τις 30 Ιουνίου κάθε χρόνου.