Του Κωστή Πλάντζου
“Διαζύγιο” από την εφορία παίρνουν οι κάτοικοι εξωτερικού καθώς, σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν πρέπει να θεωρούνται πια αναγκασμένοι να υποβάλουν φορολογική δήλωση στην Ελλάδα για τα εισοδήματα που απέκτησαν στην αλλοδαπή, έστω και αν η σύζυγος και τα παιδιά τους ζουν μόνιμα και εργάζονται στη χώρα μας.
Σε πιλοτική δίκη του ΣτΕ, κρίθηκε η προσφυγή ενός κατοίκου εξωτερικού (Γερμανός υπήκοος που ζει και εργάζεται στη Γερμανία) κατά του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Χολαργού, ο οποίος δεν δέχθηκε το αίτημα του φορολογούμενου να εκκαθαριστεί η κοινή φορολογική δήλωση που υπέβαλε με την σύζυγό του η οποία διαμένει στην Ελλάδα μαζί με το παιδί τους, χωρίς να δηλωθούν και να φορολογηθούν τα εισοδήματα που αυτός απέκτησε ως αρχιτέκτονας στη Γερμανία.
Το ΣτΕ απέρριψε το ισχυρισμό του προϊσταμένου της ΔΟΥ ότι η δήλωση ήταν ελλιπής χωρίς τα εισοδήματα του συζύγου. Αναγνώρισε, σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύθηκε ολόκληρη στο taxheaven,gr ότι:
– «βάσει των γενικότερων κοινωνικών και ηθικών αντιλήψεων της εποχής αλλά και ανάλογα με τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα των συζύγων, είναι νοητή η χωριστή κατοικία αυτών».
– «σε περίπτωση που έγγαμο φυσικό πρόσωπο δεν είναι υπόχρεο σε υποβολή δήλωσης φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα, για τον λόγο ότι το ίδιο δεν έχει τη φορολογική κατοικία του σ’ αυτήν, δεν τίθεται ζήτημα υποβολής κοινής δήλωσης φόρου εισοδήματος (..) με τον ή τη σύζυγο του» μόνον και μόνον επειδή ο ή η σύζυγος είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.
Ουσιαστικά το ΣτΕ αμφισβητεί την υποχρέωση που απορρέει από τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος –για τους κατοίκους εξωτερικού εν προκειμένω τουλάχιστον- για υποβολή κοινής φορολογικής δήλωσης των συζύγων. Και αυτό παρότι το άρθρο 67 του ν.4172/2013 ορίζει πως «οι σύζυγοι, κατά τη διάρκεια του γάμου, υποχρεούνται να υποβάλουν κοινή δήλωση για τα εισοδήματά τους στα οποία ο φόρος, τα τέλη και οι εισφορές που αναλογούν υπολογίζονται χωριστά στο εισόδημα καθενός συζύγου».
Σύμφωνα με το ΣτΕ, η ΔΟΥ απαιτούσε –με βάση τις οδηγίες που τους έχει δώσει το υπουργείο Οικονομικών- να γίνει υποβολή κοινής δήλωσης των δύο συζύγων, με το επιχείρημα μόνον ότι η σύζυγος και το παιδί του προσφεύγοντος βρίσκονται στην Ελλάδα, παραβλέποντας τα επιχειρήματα του συζύγου πως, κατά το φορολογικό έτος 2014, η φορολογική κατοικία του ιδίου ήταν η Γερμανία.
Αν και η απόφαση αφορά κατ’ αρχήν τον προσφεύγοντα, το δεδικασμένο αυτό υποχρεώνει ενδεχομένως το υπουργείο Οικονομικών να επανεξετάσεις τη στάση τους και τις οδηγίες που δίνει στις εφορίες, ή ακόμα και να φέρει αλλαγές στο σύστημα Taxis προκειμένου να μπορεί να δέχεται και ξεχωριστά τις δηλώσεις των δύο συζύγων.
Το ΣτΕ κάνει ειδική μνεία στο θέμα του σχεδιασμού του Taxis τονίζοντας ότι «από την εξεταζόμενη άποψη δεν ασκούν επιρροή -υπό την έννοια ότι δεν συνεπάγονται υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης- περιορισμοί τυχόν ανακύπτοντες από τις τεχνικές ρυθμίσεις και δυνατότητες του συστήματος της (…) ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος», δηλαδή την απουσία πρόβλεψης της δυνατότητας για υποβολή δήλωσης από τον ένα μόνο σύζυγο όταν ο άλλος δεν είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας «διότι το σύστημα αυτό θα πρέπει αντιθέτως να προσαρμόζεται στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ορθής εφαρμογής της και όχι η εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας να προσαρμόζεται στις δυνατότητες του συστήματος».