Η Γερμανία φαίνεται να έχει πάθει εμμονή με την ιδέα της δημιουργίας ενός εθνικού τραπεζικού πρωταθλητή. Μήπως γιατί έτσι σκέφτεται ότι θα μπορέσει να αναμετρηθεί με τις μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ; Ή μήπως ότι θα επαναβεβαίωσει την κυριαρχία της ως η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία;

Είτε έτσι ή αλλιώς, φαίνεται, όπως σημειώνει το CNBC, ότι η χώρα πασχίζει να φτιάξει ακόμα μια τράπεζα «πολύ μεγάλη για να πτωχεύσει».

Πίσω στο 2007, η Deutsche Bank είχε ισολογισμό 2 τρισ. ευρώ και αγοαραία κεφαλαιοποίηση σχεδόν 50 δισ. ευρώ, έναντι της Commerzbank με συνολικά assets 270 δισ. ευρώ και κεφαλαιοποίηση 17 δισ. ευρώ. Την τελευταία δεκαετία όμως αυτό το χάσμα μίκρυνε.

Κι αυτό γιατί η Deutsche Bank έχασε 600 δισ. ευρώ των assets της και η κεφαλαιοποίησή της υποχώρησε κατά 60%. Από την άλλη, η Commerzbank κέρδισε περί τα 100 δισ. στερλίνες σε ότι αφορά τα συνολικά της assets, άχσε ό,ως το 50% της κεφαλαιοποίσής της.

Μια συγχώνευση θα δώσει πρόσβαση σε assets 1,9 τρισ. ευρώ και στς δυο τράπεζες και η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται να βιάζεται για την ολοκλήρωση αυτού του σχεδίου.

Η όποια συγχώνευση όμως μπορεί να θεωρηθεί ως αντίθετη προς τη βούληση του πρώην CEO της DB, John Cryan, του τωρινού επικεφαλής, Christian Sewing, καθώς και του Peter Altmaier, υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας.

Και οι τρεις τους έχουν επαναβεβαιώσει την πίστη τους στη στρατηγική της Deutsche Bank και στη θέση της ως μιας από τις ισχυρότερες ευρωπαϊκές τράπεζες.

Ο Sewing ανέλαβε Διευθύνων Σύμβουλος τον Απρίλιο του 2018 και τον Σεπτέμβριο είπε ότι η τράπεζα μπορεί να εξετάσει την πραγματοποίηση συζητήσεων για συγχώνευση εφόσον ενισχύσει την κερδοφορία της τους επόμενους 18 μήνες. Ενώ η συγχώνευση θα δώσει πρόσβαση στην Deutsche Bank σε πολύ μεγαλύτερα assets, θα μπορούσε επίσης να σημαίνει τη δημιουργία «τρύπας» πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, διότι θα επιβάλλει την επαναξιολόγηση των περιουσιακών στοιχείων της και τον κίνδυνο μείωσης των θέσεων εργασίας κατά 30.000.

Η συγχώνευση, εάν τελικά γίνει, θα χαρακτηριστεί από μερικές δυσκολίες. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να κατέχει περίπου το 15% της Commerzbank και μια συγχώνευση θα σήμαινε ότι το γερμανικό Δημόσιο θα είχε μεγαλύτερο λόγο στις συναλλαγές της τράπεζας. Θα μπορούσε επίσης να σημάνει ότι οι τράπεζες ενδέχεται να πιεστούν να είναι πιο risk averse στις συναλλαγές τους σε σχέση με αυτό που ήταν πριν από δέκα χρόνια. Συνοψίζοντας, οι δυο γερμανικές τράπεζες προσβλέπουν σε μια συγχώνευση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι απόλυτα εγγυημένη και η αρμονική συμβίωση.