Η εντεινόμενη αυξητική πορεία του πληθωρισμού τείνει να γίνει ένα δομικό πρόβλημα για την πορεία της οικονομίας και κυρίως για την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών. Μπορεί να μην είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση γι’ αυτό το κύμα ακρίβειας αφού είναι εξωγενή τα αίτια και πλήττουν όλο τον πλανήτη και εστιάζονται κυρίως στην ενεργειακή ακρίβεια, αλλά ο κόσμος που πληρώνει τη ζημιά, δεν κάθεται να κάνει γεωπολιτικές αναλύσεις και περιμένει από την κυβέρνησή του να τον ανακουφίσει.

Το πώς και με ποια μέσα, μάλλον δεν τον αφορά. Όταν κρυώνει και αναγκάζεται να περικόψει από τις βασικές του ανάγκες η εύκολη απόδοση ευθυνών για την κατάστασή του, είναι η κυβέρνηση. Δεν είναι έκπληξη αλλά το αναμενόμενο, όπως γίνεται πάντα.

Αν το δούμε ρεαλιστικά, δεν ξέρω αν υπάρχουν περιθώρια να μπορεί η κυβέρνηση να ανακόψει στην παρούσα φάση την ακρίβεια. Κι όλα αυτά που ακούμε για συμφωνίες κυρίων με τα σούπερ μάρκετ για απορρόφηση των αυξήσεων από τους προμηθευτές και την εντατικοποίηση των ελέγχων για αισχροκέρδεια, τα ακούω βερεσέ.

Να ‘χαμε να λέγαμε και για να μην τους πουν πως απλά κάθονται και παρακολουθούν απαθείς τα αλλεπάλληλα κύματα αυξήσεων. Όπως δεν πέσαμε από τα σύννεφα όταν ο Σταΐκούρας άδειασε τον Γεωργιάδη για τη δήθεν εξέταση του ενδεχομένου μείωσης του ΦΠΑ.

Κι αυτό γιατί απλά ο ΦΠΑ είναι ο μόνος σίγουρος φόρος που μπορεί να περιμένουν τα κρατικά ταμεία μαζί με τον φόρο εισοδήματος των εργαζομένων που παρακρατείται στην πηγή. Όλοι οι άλλοι φόροι, κινούνται από ρύθμιση σε ρύθμιση και από δόσεις σε περισσότερες δόσεις!

Αυτό όμως που σίγουρα μπορεί να κάνει, είναι να συνεχίσει και να ενισχύσει τις επιδοτήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου όσο αντέχει δημοσιονομικά. Φυσικά, χωρίς να εκτροχιαστεί ο προϋπολογισμός γιατί τότε θα έχουμε άλλα προβλήματα και θα ανοίξει άλλος ένας φαύλος κύκλος συμπίεσης των εσόδων των πολιτών με ελλείμματα και καμπανάκια από τους δανειστές.

Μπορεί επίσης σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, να βοηθηθούν με κάποιο τρόπο τα ευάλωτα νοικοκυριά και να ενισχυθεί περισσότερο από τις ανακοινωμένες αυξήσεις ο κατώτατος μισθός.

Μια άλλη παράμετρος, ιδιαίτερα σημαντική για τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε με την πρόσθετη επιβάρυνση της συνεχιζόμενης υγειονομικής κρίσης, είναι οι φοροελαφρύνσεις και οι εισφοροελεφρύνσεις.

Να μη γίνει δηλαδή αφορμή η ακρίβεια να ξεχαστεί η κυβερνητική ατζέντα, δεδομένου μάλιστα πως η κλεψύδρα του χρόνου για τις εκλογές μετράει πλέον αντίστροφα.

Και τούτο γιατί εκτός από τα ευάλωτα νοικοκυριά που πρέπει να προηγούνται στις μέριμνες της κάθε κυβέρνησης, υπάρχει και η περίφημη μεσαία τάξη η οποία και πάλι πλήττεται και πρέπει με κάποιο τρόπο να δει δράσεις που θα μετριάζουν τις απώλειες που υφίσταται από την ακρίβεια και η οποία με μέτριους υπολογισμούς θα στοιχίσει περί τα 2.000 ευρώ σε ένα μεσαίο νοικοκυριό.

Πάντως, από τη στιγμή που διαφαίνεται πως η υγειονομική κρίση έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα για το τέλος της, η κυβέρνηση, αν θέλει να αποκτήσει και πάλι την κυριαρχία της στο πολιτικό σκηνικό αφού αυτή έχει τρωθεί τους τελευταίους μήνες, πρέπει να πάρει σημαντικές οικονομικές πρωτοβουλίες που θα έχουν άμεσα και απτά αποτελέσματα.

Γιατί πλησιάζει ο καιρός που θα πρέπει να γίνει ένας συνολικός απολογισμός του έργου της σ’ αυτά τα σχεδόν τρία χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι και αλίμονο αν επισκιασθεί το έργο της μόνο από τους νεκρούς της πανδημίας και τις ΜΕΘ. Γιατί οι καλοπροαίρετοι δεν παραβλέπουν πως έχουν γίνει παράλληλα σημαντικά βήματα για επενδύσεις, για ανάπτυξη και μείωση φόρων, αλλά και την απασχόληση, τα οποία όμως δεν επαρκούν. Χρειάζονται να γίνουν κι άλλα πολλά για να πιστοποιηθεί ένας θετικός απολογισμός σε όλα τα επίπεδα.

Κι ας μην ξεχνάμε πως ο Έλληνας στο τέλος ψηφίζει με γνώμονα την… τσέπη του!