Αυτό που κυριολεκτικά με ξεπερνά με την κυβέρνηση είναι που ενώ έχει φορτώσει στην ελληνική κοινωνία τα πάνδεινα, αντί να απολογείται και να κάνει αυτοκριτική γιατί αναγκάστηκε να τα δώσει όλα στους δανειστές, βγαίνει από πάνω και επαίρεται για τη μεγάλη της επιτυχία!
Ακούσαμε τον πρωθυπουργό στο show του Υπουργικού Συμβουλίου να θριαμβολογεί για τη μεγαλοφυή ιδέα και επιτυχία της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να επιβάλουν κόφτη, κάτι που οι προηγούμενοι δεν θα μπορούσαν να το σκεφτούν και μόνο τα δικά του σαΐνια το εμπνεύστηκαν! Τον ονόμασε μάλιστα και… κόφτη χρέους!
Δηλαδή ένα εργαλείο που θα κόβει το χρέος της χώρας, μια και οι δανειστές αρνούνται να το κάνουν! Αυτό πλέον ξεφεύγει από τα όρια της πολιτικής υπερβολής και ξεπερνά ακόμα και αυτά του παραλόγου.
Δεν ξέρω αν ακόμα και το κομματικό ακροατήριο πείθεται από αυτές τις αρλούμπες, πάντως η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας αντιλαμβάνεται διαφορετικά σε ποιους απευθύνεται αυτός ο κόφτης και η πιο τρανή απόδειξη είναι ότι ο Σόιμπλε και οι συν αυτώ τον έκαναν ασμένως αποδεκτό. Για όσους λοιπόν καταλαβαίνουν στοιχειωδώς τι διαβάζουν, στο σχετικό πολυνομοσχέδιο ο κόφτης αυτός θα ενεργοποιείται αυτόματα μόλις ξεφεύγουν τα δημοσιονομικά και θα κόβει δαπάνες και φυσικά όχι χρέος. Τουτέστιν, θα κόβει από δαπάνες δημοσίων επενδύσεων, κοινωνικές δαπάνες αλλά και δαπάνες μισθοδοσίας Δημοσίου και συντάξεις.
Προς τι λοιπόν τα γέλια, οι ειρωνείες και η κομπορρημοσύνη του πρωθυπουργού μας; Προς τι και τα χειροκροτήματα των υπουργών του; Και αν είναι τόσο καλό αυτό το μέτρο που άκουσον-άκουσον θα κόβει χρέος, γιατί ο Τσακαλώτος στη Βουλή υπεραμυνόταν του μέτρου ότι είναι προληπτικό και δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστεί; Μα αν ήταν να κόβει χρέος, γιατί δεν το θέτουν σε εφαρμογή από αυτή κιόλας τη στιγμή; Εκτός αν εννοούσε ως κόφτη ότι δεν θα πληρώνουμε περισσότερα από το 15% του ΑΕΠ ετησίως για το χρέος μας.
Αυτό όμως δεν είναι για γέλια αλλά για κλάματα, αφού θα πληρώνουμε 25 δισ. ετησίως.
Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία. Μετέρχονται όλα τα μέσα και τις μεθόδους, προκαλούν την κοινή λογική και στο όνομα της προστασίας δήθεν των φτωχότερων στρωμάτων της κοινωνίας μας οδηγούν σε μια κομμουνιστικού τύπου ισότητα στη μιζέρια. Ποιες κόκκινες γραμμές, ποιες αριστερές ιδεολογίες και κουραφέξαλα. Για να καταλάβω κι εγώ, πώς προστατεύονται οι φτωχοί, οι μισθοί και οι συντάξεις; Με το κόψιμο του ΕΚΑΣ, την αύξηση του ΦΠΑ και τη βροχή νέων έμμεσων φόρων;
Πώς προστατεύεται η πρώτη κατοικία του δανειολήπτη όταν δίνεται η διαχείριση των δανείων ακόμα και αξίας κάτω των 140.000 ευρώ στα κοράκια και στις εισπρακτικές εταιρείες; Πώς προστατεύεται ο εθνικός πλούτος όταν παραχωρείται στους διαχειριστές των δανειστών για 99 χρόνια; Πώς θα έρθει η ανάπτυξη (τρομάρα μας) όταν με τα νέα μέτρα θα αφαιρεθούν άλλα 5,5 δισ. ευρώ από την ελληνική κοινωνία; Πώς θα επιτευχθούν τα πλεονάσματα στους προϋπολογισμούς όταν μήνα με τον μήνα τα έσοδα πέφτουν έξω και αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών; Μήπως έχουν και δεν πληρώνουν και είναι βιτσιόζοι να φορτώνουν με χρέη και τόκους εαυτούς και απογόνους; Πώς θα έρθουν επενδυτές στην Ελλάδα όταν η φορολογία αγγίζει το 35%, ενώ στη γεωγραφική μας γειτονιά φορολογούνται με 10%; Ψάχνουν για κορόιδα; Πώς θα μεγαλώσει η πίτα του ΑΕΠ αν δεν έρθει φρέσκο χρήμα από εξαγωγές ελληνικών προϊόντων και επενδύσεις; Με την ανακύκλωση της εσωτερικής μιζέριας; Πώς θα αποκτήσουν όραμα η κοινωνία και η νέα γενιά, με τους κομματικούς στρατούς μετακλητών τύπου Καρανίκα ή τους πειραματισμούς Φίλη στην Παιδεία και τις απόψεις του για «παρά φύσιν διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών» και τις «πριγκίπισσες»; Πώς θα βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια με συνεχιζόμενη ύφεση και καμιά ελπίδα ανάκαμψης λόγω εγκληματικής πολιτικής ανικανότητας; Οι αγορές υπάρχει περίπτωση να εμπιστευτούν μια τέτοια κυβέρνηση και να μας δανείσουν; Προφανώς όχι.
Και άντε να δεχθώ ότι όλα αυτά που αποδέχθηκαν και υπέγραψαν τα έκαναν γιατί προσχώρησαν επιτέλους στον ρεαλισμό και κατανόησαν τον τρόπο λειτουργίας του οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο κινείται η χώρα. Ας κόψουν, όμως, το παραμύθι με τις αριστερές ιδεολογίες και όλα αυτά τα φούμαρα γιατί, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, ο μοναδικός τους στόχος είναι να προστατεύσουν τους «δικούς τους» και να πάρουν τη ρεβάνς από όσους είναι απέναντι, δηλαδή το 80% και πλέον των Ελλήνων.