Η αντίληψη ότι οι πρόεδροι Donald Trump και Xi Jinping κατάφεραν να πετύχουν εμπορική εκεχειρία θα είναι πιθανώς βραχύβια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δύο άνδρες έχουν λιγότερη εξουσία πάνω στις δυνάμεις που διαμορφώνουν το παγκόσμιο εμπόριο από όση θα ήθελαν να έχουν.

Η πτώση του εμπορίου και της μεταποίησης ξεκίνησε μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση, πολύ πριν από την άνοδο καθενός από τους δυο ηγέτες στην εξουσία και πολύ πριν την έναρξη της επιβολής δασμών μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου. Ο εμπορικός πόλεμος έχει πλήξει την εμπιστοσύνη, αλλά είναι απλώς η μια πλευρά από τα βαθύτερα ρεύματα της παγκόσμιας οικονομίας, τα οποία οδηγούνται από την παλίρροια και την άμπωτη των πιστώσεων.

Επιφανειακά, η συμφωνία του σαββατοκύριακου για την επανάληψη των συνομιλιών μπορεί να έχει θέσει μια βάση στο συναίσθημα. Δεν άλλαξε το βραχυπρόθεσμο- μεσοπρόθεσμο τοπίο: Η οικονομική επέκταση των ΗΠΑ έγινε η μακροβιότερη, ενώ η Κίνα βρίσκεται σε μακροχρόνια επιβράδυνση με βραχυχρόνια σημεία πόνου. Και η Ευρώπη, ταλαντεύεται. Την περασμένη δεκαετία, ο πληθωρισμός ήταν σχεδόν κάλμα και οι αγορές εξακολουθούν να ζητούν από τις κεντρικές τράπεζες να σώσουν την παρτίδα. Η ιδέα ότι η λαμπρότητα και η τελετουργία σε μια συνάντηση της ομάδας των 20 θα αναδιαμορφώσουν την παγκόσμια οικονομία, είναι απλώς μια πλάνη.

Το παγκόσμιο εμπόριο αυξήθηκε με ταχείς ρυθμούς μέχρι τη χρηματοπιστωτική κρίση και, παρά την προσωρινή ανάταση μετά το ξέσπασμά της, δεν κατάφερε ποτέ να ξανακερδίσει τη ζωτικότητά του. Η επιβράδυνση ξεκινά από το 2011, εκτός από μια σύντομη ανάπαυλα το 2017, κυρίως λόγω της συρρίκνωσης των τραπεζικών δανείων, σύμφωνα με πρόσφατη ομιλία υψηλόβαθμου υπαλλήλου της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS).

Οι αλυσίδες παγκόσμιας αξίας δημιουργούν μεγάλες απαιτήσεις σε κεφάλαια κίνησης, μεγάλο μέρος των οποίων εξαρτάται από τη βραχυπρόθεσμη τραπεζική πίστωση, εξήγησε ο Hyun Song Shin, επικεφαλής της έρευνας της BIS στο Βερολίνο πριν από έξι εβδομάδες. Καθώς οι αλυσίδες εφοδιασμού μεγαλώνουν και είναι πιο πολύπλοκες, εξαρτώνται περισσότερο από τους όρους χρηματοδότησης. Όταν οι συνθήκες δανεισμού σφίγγουν, η εκτόξευση αρχίζει να συρρικνώνεται και οι αλυσίδες εφοδιασμού καθίστανται λιγότερο βιώσιμες.