Η αντιμετώπιση της ευθύνης και της ζήλιας που συνοδεύει την κληρονομιά μεγάλου πλούτου είναι ένα παρεξηγημένο βάρος, σύμφωνα με την Susanne Klatten και τον Stefan Quandt, τα δισεκατομμυριούχα αδέλφια που κατέχουν μαζί σχεδόν το ήμισυ της BMW AG.

«Πολλοί πιστεύουν ότι καθόμαστε μονίμως χαλαροί σε ένα yacht στη Μεσόγειο», δήλωσε η Klatten στο Manager Magazin, σε μια σπάνια συνέντευξη που παραχώρησε με τον μικρότερο αδερφό της και δημοσιεύθηκε την Πέμπτη. «Ο ρόλος ως θεματοφύλακας του πλούτου έχει ορισμένες προσωπικές πτυχές που δεν είναι τόσο ευχάριστες».

Η Klatten, της οποίας ο πατέρας Herbert Quandt βοήθησε στη διάσωση της BMW στα τέλη της δεκαετίας του 1950 -, είναι ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος της Γερμανίας με περιουσία αξίας 18,6 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με τον Δείκτη Bloomberg Billionaires. Έχει επίσης συμμετοχή στη χημική εταιρεία Altana AG και στην εταιρεία παραγωγής άνθρακα SGL Carbon SE.

Ο Quandt, ο οποίος κατέχει μερίδια στην εταιρεία logistics Logwin και στην εταιρεία ομοιοπαθητικής ιατρικής Heel, έχει περιουσία με καθαρή αξία 15,5 δισ. δολάρια. Τόσο ο ίδιος όσο και η αδελφή του συμμετέχουν στο εποπτικό συμβούλιο της BMW.

«Και για τους δυο μας, δεν είναι τα χρήματα που μας οδηγούν», δήλωσε ο Quandt. «Πάνω απ ‘όλα, είναι η ευθύνη για την εξασφάλιση θέσεων εργασίας στη Γερμανία».

Οι δύο κληρονόμοι δηλώνουν ότι νιώθουν άνετα με τους ρόλους τους, αλλά αρχικά αγωνίστηκαν για να αποκτήσουν υψηλού επιπέδου θέσεις σε νεαρές ηλικίες. Ο Quandt, ο οποίος ήταν 30 ετών όταν πήρε θέση στο διοικητικό συμβούλιο, δήλωσε ότι θα προτιμούσε να εργαστεί λίγα χρόνια ως «απλός» διευθυντής προϊόντων κάπου ή να σπουδάσει αρχιτεκτονική.

«Δεν είχα την κατάλληλα αφετηρία: Τώρα λοιπόν έρχομαι και δείχνω σε όλους πως γίνεται», δήλωσε ο Quandt, ο οποίος αμφισβητεί το σκεπτικό του φόρου κληρονομιάς. «Αντίθετα, υπήρχε μια συνεχής αμφισβήτηση, που συνδέεται με την αυτοπεποίθηση.»

Η Klatten, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας το 1978, όταν η αστυνομία κατόρθωσε να αποτρέψει σχέδιο απαγωγής της ίδιας και της μητέρας της Johanna, υποστηρίζει ότι η αναδιανομή πλούτου δεν ισχύει και ότι μία δίκαιη κοινωνία επιτρέπει στους ανθρώπους να αρπάζουν τις ευκαιρίες ανάλογα με τις ικανότητες τους.

«Η δυναμική μας ανακόπτεται από το ρόλο του κληρονόμου και την υπηρέτηση του συγκεκριμένου σκοπού», επισήμανε η ίδια. «Εργαζόμαστε σκληρά σε καθημερινή βάση».