Κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες στην εξουσία, οι λαϊκιστές ηγέτες της Ιταλίας πρόλαβαν να πυροδοτήσουν μια διαμάχη με τη Γαλλία για τη μετανάστευση και απείλησαν να ξεπεράσουν ένα εμπορικό ορόσημο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Καναδά.
Δεν είναι καθόλου αυτός ο τρόπος να γίνει μια κυβέρνηση φίλη με τους ευρωπαίους εταίρους κι εκείνους που βρίσκονται σε καθοριστικές θέσεις αποφασιστικής σημασίας, ειδικά όταν η Ιταλία επιδιώκει να εγκρίνει το σχέδιο προϋπολογισμού μεγάλων δαπανών που θα υποβάλει στις Βρυξέλλες σε τέσσερις μήνες.
Αλλά, δεν είναι μόνο αυτά που θέλει η Ιταλία από την ΕΕ: Ο υπουργός βιομηχανίας Luigi Di Maio, αρχηγός του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα επιδιώξει μεγαλύτερο κομμάτι από την κατανομή των κονδυλίων βοήθειας της ΕΕ. Ο εταίρος του συνασπισμού, ο υπουργός Εσωτερικών Matteo Salvini της Λέγκας του Βορρά, καλεί άλλες χώρες να κάνουν περισσότερα για να δεχτούν τους μετανάστες που διασχίζουν τη Μεσόγειο και τα πλοία που τους μεταφέρουν αλλάζουν ρότα, αν και κατευθύνονται προς την Ιταλία.
Οι απαιτήσεις αυτές υπάρχει κίνδυνος να έλθουν σε σύγκρουση με μια μη διατυπωμένη, αλλά θεμελιώδη αρχή της ΕΕ: Δινεις κάτι, παίρνεις κάτι. Εάν οι ηγέτες της Ιταλίας αποξενωθούν από τα κράτη που πρέπει να είναι οι σύμμαχοί τους, μπορεί να βρουν πολύ μικρή κατανόηση όταν επιδιώκουν τη στήριξη της δικής τους ατζέντας.
Η ιταλική διαμάχη με τη Γαλλία για τη μετανάστευση “δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε φίλους”, δήλωσε ο ιδρυτής της LC Macro Advisors Ltd., Lorenzo Codogno και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος στο ιταλικό Υπουργείο Οικονομικών. “Αλλά νομίζω ότι σε αυτό το θέμα δεν τους νοιάζει να έχουν φίλους. Πραγματικά θέλουν να επιβάλουν τη θέση τους”.
