Της Κατερίνας Καραμούτσου
Προβληματισμό προκαλεί στο ελληνικό οικονομικό επιτελείο, ενόψει της συνάντησης Τσίπρα – Τραμπ την Τρίτη, η νέα αμερικανική στρατηγική για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία παρουσιάστηκε από τον υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ, Στίβεν Μνούτσιν, στο περιθώριο της Ετήσιας Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιννγκτον.
Ο υπουργός παρουσίασε τις θέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης για τους δύο θεσμούς, ζητώντας βαθιά αναδιοργάνωση στον τρόπο λειτουργίας τους. Ο Μνούτσιν κάλεσε το ΔΝΤ να μειώσει τα λειτουργικά του κόστη και να επανεξετάσει τον τρόπο με τον οποίο υλοποιεί τα προγράμματα διάσωσης, δημιουργώντας ερωτηματικά για το τι θα σημάνει αυτό για την συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα και την «ευελιξία» του θεσμού από εδώ και στο εξής.
«Καθώς προχωράμε στην μετά κρίσης εποχή, το Ταμείο θα πρέπει να προχωρήσει σε αναδιοργάνωση των προγραμμάτων δανεισμού του δίνοντας προτεραιότητα σε μεταρρυθμίσεις του ιδιωτικού τομέα, οι οποίες θα οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη. Σε πάρα πολλές χώρες ο δημόσιος τομέας υπερέχει του ιδιωτικού» είπε χαρακτηριστικά, ενώ πρόσθεσε ότι το Ταμείο πρέπει να λειτουργεί ως «υπόδειγμα» δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε ενδεχομένως να επισπεύσει την αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, αν αυτό δεν συνάδει πλέον με το αυστηρότερο πλαίσιο λειτουργίας του Ταμείου.
Την ίδια στιγμή, η νέα στρατηγική δημιουργεί προβλήματα στις ελληνικές επιδιώξεις για τη χρηματοδότηση του προγράμματος εγγυημένης απασχόλησης για τη δημιουργία 300.000 θέσεων εργασίας από την Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο Αμερικανός ΥΠΟΙΚ άσκησε κριτική για τον τρόπο διαχείρισης των κεφαλαίων και δήλωσε πως η Ουάσινγκτον δεν πρόκειται να συμμετάσχει στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του οργάνου, όπως ζήτησε ο πρόεδρός της, Τζιμ Γιονγκ Κιμ. «Η αύξηση κεφαλαίου δεν είναι λύση, όταν τα υφιστάμενα κεφάλαια δεν διοχετεύονται αποτελεσματικά. Η ζήτηση για φθηνό δανεισμό πάντα θα ξεπερνά την προσφορά. Το κλειδί είναι να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί οι πόροι χρησιμοποιούνται εκεί που είναι περισσότερο απαραίτητοι και πετυχαίνουν βιώσιμα αποτελέσματα» είπε.
Σύμφωνα με τον Μνούτσιν, είναι βασικό τα κεφάλαια να χρησιμοποιούνται για πιο φτωχές χώρες, κι όχι για πλουσιότερες οικονομίες, οι οποίες έχουν πρόσβαση και σε άλλες πηγές χρηματοδότησης.