Τετραήμερη εργασία. Είναι, πια, γεγονός; Αλλά ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Τουλάχιστον, στις ΗΠΑ…
Οι αμερικανικές εταιρείες, λοιπόν, άρχισαν για πρώτη φορά να αφήνουν το προσωπικό να φεύγει από το γραφείο λίγες ώρες νωρίς τα απογεύματα της Παρασκευής μεταξύ της Ημέρας Μνήμης και της Ημέρας της Εργασίας στη δεκαετία του ’60. Στόχος τότε ήταν τα στελέχη της πόλης της Νέας Υόρκης να γλιτώσουν την κίνηση προς το Hamptons.
Ενώ οι λεγόμενες «καλοκαιρινές Παρασκευές» είχαν γίνει πιο σπάνιο και πολυπόθητο προνόμιο τα τελευταία χρόνια, ένας αυξανόμενος αριθμός εργαζομένων έχει αρχίσει να προσφέρει στον εαυτό του μια «κουτσουρεμένη» εργασιακά τελευταία ημέρα της εβδομάδας —συχνά δουλεύοντας από το σπίτι— όλο το χρόνο, γράφουν οι Financial Times.
Οι ρυθμοί εργασίας εξελίσσονται από την αρχή της πανδημίας. Στα τέλη του 2020, καθώς οι εργοδότες άρχισαν να πιέζουν για επιστροφή στο γραφείο, ορισμένοι επέμεναν οι εργαζόμενοι να εμφανίζονται αυτοπροσώπως τις Παρασκευές για να αποφευχθεί η διολίσθηση σε «τριήμερα Σαββατοκύριακα», δήλωσε ο Nick Bloom, καθηγητής οικονομικών του Stanford που μελετά δεδομένα στο χώρο εργασίας.
Όμως, καθώς η έλλειψη εργατικού δυναμικού μετατόπισε την ισορροπία δυνάμεων προς τους εργαζομένους, ορισμένοι από αυτούς μπόρεσαν να διαπραγματευτούν να εργάζονται από το σπίτι ιδιαίτερα τις Παρασκευές, και να δίνουν στον εαυτό τους όλο και πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας εκείνη την ημέρα.
Την περασμένη εβδομάδα, τα κτίρια γραφείων σε 10 πόλεις των ΗΠΑ είχαν κατά μέσο όρο 55,9% της πληρότητας πριν από την πανδημία την Τρίτη, σε σύγκριση με μόλις 31,3% την Παρασκευή, σύμφωνα με ανάλυση των δεδομένων από τις κάρτες πρόσβασης κτιρίων γραφείων από την πάροχο συστημάτων ασφαλείας Kastle Systems. Στη Νέα Υόρκη, η συμμετοχή τις Παρασκευές ήταν μόλις 20,5%.
Περισσότεροι από δώδεκα εργαζόμενοι στη Νέα Υόρκη είπαν στους Financial Times ότι αυτό που ξεκίνησε ως «Παρασκευές χωρίς συσκέψεις» ή «Παρασκευές χωρίς κάμερα» που είχε σκοπό να μειώσει την κούραση από τις βιντεοκλήσεις – στην πραγματικότητα μετατράπηκε σιγά σιγά σε… αργία.
Καθώς περισσότερες εταιρείες υιοθετούν ένα υβριδικό μοντέλο, οι εργαζόμενοι είπαν ότι η συγκέντρωση των εργασιών γραφείου γύρω στα μέσα της εβδομάδας σήμαινε ότι οι περισσότερες κρίσιμες εργασίες και συναντήσεις οργανώνονται για Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη. Αυτό το πρόγραμμα άφηνε λίγα πιεστικά ζητήματα για τις Παρασκευές, είπαν οι εργαζόμενοι, επιτρέποντάς τους να γεμίσουν το τελευταίο τους απόγευμα της εβδομάδας με ψώνια, προπόνηση και οικογενειακές δραστηριότητες ή να φύγουν νωρίς για εκδρομές το Σαββατοκύριακο.
Πάντως, για να συνεχίσουμε από εκεί που άρχισε αυτό το κείμενο, αυτή η εξέλιξη έχει προβλεφθεί εδώ και δεκαετίες. Ο Ρίτσαρντ Νίξον είπε στους New York Times το 1956 ότι οι Αμερικανοί θα εργάζονταν μόνο τέσσερις ημέρες την εβδομάδα στο «όχι πολύ μακρινό μέλλον» προκειμένου να βιώσουν «πληρέστερη οικογενειακή ζωή». Ωστόσο, οι περισσότεροι εργοδότες επιλέγουν τις 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα που επιβλήθηκε για πρώτη φορά με νόμο το 1938.
Η πανδημία αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για το αν οι εταιρείες πρέπει να στραφούν σε τετραήμερη εβδομάδα εργασίας. Πέρυσι, σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα, 61 βρετανικές εταιρείες μείωσαν το ωράριο εργασίας τους κατά 20% για έξι μήνες πέρυσι.
Η τετραήμερη εργασία, λοιπόν, δεν είναι ακόμα καθεστώς. Αλλά είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν πως όλο αυτό δεν είναι μακριά…
Διαβάστε ακόμη
Κρυπτονομίσματα: Αυτοί είναι οι δισεκατομμυριούχοι που έχασαν όλα τα χρήματά τους (pics)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ