Με την ανάληψη της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Κατάρ επιχείρησε να αναβαθμίσει εντυπωσιακά τη διεθνή δημόσια εικόνα του. Για έναν ολόκληρο μήνα τα βλέμματα όλου του κόσμου ήταν στραμμένα πάνω στη μικροσκοπική, αλλά πάμπλουτη αυτή χώρα του Κόλπου, την ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία του πλανήτη.
Παρά τα αναμενόμενα παρατράγουδα και το ουκ ολίγα αρνητικά σχόλια, η προσοχή που επέφερε το Μουντιάλ αποτέλεσε ένα ακόμα σημαντικό λιθαράκι στη μετατροπή της χώρας από μια ασήμαντη άνυδρη χερσόνησο, σπαρμένη με φυλές, σ’ ένα από τα πλουσιότερα κράτη του πλανήτη.
Η αποκάλυψη, όμως, του σκανδάλου χρηματισμού στο Ευρωκοινοβούλιο, που είχε έντονο και άρωμα Ελλάδας, εξαιτίας της εμπλοκής της Εύας Καϊλή, λειτούργησε σαν μπούμεραγκ. Αυτή τη φορά, το εμιράτο βρίσκεται στο κέντρο μίας θύελλας που το συμπαρασύρει κατά τρόπο που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη ζημιά που είχε προκαλέσει στη Σαουδική Αραβία η υπόθεση της δολοφονίας του Κασόγκι.
Με έκταση περίπου όσο η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, το Κατάρ διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η εκμετάλλευσή τους έδωσε στο εμιράτο τεράστια οικονομική ισχύ, μέσω της οποίας απογαλακτίσθηκε πολιτικά από το Ριάντ. Έτσι, το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γεγονός της τετραετίας, εκτός από μία προσπάθεια διεθνούς προβολής, ήταν και μια ευκαιρία να αξιοποιηθούν τα τεράστια λιμνάζοντα κεφάλαια που διαθέτει το εμιράτο.
Ενδεικτικό είναι ότι για τα έργα υποδομής ξοδεύτηκαν 220 δισ. δολάρια. Μία σύγκριση είναι ενδεικτική: Το 2006 η Γερμανία είχε δαπανήσει για την ίδια ποδοσφαιρική εκδήλωση 4,3 δισ. Το 2010, η Νότιος Αφρική 3,6 δισ. Το 2014 η Βραζιλία 15 δισ. και το 2018 η Ρωσία 11,6 δισ.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr