Λόγο για «καταστροφολογία» των κομμάτων της αντιπολίτευσης κάνει ο υπουργός Δικαιοσύνης με αφορμή την πειθαρχική δίωξη κατά του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών Ισίδωρου Ντογιάκου, ενώ επισημαίνει την επιλεκτική αντίδραση των κομμάτων σε θέματα Δικαιοσύνης, αλλά και την επικέντρωση τους σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις.
Μια ημέρα πριν τις εκλογές για την ανάδειξη νέων διοικήσεων στα δικαστήρια της Αθήνας, ο υπουργός Δικαιοσύνης σε εκτενή ανακοίνωσή του αφού κάνει λόγο για αντιφατικές δηλώσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης κατά τις μονές και ζυγές ημέρες της εβδομάδας, ενώ αναφέρει ότι η «καταστροφολογία» των τελευταίων ημερών από την πλευρά των κομμάτων έχει ως αφορμή την είδηση της επιβολής πειθαρχικής ποινής σε βάρος του κ. Ντογιάκου.
Αναφέρει ο Νίκος Παρακευόπουλος ότι η επιβολή της πειθαρχικής ποινής έγινε από τα αρμόδια προβλεπόμενα όργανα, ενώ δεν παραλείπει να επισημάνει ότι η Δικαιοσύνης απονέμεται χωρίς παρεμβάσεις.
Συγκεκριμένα, η δήλωση του κ. Παρασκευόπουλου έχει ως εξής:
«Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή κάποια αρμόδια στελέχη της αντιπολίτευσης στηλιτεύουν το υπουργείο Δικαιοσύνης ότι παραβιάζει την ανεξαρτησία της. Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο το στηλιτεύουν ότι είναι απόν και άπραγο, τη στιγμή που η Δικαιοσύνη σπαράσσεται.
Κατά τις τελευταίες ημέρες η καταστροφολογία έχει ως αφορμή την είδηση για επιβολή πειθαρχικής ποινής σε Εισαγγελέα του Εφετείου Αθηνών. Υπενθυμίζω ότι:
Η αναφερόμενη ποινή στηρίχθηκε στην απόφαση του αρμόδιου οργάνου, απαρτιζόμενου από 9 ανώτατους δικαστές που ορίζονται με κλήρωση.
– Η άσκηση της πειθαρχικής αγωγής από τον υπουργό Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την κατά νόμο αρμοδιότητά του έλαβε χώρα 16.2.2016 και η έφεση ασκήθηκε 1.7.2016. Είναι ολοφάνερο ότι και οι ημερομηνίες διαψεύδουν κάθε κακόβουλο συσχετισμό της είδησης με πρόσφατες εξελίξεις και με δήθεν επίκαιρες συμπαιγνίες Κυβέρνησης-Δικαιοσύνης.
– Η καταγραφή πειθαρχικών ευθυνών δικαστικών λειτουργών, αφορά εξαιρέσεις, που φυσικά δεν μπορούν να λείπουν τελείως. Η καταδίκη ενός λειτουργού εφόσον δεν οδηγεί σε έκπτωση δεν τον καθιστά αποσυνάγωγο, αλλά απλώς αντιμετωπίζει αναλογικά μια συγκεκριμένη παρεκτροπή.
Αυτό που εκπλήσσει όμως εδώ είναι το εξής: Ενώ οι πειθαρχικές ευθύνες, αναζητούμενες είτε από τον υπουργό είτε το συχνότερο με βάση δικαστική πρωτοβουλία, αφορούν αρκετές περιπτώσεις, τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντιδρούν επιλεκτικά: Επικεντρώνονται σε ορισμένες περιπτώσεις και δεν διστάζουν για χάρη τους να στιγματίζουν τη Δικαιοσύνη γενικότερα και τελείως ατεκμηρίωτα για δήθεν υπόγειες επαφές με την Κυβέρνηση, συμμετοχές σε ιδιοτέλεια κ.λπ.
Με δυο λόγια: αυτοί που αντιδρούν αβάσιμα, με επιλεκτικές συνηγορίες και αμετροέπεια, οι ίδιοι ταυτόχρονα αναφέρονται σε «θύελλα αντιδράσεων». Το φαινόμενο μοιάζει να κινείται μεταξύ αυτοεκπληρούμενης προφητείας και φάρσας.
Για πολλοστή φορά επισημαίνω ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν σπαράσσεται, απονέμεται εύρυθμα και χωρίς παρεμβάσεις από ευσυνείδητους λειτουργούς. Δομικό της πρόβλημα, κατά βάση σωρευμένο από το παρελθόν, είναι οι καθυστερήσεις. Αυτή τη στιγμή γίνεται με πολύπλευρη και σε βάθος χρόνου προσπάθεια επιτάχυνσής της, η οποία ελπίζουμε να επιτευχθεί με τη στήριξη όλων».