Στη θέα μίας αποκρουστικής και κυρίως δηλητηριώδους αράχνης που μπορεί να προκαλέσει το θάνατο μέσα σε 15 λεπτά, ο καθένας θα απομακρυνόταν με γοργό ρυθμό.
Εντούτοις, αρμόδιοι του Πάρκου Ερπετών Αυστραλίας, ζητά από τους πολίτες το ακριβώς αντίθετο: Να πλησιάσουν, αλλά και να πιάσουν όσες περισσότερες δηλητηριώδεις αράχνες μπορούν.
Για ποιο λόγο; Σύμφωνα με τους αρμοδίους, αρσενικές αράχνες της οικογένειας Atracidae μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμες, καθώς συμβάλλουν με την τοξίνη που απελευθερώνουν στη δημιουργία αντιδότου στο τσίμπημα της αράχνης.
Το τελευταίο διάστημα δεν παρατηρούνται πολλές, αλλά τους ερχόμενους μήνες ο αριθμός των επικίνδυνων αραχνών αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά.
Η ειδικός του πάρκου, Έμμα Τένι, μιλώντας στο τοπικό News.com, εξήγησε ότι ο ζωολογικός κήπος χρειάζεται τη βοήθεια του κοινού «τώρα περισσότερο από ποτέ», καθώς το φθινόπωρο προβλέπεται αυξημένη υγρασία και περισσότερες βροχοπτώσεις, ιδανικές συνθήκες για να περιπλανηθούν οι αράχνες.
Η Τένι πρόσθεσε ότι η αρσενική αράχνη του Σίδνεϊ έχει μία τοξίνη, η οποία είναι θανατηφόρα, αλλά παράλληλα ζωτικής σημασίας για το πρόγραμμα του πάρκου που αναπτύσσει τα αντίδοτα και μπορεί να σώσει ζωές.
Όπως είπε, από την έναρξη του προγράμματος το 1981 δεν έχει καταγραφεί θάνατος, ενώ στο πάρκο φιλοξενούνται περισσότερες από 2.000 αράχνες, αλλά μόνο από τα αρσενικά αντλείται το θανατηφόρο αλλά και σωτήριο δηλητήριο.
Το πρόγραμμα βασίζεται στην προσφορά των πολιτών για να υπάρξει η απαραίτητη ποσότητα τοξίνης που θα οδηγήσει στη δημιουργία αντιδότου.
Η διαδικασία δεν είναι απλή, καθώς χρειάζεται να αντληθεί περίπου 50-200 φορές η ουσία από την αρσενική αράχνη για να παρασκευαστεί μόλις ένα φιαλίδιο αντιδότου. Αμέσως μετά την λήψη, η ουσία καταψύχεται και αποστέλλεται σε εταιρία βιοτεχνολογίας στη Μελβούρνη. Έπειτα, όπως αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα το πάρκου, κουνέλια δέχονται δόσεις δηλητηρίου σε διάστημα έξι μηνών που αυξάνονται σταδιακά μέχρι να αντέξουν την ισχυρότερη. Στη συνέχεια, γίνεται αιμοληψία και πραγματοποιείται η λήψη αντισωμάτων για την παραγωγή του αντιδότου.
Οι αρμόδιοι υποστηρίζουν ότι με το αντίδοτο τόσο στο τσίμπημα αράχνης, τόσο φιδιών, έχουν σωθεί περισσότερες από 25.000 ζωές.
Ο ιδρυτής του πάρκου, Έρικ Γουόρελ, ξεκίνησε για πρώτη φορά να προμηθεύει δηλητήριο τα εργαστήρια της χώρας στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και μετά το θάνατό του το έργο του συνεχίζουν συνεργάτες του που έχουν επεκτείνει το πρόγραμμα στα περισσότερα χερσαία είδη φιδιών και την αράχνη του Σίδνεϊ.
Η Τένι τόνισε ότι όσοι ενδιαφέρονται να προσφέρουν, πρέπει να ακολουθήσουν αυστηρές οδηγίες ώστε να μην διατρέξουν κίνδυνο.
Πρέπει ο πολίτης να προμηθευτεί ένα διάφανο σκεύος με καπάκι και μία κουτάλα με μακριά λαβή, με την οποία θα ωθήσει την αράχνη στο εσωτερικό του βάζου, στο οποίο θα τοποθετηθεί λίγο χώμα ή ένα βρεγμένο βαμβάκι, με βίντεο που έχει αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα να περιγράφει βήμα-βήμα τη διαδικασία. Έπειτα, η… αιχμάλωτη μπορεί να παραδοθεί στο κέντρο ή σε ένα από τα σημεία παράδοσης που αναγράφονται στην ιστοσελίδα του πάρκου.
Διαβάστε ακόμη
Νέες οικονομικές ισορροπίες: Πώς η στρατηγική Τραμπ για τη Ρωσία επηρεάζει την Κίνα (tweet)
Ποσοστό 2,4% της Alpha Bank πουλά ο Πόλσον
Γερμανία: «Ναι» στη χαλάρωση του φρένου του χρέους λέει η Bundesbank – Τι αναφέρει σε έκθεση της
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα