Από τότε που η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ανέτρεψε τα δεδομένα στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας, η βιομηχανία του Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου αντιμετωπίζει πολλές αβεβαιότητες.
Στην πραγματικότητα, η μόνη πραγματική βεβαιότητα είναι ότι οι τιμές του spot LNG θα παραμείνουν αυξημένες για τα επόμενα χρόνια, ακόμη και αν δεν φτάσουν στα πρόσφατα επίπεδα ρεκόρ, αν και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Τα βασικά κέντρα ζήτησης στην Ευρώπη και την Ασία αντιμετωπίζουν τις δικές τους προκλήσεις εν όψει του επόμενου χειμώνα, δηλαδή της περιόδου αιχμής της ζήτησης στο βόρειο ημισφαίριο.
Μια πρώτη και βασική πρόκληση αφορά το κατά πόσο η Ευρώπη θα έχει καταφέρει να καλύψει την αποθηκευτική της ικανότητα μέχρι τον προσεχή Νοέμβριο, αλλά και σε ποιο επίπεδο θα κινηθούν οι αντίστοιχες αγορές από την Ασία.
Η προσφορά και η ζήτηση ΥΦΑ θα εξαρτηθούν επίσης από το αν η Ρωσία θα διακόψει την ροή του καυσίμου σε περισσότερους πελάτες της ΕΕ μετά την Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Φινλανδία και τη Δανία, καθώς και από το πόσο κρύος θα είναι ο επόμενος χειμώνας στην Ευρώπη και την Ασία.
Τι λένε οι αριθμοί
«Έχουμε τεράστια αβεβαιότητα για το τι θα συμβεί στη συνέχεια. Εάν μετατρέψουμε τον όγκο του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη το 2021 σε ισοδύναμο ΥΦΑ και προσθέσουμε τους όγκους ΥΦΑ που παραδόθηκαν στην Ευρώπη το 2021, δηλαδή 200 εκατομμύρια τόνους, αυτό αντιστοιχεί στο μισό μέγεθος της τρέχουσας (παγκόσμιας) βιομηχανίας ΥΦΑ», δήλωσε ο Στιβ Χιλ, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Shell Energy, στο World Gas Conference, την περασμένη εβδομάδα στη Νότια Κορέα.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η Ευρώπη δεν θα είναι σε θέση να αντικαταστήσει σύντομα όλο το ρωσικό αέριο αγωγών με ΥΦΑ. Και αυτό γιατί διεθνώς δεν υπάρχει τόσο μεγάλη παραγωγική ικανότητα και δεν προβλέπεται να υπάρξει μέχρι τα μέσα αυτής της δεκαετίας.
Επί της ουσίας, μεγαλύτεροι όγκοι ΥΦΑ αναμένονται στην αγορά το 2026 και στη συνέχεια, όταν τα υπό ανάπτυξη έργα στις ΗΠΑ και στο Κατάρ τεθούν σε εμπορική λειτουργία.
Η αλλαγή του «χάρτη»
Από την ενεργειακή κρίση του περασμένου φθινοπώρου, η Ευρώπη έχει εκτοπίσει την Ασία ως μοχλό ανάπτυξης της ζήτησης ΥΦΑ και δεν αποτελεί πλέον «την αγορά έσχατης ανάγκης» για φορτία LNG. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ώθησε περαιτέρω την Ευρώπη να αρχίσει να μειώνει τη μεγάλη εξάρτησή της από το αέριο της Ρωσίας, χωρίς το οποίο η ήπειρος κινδυνεύει επί του παρόντος με σοβαρή ενεργειακή κρίση τόσο για τη βιομηχανία, όσο και για την εξασφάλιση θέρμανσης τον επόμενο χειμώνα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Gas Infrastructure Europe, από τις 26 Μαΐου, η χωρητικότητα αποθήκευσης φυσικού αερίου στην ΕΕ ήταν στο 44,45%, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ξεπέρασε το 91%. Τα επίπεδα αποθήκευσης στην Ευρώπη επανήλθαν σε φυσιολογικά επίπεδα για αυτή την εποχή του χρόνου, αλλά η ζήτηση ΥΦΑ στην ΕΕ αναμένεται να παραμείνει υψηλή μέχρι την έναρξη της επόμενης χειμερινής περιόδου.
Επιπλέον, τα κράτη μέλη της ΕΕ υποχρεούνται πλέον να επιτύχουν τουλάχιστον 80% επίπεδο αποθήκευσης φυσικού αερίου μέχρι την 1η Νοεμβρίου για να προστατευθούν από πιθανές διακοπές στον εφοδιασμό. Από το 2023, ο στόχος θα αυξηθεί στο 90%.
«Η πλήρωση της αποθήκευσης αερίου της ΕΕ πριν τον επόμενο χειμώνα είναι καίριας σημασίας για τη διασφάλιση της ασφάλειας του εφοδιασμού μας», όπως δήλωσε πρόσφατα η Ευρωπαία Επίτροπος Ενέργειας Καντρί Σίμσον. Ενώ η Ευρώπη θα συνεχίσει να αγωνίζεται να αγοράσει υψηλότερους όγκους
ΥΦΑ σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, οι προοπτικές ζήτησης στην Ασία είναι χαμηλότερες.
Οι ασιατικές εισαγωγές ΥΦΑ μειώθηκαν 10% το 1ο τρίμηνο του 2022, με τις κινεζικές, ιαπωνικές και ινδικές εισαγωγές να μειώνονται κατά 11%, 14% και 25%, αντίστοιχα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Wood Mackenzie. Η συνολική ασιατική ζήτηση ΥΦΑ αναμένεται από εδώ και πέρα να είναι σταθερή φέτος σε σύγκριση με το 2021, όπως αναφέρει.
Τα νέα έργα και το «ορόσημο» του 2026
Πάντως, η αστάθεια της αγοράς και οι αβεβαιότητες, καθώς και οι ανησυχίες για την ενεργειακή ασφάλεια έχουν οδηγήσει έναν αυξανόμενο αριθμό αγοραστών να επιδιώκουν μακροπρόθεσμες συμβάσεις. Ο αγώνας για την προμήθεια LNG θα μπορούσε να επιταχύνει το δεύτερο κύμα έργων ΥΦΑ στις ΗΠΑ, αλλά μέχρι να υπάρξει ενίσχυση της προσφοράς θα χρειαστεί χρόνος, σύμφωνα με την Global Gas Supply.
Ειδικότερα, μεγάλο μέρος αυτής της νέας προσφοράς ΥΦΑ, συμπεριλαμβανομένων έργων που έχουν λάβει FIDs τα προηγούμενα χρόνια, τοποθετείται για μετά το 2026. Μέχρι τότε, σύμφωνα με τους αναλυτές, η Ευρώπη θα πρέπει να ανταγωνιστεί την Ασία. Ο ανταγωνισμός μεταξύ Ευρώπης και Ασίας για το περιορισμένο ΥΦΑ θα είναι έντονος κι έτσι οι τιμές αναπόφευκτα θα παραμείνουν αυξημένες μέχρι τουλάχιστον το 2026…