Μία συνηθισμένη βόλτα στον κατάφυτο λόφο του Όρους Γκαριλιόνε στην Καλαβρία της Ιταλίας οδήγησε στην ανακάλυψη ενός σπάνιου μικροσκοπικού μετεωρίτη που έχει ενθουσιάσει την επιστημονική κοινότητα.
Ένας φυσιοδίφης εντόπισε τον μετεωρίτη διαμέτρου μόλις 500μm όταν του κίνησε το ενδιαφέρον η ιδιαίτερη μεταλλική λάμψη του. Αφού το συνέλεξε αποφάσισε να το στείλει στο πανεπιστήμιο του Μπάρι, όπου έπειτα από αναλύσεις επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για μετεωρίτη, ο οποίος τώρα φυλάσσεται στο Μουσείο Επιστημών της Γης του πανεπιστημίου. Η ασυνήθιστη μεταλλική λάμψη οφείλεται στην παρουσία ενός μεταλλικού κράματος χαλκού και αλουμινίου, με τους ειδικούς να εντυπωσιάζονται αφού βρέθηκαν μπροστά σε ένα στοιχείο που δεν εντοπίζεται ποτέ στη φύση: Ένα πολύ σπάνιο οιονεί κρύσταλλο.
Ο μετεωρίτης μελετήθηκε από ομάδα ερευνητών του πανεπιστημίου του Μπάρι σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και την Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία (ASI) υπό το συντονισμό της καθηγήτρια ορυκτολογίας στο πανεπιστήμιο του Μπάρι, Τζοβάνα Αγκροζί, και όπως προκύπτει πρόκειται για την τρίτη περίπτωση στον κόσμο εξωγήινου υλικού που περιέχει κράματα μετάλλων αυτού του τύπου και τη δεύτερη ανακάλυψη μικρομετεωρίτη που περιέχει οιονεί κρύσταλλο φυσικής προέλευσης, μετά τον εντοπισμό του μετεωρίτη Khatyrka που βρέθηκε στην ανατολική Σιβηρία το 2011 έπειτα από μία εξαιρετικά δαπανηρή και περίπλοκη αποστολή.
Όπως εξηγεί ο Λούκα Μπίντι, καθηγητής ορυκτολογίας και διευθυντής του Τμήματος Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας που συμμετείχε στη μελέτη του δείγματος, οι οιονεί κρύσταλλοι είναι υλικά στα οποία τα άτομα είναι διατεταγμένα σαν σε μωσαϊκό, σε μοτίβα που δεν επαναλαμβάνονται ποτέ με τον ίδιο τρόπο, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στους συνηθισμένους κρυστάλλους.
Ο πρώτος που μελέτησε τη δομή τους τη δεκαετία του 1980 ήταν ο καθηγητής Επιστήμης Υλικών Νταν Σέχτμαν, στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 2011 για τις ανακαλύψεις του.
Ο Μπίντι επισημαίνει πως είναι πολύτιμοι για εφαρμογές σε διάφορους τομείς της βιομηχανίας, υπενθυμίζοντας πως πριν 15 χρόνια ανακάλυψε ότι «υπάρχει τέτοιο υλικό στη φύση χάρη στον εντοπισμό του πρώτου οιονεί κρυστάλλου σε δείγμα από τον μετεωρίτη Khatyrka, ο οποίος φυλάσσεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας».
Όπως αναφέρει στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Communications Earth & Environment το δείγμα με την ονομασία FB-A1, αποτελείται από ένα επίμηκες μικροσφαιρίδιο με μέγιστη διάμετρο περίπου 500 μm. Είναι σκούρο γκρίζο με ορατά τμήματα που φέρουν μεταλλική λάμψη και παρουσιάζει μια μοναδική φυσαλιδώδη δομή με κυστίδια και μερικά προεξέχοντα σφαιρικά μεταλλικά σωματίδια.
Η ερευνητική ομάδα σε μία προσπάθεια να διατηρήσει την ακεραιότητα του μικροσφαιριδίου ώστε να μην χαθούν πολύτιμες πληροφορίες, ανέλυσε το δείγμα χρησιμοποιώντας υπολογιστική τομογραφία ακτίνων Χ και ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης (SEM) εξοπλισμένη με φασματογράφο ενεργειακής διασποράς.
Η Πάολα Μαντζάρι από την Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία δήλωσε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι υπάρχει ακόμα ένα άγνωστο σύμπαν υλικών εξωγήινης προέλευσης, το οποίο εξακολουθεί να εκπλήσσει τους ειδικούς.
Πρόσθεσε, μάλιστα, πως η ανακάλυψη του μεταλλικού κράματος σε συνδυασμό με την παρουσία οιονεί κρυστάλλου οδηγεί σε νέα σενάρια σχετικά με την προέλευση του αρχικού σώματος από το οποίο αποκόπηκε το θραύσμα και παρέχει νέα στοιχεία για την κατανόηση του μηχανισμού σύμφωνα με τον οποίο σχηματίστηκε το ηλιακό σύστημα.
Photo: Agenzia spaziale italiana (Asi)
Διαβάστε ακόμη
Ακραίες διακυμάνσεις και… ασανσέρ (ξανά) το bitcoin (γράφημα)
UniCredit: Αύξηση 16% στα μπόνους μετά τη χρονιά – ρεκόρ – Ποιοι ωφελούνται περισσότερο
Τράπεζα Πειραιώς: Ισχυρή κερδοφορία €800 εκατ. το 2023 – Μείωση 50% στον δείκτη ΝΡΕs
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ