Παράταση για τα μέσα του 2018 πήρε εν τέλει η συζήτηση περί ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους κι αυτό είναι το μόνο που κόμισε η ελληνική πλευρά από το χθεσινό πολυαναμενόμενο Eurogroup, μαζί με την παραδοχή των εταίρων ότι πράγματι πρέπει να υπάρξει ελάφρυνση.

Όπως εξάλλου δήλωσε και ο εκπρόσωπος του ταμείου Poul Thomsen, «από την πλευρά μας κάναμε μια τεράστια παραχώρηση. Είχαμε πει τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους να είναι εμπροσθοβαρή και τελικά συμφωνήσαμε να εγκριθούν στο τέλος του προγράμματος», για να συμπληρώσει εμφατικά «δείξαμε ευελιξία».

«Επιτυχία» της κυβέρνησης είναι πάντως ότι η όλη συζήτηση για την ελάφρυνση χρέους πέρασε από το «εάν χρειαστεί» που υποσχέθηκαν το 2012 οι εταίροι, στο «πότε θα χρειαστεί». Μέτρα ελάφρυνσης θα αρχίσουν να αποφασίζονται και να λαμβάνονται και βραχυπρόθεσμα, από φέτος κιόλας, αλλά μόνον από χρήματα και «εργαλεία» που οι δανειστές τα κρατούσαν «κάβα» για τη χώρα μας, από το 2012 ή από το 2015 και μετά.
Κανείς δεν μίλησε όμως και για το «πόσο μεγάλη ελάφρυνση θα δοθεί», που είναι και η «ταμπακιέρα» της υπόθεσης, αφού κανένα ποσοτικό στοιχείο από όσα προβλέπονταν στις εκθέσεις ανάλυσης βιωσιμότητος (DSA) του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων που είχαν διαρρεύσει τα προηγούμενα 24ωρα, δεν υιοθετήθηκε τελικώς. Κανείς δεν μίλησε φυσικά και για «κούρεμα». Είναι χαρακτηριστικό ότι σχετικές αναφορές δεν έκανε ούτε καν ο Πόουλ Τόμσεν του ΔΝΤ, παρά τις διαρροές τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα που ήθελαν το Ταμείο να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα και όρους για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Παρά τους «πανηγυρικούς» ισχυρισμούς κύκλων του Υπουργείου Οικονομικών, που θέλουν το χρέος «να ρυθμίζεται άμεσα, από αύριο» η ουσιαστική συζήτηση δεν αναμένεται να ξεκινήσει πριν από το τέλος του τρέχοντος προγράμματος, το 2018.

Το Eurogroup παραπέμποντας στις καλένδες την ουσιαστική συζήτηση για το χρέος συμφώνησε να αξιολογήσει τη βιωσιμότητά του βάσει συγκεκριμένων όρων για το όριο κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών. Ετσι,σύμφωνα με το βασικό σενάριο θα πρέπει να διατηρηθεί χαμηλότερα από το 15% του ΑΕΠ και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, αλλά και για μεσοπρόθεσμο διάστημα,ενώ στη συνέχεια θα πρέπει να διατηρηθεί κάτω από το 20% του ΑΕΠ. Κατ’ ουσίαν οι εταίροι μπήκαν στη συζήτηση για το πότε θα χρειασθεί ελάφρυνση του χρέους.

Το Eurogroup επαναλαμβάνει τις γενικές αρχές που συμφωνήθηκαν στις 9 Μαίου για πιθανά πρόσθετα μέτρα αναφορικά με το χρέος, που αφορούν:

-Πρόσβαση στις αγορές προκειμένου το καλυπτόμενο με δημόσιο χρήμα χρέος να καλυφθεί με ιδιωτικό χρήμα.

-Χαλάρωση του επιπέδου αποπληρωμής του χρέους.

-Παροχή κινήτρων για συνέχιση της προσαρμογής της χώρας ακόμη και μετά το πέρας του προγράμματος.

-Ευελιξία για κάλυψη της αβεβαιότητας αναφορικά με την πορεία του ΑΕΠ και των επιτοκίων στο μέλλον. Επισημαίνεται ότι στις 9 Μαΐου το Eurogroup επιβεβαίωσε ότι αποκλείεται το «κούρεμα» της ονομαστικής αξίας και ότι όλα τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένα με τους νόμους της Ευρωζώνης και με τους νομικούς κανόνες λειτουργίας των ESM και EFSF.
Ακολουθώντας αυτές τις αρχές το Eurogroup συμφώνησε τελικά σε ένα πακέτο μέτρων για το χρέος, με σταδιακή εφαρμογή, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης έως και το τέλος του προγράμματος και θα περιλαμβάνει:

– Χαλάρωση του «προφίλ» αποπληρωμών των δανείων του EFSF βάσει του τρέχοντος χρονικού ορίζοντα αποπληρωμής.
– Χρήση της διευρυμένης στρατηγικής χρηματοδότησης των ESM/EFSF ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος αναφορικά με τα επιτόκια, χωρίς, όμως, να επιβαρύνει οικονομικά τις άλλες χώρες,
– Επιβολή ορίου (waiver) του περιθωρίου των step-up επιτοκίων που αφορούν τη δόση αποπληρωμής του χρέους που συνδέεται με το ελληνικό πρόγραμμα για το έτος 2017.

Σε κάθε περίπτωση, όλα θα κριθούν στο τέλος του προγράμματος, το 2018, ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2019. Και για μετά το 2019, όπως είπε χθες ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, «η Ελλάδα θα τελεί υπό διαρκή παρακολούθηση για τα επόμενα πολλά χρόνια».