Είναι το πιο γραφικό σημείο της Κέρκυρας, ένα γοητευτικό κουβάρι από δαιδαλώδη σοκάκια και «σκαλινάδες», αδιέξοδα και «βόλτα» και φυσικά -όπως υποδηλώνει το όνομά του- από μικροσκοπικές πλατείες.
Στο Καμπιέλο τα μεγέθη αλλάζουν: τα δρομάκια στενεύουν ακόμη περισσότερο, τα κτήρια ψηλώνουν κι ακουμπούν το ένα στο άλλο, τα σχοινιά των μπουγάδων πληθαίνουν, οι ήχοι χαμηλώνουν σε ένταση. Όλα όμως συντείνουν σε μια μοναδική εμπειρία για όλες τις αισθήσεις.
Εδώ δεν απολαμβάνεις μόνο γραφικές εικόνες τέλειων κάδρων. Σαφώς το βλέμμα εντυπωσιάζεται από την αλληλουχία των παστέλ χρωμάτων που εναλλάσσονται στα κτήρια.
Ροζ, σομόν, κεραμιδί, κίτρινο της ώχρας και κόκκινο στους τοίχους, γαλάζιο και σκούρο πράσινο στις πόρτες και τα παραθυρόφυλλα, όλα γλυκαίνουν το μάτι και υπενθυμίζουν ότι στην παλιά πόλη της Κέρκυρας, που από το 2007 έχει συμπεριληφθεί στη λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, υπάρχει συγκεκριμένη παλέτα χρωμάτων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις όψεις των κτηρίων.
Θα διαπιστώσετε όμως, ακόμη και σε μια σύντομη βόλτα, ότι και η όσφρηση ξεμυαλίζεται από τις μυρωδιές που ξεχύνονται από τις κουζίνες των σπιτιών, αλλά και η ακοή πολύ συχνά ευφραίνεται από τις μελωδίες που προβάρονται πίσω από κάποιο μισάνοιχτο παράθυρο. Δεν είναι δε καθόλου ασυνήθιστο σε πολλές από τις μικρές πλατείες της περιοχής, που δίνουν και στη συνοικία το όνομά της (Campiello=πλατειούλα στα Ιταλικά), να συναντήσετε και αυτοσχέδιες χορωδίες που διασκεδάζουν τους περαστικούς με τα τραγούδια τους.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο travel.gr