Εκτός κάθε ελέγχου φαίνεται ότι βαίνουν οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων, ενόσω οι κεντρικές τράπεζες συνεχίζουν την πορεία σύσφιγξης της νομισματικής πολιτικής, σε μια προσπάθεια τιθάσευσης του υψηλού πληθωρισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της Γερμανίας, η οποία πριν λίγους μήνες βρισκόταν σε αρνητικό έδαφος, ετοιμάζεται να «χτυπήσει» το 1% για πρώτη φορά από το 2015, δηλαδή μετά από επτά ολόκληρα χρόνια.
Το ψυχολογικό όριο του 3% «πέρασε» το πρωί και η απόδοση του 10ετούς ομολόγου των ΗΠΑ, η οποία σκαρφάλωσε στο υψηλότερο επίπεδο από το 2018, εν όψει της επικείμενης απόφασης της Federal Reserve για αύξηση των επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης (από 0,25% σε 0,75%).
Από την πλευρά του, το ελληνικό 10ετές ομόλογο φλερτάρει με το 3,4%, το υψηλότερο επίπεδο από τον Απρίλιο του 2019, επηρεαζόμενο δυσμενώς από το sell off στην αγορά των κρατικών ομολόγων και ωθώντας σε υψηλότερα επίπεδα το κόστος δανεισμού του δημοσίου.
Οι απανταχού αναλυτές θεωρούν σχεδόν βέβαιο τον τερματισμό των υποστηρικτικών νομισματικών μέτρων, καθώς ο πληθωρισμός αποκτά ολοένα και πιο δομικά χαρακτηριστικά τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Σιγά σιγά δε, το φαινόμενο προσλαμβάνει διαστάσεις και σε αρκετές οικονομίες της Ασίας.
Εφόσον τελικά επιβεβαιωθεί η επιτοκιακή αλλαγή της Federal Reserve, οι επενδυτές ποντάρουν ότι το ίδιο θα αναγκαστεί να πράξει το επόμενο διάστημα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η οποία κατά παράδοση ακολουθεί τις κινήσεις της αμερικανικής τράπεζας σε «απόσταση» ορισμένων μηνών. Η Κριστίν Λαγκάρντ, άλλωστε, έχει «φωτογραφίσει» μια πιθανή αύξηση των μηδενικών και αρνητικών επιτοκίων εντός του γ’ τριμήνου του 2022.
Παρότι η αύξηση των επιτοκίων πράγματι θα συμβάλλει στο «φρενάρισμα» του υψηλού πληθωρισμού, την ίδια στιγμή αρκετοί προειδοποιούν για τον κίνδυνο επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης. Ιδίως σε μια περίοδο, κατά την οποία ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και η ενεργειακή κρίση επιδρούν αρνητικά στο ΑΕΠ.
Ας σημειωθεί ότι τα αυξημένα επιτόκια ναι μεν βοηθούν στην άμβλυνση των πληθωριστικών πιέσεων, αλλά ταυτόχρονα υπονομεύουν τις προοπτικές ανάπτυξης. Αντίθετα, τα μειωμένα επιτόκια ενισχύουν την πορεία της οικονομίας, αλλά οδηγούν σε τόνωση του πληθωρισμού.
Αυτές οι εκτιμήσεις, όπως είναι λογικές, επαναφέρουν στο προσκήνιο τις ανησυχίες για το σενάριο του στασιμοπληθωρισμού, δηλαδή μιας περιόδου υψηλού πληθωρισμού, η οποία συνοδεύεται από χαμηλή ή μηδενική ανάπτυξη.
Διαβάστε επίσης:
Κομισιόν: Σήμερα οι προτάσεις για ενδεχόμενο εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο